27 jan 2009

De 1e dag van een nieuwe periode, eindelijk en defibrillator

De 1e dag van een nieuwe periode:
Vandaag is de eerste dag van een nieuwe periode in mijn ziekteproces. Een periode die ik, gezien de stabiele situatie van de afgelopen twee jaren, met enig vertrouwen tegemoet zie. Enig vertrouwen, maar geen 'vol' vertrouwen, omdat ik weet dat het een onzekere periode zal worden. Ik heb er in de vorige blogs al verschillende keren over geschreven. Het houdt me dus behoorlijk bezig, maar dat begrijpt u denk ik wel. Het gaat hier tenslotte niet over slechts een ontstoken aambei of ingescheurde teennagel.

Hoe zal mr. kahler zich houden. Dat de situatie blijft zoals die nu is natuurlijk. Maar voor hoe lang?! Een maand?, twee maanden?, een half jaar?, een jaar? of nog langer? Niemand die het weet!
Eigenlijk maar beter ook. U weet hoogstwaarschijnlijk ook niet hoe uw toekomst eruit ziet en dat is maar goed ook. Het scheelt in ieder geval een hoop slapeloze nachten :)

Ik moet er nog wel even aan wennen dat ik om de twee weken mijn onderhoudsmedicijn Velcade niet meer toegediend krijg. Ik zie het toch als een soort levenselixer. Na elke toediening dacht ik: "Zo, ik kan er weer even tegen. Mr. kahler heeft weer even op z'n donder gehad". Die enigszins geruststellende gedachte valt nu weg. Het tweejarige Hovon65-onderzoek naar de werking van dit medicijn zit erop. Het goedje heeft z'n werk gedaan en nu is het afwachten wat er gaat gebeuren. Houdt de stabiele situatie stand of steekt die verrekte kahler z'n kop weer op. We zullen zien.
Ik/wij gaan daar in ieder geval niet op zitten wachten. We gaan vrolijk verder met de leuke dingen die we al deden. Onze agenda begint alweer behoorlijk vol te lopen met geniet-momenten.
Maar eerst nog even een nieuwe damwand plaatsen tegen m'n navelbreuk. Als dat goed afloopt, kan het 'grote' genieten beginnen :)

Eindelijk:
Ja hoor! Het is'em gelukt. Eindelijk mag hij (legaal) in z'n auto rijden. Na een maand wassen, poetsen en slechts kijken en hunkeren, mag hij nu als gediplomeerd chauffeur deelnemen aan het verkeer. Mark is geslaagd voor z'n rijbewijs. We gunnen het hem van harte! Hij werkt er hard voor.

Nu moet'ie het echte rijden nog leren...... hopelijk zonder ongelukken.

Defibrillator:
Je hoort wel eens verhalen over mensen of je hebt het zelf een keer meegemaakt. Over verkopers die echt alles aan iedereen kunnen verkopen. Verkopers die een drol tot een gebakje kunnen kletsen, waarbij je het tot en met de laatste hap nog lekker vindt ook!
Topverkopers zijn onmisbaar voor elk bedrijf. Vanzelfsprekend dat die jongens en meisjes vette bonussen opstrijken.
Deze week zag ik een artikel in onze plaatselijke krant, waarbij ik dacht:
"Als je deze apparaten aan een uitvaartcentrum kunt slijten, sta je als verkoper op eenzame hoogte ! :) :)

2 opmerkingen:

Unknown zei

Hahahha, dat stukje over de defibrillator.....

Unknown zei
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.