Radiotherapie

Vandaag, maandag 25/2, was het dan zover. De start van de radiotherapie. Rond 09.00 uur klonk de stem van radiotherapeute dr.Ong over de gang van de betreffende afdeling: "MENEER TEN VOORDE !!". 
Het is alweer enkele jaren geleden dat zij mij heeft behandeld. In mei 2010 om precies te zijn. Toen had ik een kahlerhaard linksachter op m'n ruggewervel/ribben zitten. Kennelijk ontwikkel ik die dingen nogal snel.

M'n been zal 2 x worden bestraald. Daarmee kan worden volstaan.
Wat de kahlerhaard op m'n L2 ruggenwervel betreft, zal er geen bestraling plaatsvinden.
Het bijzondere hiervan is het volgende:
In m'n vorige blogs vertelde ik over de vervelende pijn in m'n onderrug. Pijn ter hoogte van de onderste ruggenwervel en/of heupen dat zich vooral bij het bukken manifesteert.
Maar, die L2-wervel zit hoger dan de plek waar ik die pijn ervaar. Na onderzoek door de radiotherapeut bleek dat ik juist dáár (op de L2-wervel dus) ) geen pijn heb. Kennelijk wordt die rugpijn door iets anders veroorzaakt.
Het is niet ondenkbaar dat het (ook) een kahleractiviteit betreft, maar het kan ook iets anders zijn. Toch slijtage?......Het blijft mogelijk, maar ik denk nog steeds van niet!

Zij stelde voor om op die L2-wervel vooralsnog geen radiotherapie in te zetten. Het leek haar verstandiger om eerst de werking van bortezomib, het medicijn dat ik ter vervanging van mijn huidige medicijn lenalidomide krijg, af te wachten. Het is mogelijk dat de bortezomib die eventuele activiteit opruimt, waardoor de rugpijn mogelijk ook verdwijnt. Zo niet of indien er andere zaken bijkomen, kan er alsnog worden bestraald.
"Omdat u in die omgeving al een paar keer bestraald bent, kan ik daar nog slechts 1 x een therapie toepasssen. Dit om een overdosis aan straling te voorkomen. We moeten dus gedoseerd te werk gaan", vertelde ze mij. Ik vond het een steekhoudend en goed voorstel.

CT-scan

Vandaag werd de locatie op m'n linkerbeen ingetekend. Dat gaat met behulp van een CT-scan. Omdat de betreffende haard enigszins aan de bovenzijde van m'n dijbeen zit, moest ik met m'n blote shakespier op de behandeltafel liggen. Aan weerszijden stonden twee vrouwelijke leeftijdsgenoten het geheel te bestuderen. Ze waren natuurlijk niet onder de indruk en gaven geen krimp!

Na de inzet van de CT-scan kwamen de dames terug en begonnen ze m'n beide benen te beschilderen.
Na de schilderklus mocht Ten Voorde zich weer aankleden.

Woensdagmiddag vindt de eerste bestraling plaats. Volgende week woensdag de 2e en laatste.