4 okt 2009

Dierendag en kiespijn

Dierendag:
Na m'n vorige stukje zat ik vandaag toch enigszins met een dilemma. Moet ik in het kader van dierendag dat verjaagapparaat een dagje uitschakelen om de buurtpoezen nog één keer de gelegenheid te geven om op hun favoriete plekje te kunnen toiletteren of toch maar niet.Nou, vooruit dan maar. Èèn dagje nog en dan is het mooi geweest.

Kiespijn:
Met m'n rugpijn, waarover ik het enkele blogs terug had, gaat het alweer een stuk beter. Als ik m'n rug niet teveel belast gaat het prima. Maar ik ben nogal een bezig baasje en dan valt het niet altijd mee om rustig aan te doen. Gelukkig springen Mark en Jasper meteen bij als ze zien dat ik last krijg.
Zo ook gisteren bij het opstapelen van onze jaarlijkse 'openhaardhout-opstapel-klus'. Na een half uur begon ik m'n rug al behoorlijk te voelen. "Paps, ga maar naar binnen. Wij doen de rest wel", riepen ze samen. De schatten :)

De rugpijn verdween en daarvoor in de plaats heb ik nu een ontstoken wortelpunt van een kies in m'n bovenkaak.
Die kies begon al voor m'n fietsavontuur op te spelen. Ik ben toen rap naar 'de beste kleinkunstenaar op de vierkante centimeter' oftewel m'n tandarts gegaan. Die pakte meteen goed uit met een fikse wortelkanaalbehandeling. Het bleek helaas niet afdoende om de ontsteking te stoppen. Ik ben nu bezig met een stevige antibioticakuur om daarmee het optreden van een kaakchirurg te voorkomen, maar ik ben bang dat dit niet gaat lukken. Ik heb niet het gevoel dat de kuur helpt. Dat wordt dus hoogstwaarschijnlijk het bekende hak- en breekwerk bij de kaakjongens met die enge tangen op het ziekenhuis.

Ach, ook daarmee heb ik inmiddels ruime ervaring. Dit wordt dan de 5e keer. De geluiden van het gekraak in het kaakbot (ik heb kennelijk harde botten) zo vlak bij m'n oren is vervelender dan de operatie zelf. Daar voel je niets van. M'n kaak werd elke keer zodanig verdoofd, dat ik na twee dagen nog pijnloos op m'n lippen kon bijten.

Naast deze wortelpuntontsteking ligt er echter nog een serieus gevaar op de loer, nl. kaaknecrose.
Dat is een zeer pijnlijke en moeilijk behandelbare vorm van kaak(bot)ontsteking. Gebruikers van het botversterkingsmiddel APD hebben een verhoogde kans op deze aandoening. Ik ben zo'n gebruiker! En juist daarom wil ik graag zo spoedig mogelijk actie om dat te voorkomen.
Volgende week toch maar even nader overleggen met m'n contactpersoon in het ziekenhuis en m'n tandarts.

Wordt vervolgd.

Geen opmerkingen: