Kan het nog? Een nieuwjaarswens? Eigenlijk wens ik iedereen waarvan ik afscheid neem het hele jaar door 'de beste wensen' : "Nou, het beste en tot ziens", zijn vaak m'n laatste woorden bij het afscheid nemen. Maar het is een sociaal gebruik om dat vooral de eerste dagen van januari te doen. Nou, daar gaat'ie dan:
Ik wens u en uw dierbaren het beste van alles wat u te wensen hebt, met een zo goed mogelijke gezondheid voorop!
Nr.110:
Dit is blog nr. 110. Onlangs heb ik ze geteld. Ik keek ervan op dat ik er al zoveel had geproduceerd. Zaterdag 25 november 2006 ben ik begonnen en vandaag alweer nr. 110. Dat is gemiddeld 1 blog per week.
De aanleiding om hiermee te beginnen was om onze familie, vrienden, collega's en overige geïnteresseerden op een gemakkelijk toegankelijke wijze te informeren over het verloop van onze aandoeningen. Dat is nog steeds het primaire doel van deze blog, maar gaandeweg ontdekte ik ook dat ik het leuk vind om stukjes te schrijven.
Kennelijk vindt u het leuk om m'n blogs te lezen, want het aantal bezoekers neemt nog steeds toe. En dat motiveert natuurlijk om ermee door te gaan. Daarom hoop ik u ook dit jaar weer via m'n blogs te mogen ontmoeten.
Maar, wie bent u precies.? Bent u ook Kahlerpatiënt of leest u deze blog omdat u meeleeft met onze situatie of bezoekt u deze blog omdat u, afgezien van onze gezondheidssituatie, de blogs leuk vindt om te lezen.? Ik ben erg benieuwd. Daarom heb ik hier rechts een enquete(tje) geplakt. Wilt u meewerken door aan te geven welk type bezoeker u bent?! Bij voorbaat hartelijk dank.
Dit is blog nr. 110. Onlangs heb ik ze geteld. Ik keek ervan op dat ik er al zoveel had geproduceerd. Zaterdag 25 november 2006 ben ik begonnen en vandaag alweer nr. 110. Dat is gemiddeld 1 blog per week.
De aanleiding om hiermee te beginnen was om onze familie, vrienden, collega's en overige geïnteresseerden op een gemakkelijk toegankelijke wijze te informeren over het verloop van onze aandoeningen. Dat is nog steeds het primaire doel van deze blog, maar gaandeweg ontdekte ik ook dat ik het leuk vind om stukjes te schrijven.
Kennelijk vindt u het leuk om m'n blogs te lezen, want het aantal bezoekers neemt nog steeds toe. En dat motiveert natuurlijk om ermee door te gaan. Daarom hoop ik u ook dit jaar weer via m'n blogs te mogen ontmoeten.
Maar, wie bent u precies.? Bent u ook Kahlerpatiënt of leest u deze blog omdat u meeleeft met onze situatie of bezoekt u deze blog omdat u, afgezien van onze gezondheidssituatie, de blogs leuk vindt om te lezen.? Ik ben erg benieuwd. Daarom heb ik hier rechts een enquete(tje) geplakt. Wilt u meewerken door aan te geven welk type bezoeker u bent?! Bij voorbaat hartelijk dank.
(NB: enquête is inmiddels gesloten)
Onze actuele gezondheidssituatie is gelukkig zoals het al geruime tijd is. Met Marlies gaat steeds iets beter en mijn kahler houdt zich koest. Maar het blijft natuurlijk spannend. Vooral wanneer ik in februari moet stoppen met mijn onderhoudsmedicijn Velcade en ik omstreeks maart/april weer zal worden geopereerd.Stekker:
Oud&Nieuw 2008 was bij ons een spektakel van jewelste. Mark vroeg ons of het mogelijk was om met z'n voetbalteam bij ons de jaarwisseling te vieren. Dat zijn dan ongeveer 20 knapen in de leeftijdsgroep van 18 tot 22 jaar. Stoere jongens die niet meer met sterretjes als spannend vuurwerk tevreden zijn. Nee, deze leeftijdsgroep heeft heeeeel andere 'sterretjes'. Nou, dat hebben wij geweten.! Het leek soms wel een oorlogsgebied. Alsof de vuurwerkramp voor de 2e keer plaatsvond. Tjonge zeg!
Naderhand zag de route naar het het toilet eruit
als een drassig bospad naar een gierput. Heel bar!
Maar dat is allemaal schoon te maken. De sfeer was uitstekend en er zijn geen ongelukken met dat helse vuurwerk gebeurd. Dat was voor ons het belangrijkste! Een geslaagd nieuwjaarsfeest dus :)
De volgende dag veegden de jongens de restanten vuurwerk bij elkaar. Uit goede wil bood ik aan om met een geleende aanhangwagen het spul naar de vuilstort te brengen. Het bleek een klein gebaar met onvoorziene gevolgen!
Het begon al bij het ophalen van de aanhanger. De verlichtingsstekker (7-polig) paste niet op de contactdoos (13-polig) van mijn auto. Dan maar zonder verlichting, want de verlichting van mijn auto was duidelijk boven de aanhanger zichtbaar.
De provisorisch weggestopte stekker overleefde het transport echter niet. Die werd tijdens de rit vermorzeld tussen trekhaak en de koppeling van de aanhanger. Ja hoor, heb ik weer!
Geen probleem. Dan zet ik er toch even een nieuwe aan?! Zo'n stekker had ik nog niet eerder gemonteerd, maar met een aansluitschema van internet erbij is dat simpel zat......toch?!
Na een paar uur met stijve vingers prutsen in de kou had ik de nieuwe stekker precies goed gemonteerd.........dacht ik.
Inmiddels had ik een verloopadapter gevonden die het mogelijk maakt om een 7-polige stekker aan een 13-polige contactdoos aan te sluiten. Nu nog even kijken of het werkt.....PATS!........weg verlichting van m'n auto! Potverdepotver@#$##%$^!! Ook dat nog!
De gealarmeerde wegenwacht heeft een reeks zekeringen in m'n auto vervangen en de aanhanger staat nu bij m'n caravanreparateur...............Komt het toch nog goed :)
Oud&Nieuw 2008 was bij ons een spektakel van jewelste. Mark vroeg ons of het mogelijk was om met z'n voetbalteam bij ons de jaarwisseling te vieren. Dat zijn dan ongeveer 20 knapen in de leeftijdsgroep van 18 tot 22 jaar. Stoere jongens die niet meer met sterretjes als spannend vuurwerk tevreden zijn. Nee, deze leeftijdsgroep heeft heeeeel andere 'sterretjes'. Nou, dat hebben wij geweten.! Het leek soms wel een oorlogsgebied. Alsof de vuurwerkramp voor de 2e keer plaatsvond. Tjonge zeg!
Mark en z'n maten hadden alles keurig geregeld. Ze hadden zelfs voor een complete catering gezorgd. Van bier tot bitterbal en bestek tot servet aan toe. Wij hoefden niets te doen of te regelen. Daarbij zouden ze het niet bij ons binnen, maar allemaal buiten doen. Konden wij 'rustig' naar Youp kijken. Prima geregeld, dachten wij.
We waren alleen vergeten dat bierdrinkende voetballers veel gebruik maken van het toilet.........Naderhand zag de route naar het het toilet eruit
als een drassig bospad naar een gierput. Heel bar!Maar dat is allemaal schoon te maken. De sfeer was uitstekend en er zijn geen ongelukken met dat helse vuurwerk gebeurd. Dat was voor ons het belangrijkste! Een geslaagd nieuwjaarsfeest dus :)
De volgende dag veegden de jongens de restanten vuurwerk bij elkaar. Uit goede wil bood ik aan om met een geleende aanhangwagen het spul naar de vuilstort te brengen. Het bleek een klein gebaar met onvoorziene gevolgen!
Het begon al bij het ophalen van de aanhanger. De verlichtingsstekker (7-polig) paste niet op de contactdoos (13-polig) van mijn auto. Dan maar zonder verlichting, want de verlichting van mijn auto was duidelijk boven de aanhanger zichtbaar.
De provisorisch weggestopte stekker overleefde het transport echter niet. Die werd tijdens de rit vermorzeld tussen trekhaak en de koppeling van de aanhanger. Ja hoor, heb ik weer!
Geen probleem. Dan zet ik er toch even een nieuwe aan?! Zo'n stekker had ik nog niet eerder gemonteerd, maar met een aansluitschema van internet erbij is dat simpel zat......toch?!
Na een paar uur met stijve vingers prutsen in de kou had ik de nieuwe stekker precies goed gemonteerd.........dacht ik.
Inmiddels had ik een verloopadapter gevonden die het mogelijk maakt om een 7-polige stekker aan een 13-polige contactdoos aan te sluiten. Nu nog even kijken of het werkt.....PATS!........weg verlichting van m'n auto! Potverdepotver@#$##%$^!! Ook dat nog!
De gealarmeerde wegenwacht heeft een reeks zekeringen in m'n auto vervangen en de aanhanger staat nu bij m'n caravanreparateur...............Komt het toch nog goed :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten