douchekruk

Gisteren, zaterdag (10/8), de dag van de trekking van de Staatsloterij en Marlies slechts € 5,- scoorde, genoot ik van een heel andere 'prijs'! Na drie weken hospitaal was ik er klaar voor om naar huis te kunnen. Heerlijk! Terwijl ik op Marlies wachtte was een loslopende tukker zo vriendelijk om bijgaande foto te maken. Aardige lui die tukkers :):)

Het is nu zondagmiddag en we hebben het hele ritueel van toiletgang, het naar boven komen, vervolgens weer heerlijk in m'n eigen bed slapen, het opstaan en douchen en vervolgens weer naar beneden zien te komen inmiddels doorlopen. Nou, u ziet het aan deze blog. Ik heb het allemaal overleefd! Het ging op onderdelen zelfs zo goed, dat ik over 'het naar beneden komen' ongeveer 30 seconden heb gedaan! Nee, ik ben niet gevallen, ik heb geen hulp gehad en ik heb ook geen treden overgeslagen! Het ging gewoon hartstikke gemakkelijk.

Maar gisteravond liep het in eerste instantie toch anders dan ik had gedacht. Bij het naar boven gaan liep ik namelijk tegen een vervelende hindernis aan. Een hindernis waarbij ik even het gevoel kreeg dat het mij niet zou lukken. Marlies zag mij worstelen. "Nee Marlies. Dit gaat echt niet lukken! Ik kom met geen mogelijkheid verder. Ik kan mij nergens goed vasthouden. Hoe gaan we dat nu oplossen".
"Tja, dan moeten we Mark en Jasper maar even bellen om je verder te helpen", was haar logische reactie. Dat was inderdaad een goed idee van Marlies, maar bood geen structurele oplossing voor dit probleem!

Hierover nadenkend kwam Marlies opeens met de oplossing: de douchekruk!
Het probleem waar ik tegenaan liep ziet u op de foto. Onze trap bestaat uit twee delen. Halverwege is een klein plateau, waarna nog drie treden volgen. Bij ons moet je om boven te komen letterlijk even 'het hoekje om'. En juist dát was nu mijn probleem. Het lukte mij niet om van het eerste trapdeel via dat plateautje naar dat andere trapdeel te komen. Ik kon mij nergens aan vasthouden om voldoende stabiliteit te hebben om die afstand te overbruggen. Nee, de witte paal die u op de foto ziet gaf mij die stabiliteit ook niet. Erg belangrijk bij mijn 'lopen' is dat ik goed moet opletten dat ik niet door m'n knieën zak, op de grond of, specifiek in deze situatie, op dat plateau kom te zitten. In zo'n positie heb ik in mijn armen en benen nog te weinig kracht om zelfstandig weer overeind te komen.
Maar de douchekruk bood een uitstekende oplossing. Vanaf trapdeel 1 ga ik op de douchekruk zitten. Vervolgens druk ik mij weer in een staande positie en lukt het mij eenvoudig om trapdeel 2 te nemen. Plakje cake :):)
Vannacht lag ik dus weer in m'n eigen bed. Marlies vertelde vanmorgen dat ik minimaal twee kuub heb 'gezaagd'! Dat kan inderdaad kloppen. Ik had vanmorgen een behoorlijk droge keel :)