3 jan 2011

2011 na Christus

           
Het jaar is nu echt begonnen. Het is alweer 2011 na Christus! Afgezet tegen de leeftijd van onze planeet is de eerste kerstviering eigenlijk nog niet zo lang geleden. 'Slechts' 733653 dagen! Schrikkeljaren niet meegerekend, dus dat scheelt nog een paar dagen. U weet hoe snel een dag om is. Vooral in deze periode van het jaar.  Soms heb ik de restanten van het ontbijt nog tussen m'n tanden zitten als het avondeten alweer wordt opgediend. Zo kort dus.
De feestdagen. Ze zijn alweer voorbij. Zo kijk je weken naar de feestdagen uit en ben je druk met de voorbereidingen. En zo liggen de kerstballen alweer op zolder. Althans bij ons.
Gisteren hebben we de kerstspullen weer ingepakt en de resterende oliebollen aan de vogels gevoerd. Hebben die ook een beetje nieuwjaar.
De vogels in onze tuin zijn trouwens behoorlijk kieskeurig want de resterende oliebollen die we van onze aardige buurvrouw hadden gekregen, waren snel op. Maar de bollen van Appie Hein liggen er nog!

Zoals velen met ons kijken wij terug op een jaar met leuke, bijzonder leuke, minder leuke en zelfs trieste momenten:
De leuke momenten waren o.a. dat Jasper slaagde voor z'n rijexamen, Mark met z'n lieve Naomi ging samenwonen, onze uitstapjes met de sleurhut en zeker de vakantie in Zeeland met onze jongens, de bewust gekozen momenten van uiteenlopende aard met m'n Marlies, m'n Zuiderzeefietsroute met m'n fietsmaat Han en natuurlijk de feestjes bij onze wederzijdse families, etc. Voldoende positieve momenten om met een blij en tevreden gevoel op terug te kijken.
Maar er waren ook trieste momenten. Zowel binnen de familie als daarbuiten. Het trof mijzelf doordat mr. kahler weer in activiteit toenam en ik opnieuw een therapie moest ondergaan. U hebt het hoogstwaarschijnlijk in deze blog gelezen. Maar een ander triest moment betrof de oudste broer van Marlies. Hij kreeg enkele maanden geleden te horen dat hij ongeneeslijk ziek is. Een vreselijk bericht. Hij gaat een jaar met veel onzekerheden tegemoet.
Verder overleed m'n kahler- en blogcollega Edwin Vonk. Zijn overlijden kwam voor mij als een volslagen verrassing. Ik wist niet dat hij zo ziek was. Nou, dan schrik je behoorlijk kan ik u zeggen. Ik heb er in mei 2010 een blog aan gewijd.
En op 10 december jl. overleed Reurt Roggenkamp. Hij was ook kahlerpatiënt. Wij waren samen de contactpersonen van de Kahlervereniging voor de regio Apeldoorn/ Twente. Vanwege die situatie heb ik regelmatig met hem samengewerkt. Hij was al geruime tijd uitbehandeld en zag zijn einde naderen.
Daarnaast nog verschillende collega's en kennissen die nare diagnoses kregen te horen en/of behandelingen moesten ondergaan.
Het zijn allemaal zaken die onlosmakelijk deel uitmaken van het leven. Zo gaat het nu eenmaal. Ook bij de Ten Voordetjes. Maar als het je treft is die relativering niet interessant. Dan wil je maar één ding: genezen!

Een nieuw jaar betekent weer nieuwe kansen en mogelijkheden op allerlei gebieden De ontwikkelingen op bijvoorbeeld medisch gebied gaan sneller dan ooit. Er zijn al trials met medicijnen die van kahler mogelijk een chronische ziekte kunnen maken. Dat klinkt vreemd, maar het houdt in dat je aan kahler niet meer hoeft te overlijden, zoals dat nu nog wel het geval is. Misschien wordt daar in het komende jaar een doorbraak in bereikt......Misschien. Dat zou natuurlijk prachtig zijn. In dat opzicht kan het dus een spannend jaar worden.
Met betrekking tot mijn eigen situatie wordt het zeker een spannend jaar. Hoe zal het verder gaan na mijn therapie. Houdt mr. kahler zich koest en zal blijken dat het onderhoudsmedicijn (thalidomide) goed werkt?. Halverwege 2011 kunnen we voorzichtige conclusies trekken als het M-proteïne nog steeds laag is gebleven. U leest het vanzelf in deze blog.

Nog even wat getalletjes.
In de linkerkolom van deze blog ziet u een teller die het bezoekersaantal van deze blog registreert. Op 1 januari te 00.00 uur van elk jaar zet ik die teller op 0.
In 2010 hebt u samen met andere lezers van mijn blog 20350 keer mijn blog bezocht. Gemiddeld ruim 55 bezoekers per dag! Dat zijn niet allemaal 20350 verschillende bezoekers. Elke keer wanneer u deze weblog bezoekt, komt er een telling bij. Maar desondanks vind ik het een behoorlijk aantal. Het is duidelijk dat u een redelijk grote groep lezers vormt.
Blijven lezen zou ik zeggen. Leuk ideetje als voornemen voor het nieuwe jaar ?? :):)

Maar voorafgaand aan alles wat komen gaat, eerst de nieuwjaarsborrels. We hebben er nog 4 te gaan. Proost :)
               

2 opmerkingen:

Jaap Tanis zei

Jan, we wensen jou en je gezin het allerbeste toe voor 2011 en voor jou persoonlijk in ieder geval een jaar waarin Kahler zich koest houdt en zo mogelijk nog verder terug gedrongen wordt!! Een hartelijke groet van Jaap en Ria Tanis

Johnny en Bea zei

Je staat hier in de Favorieten dus we blijven je blog volgen hoor;)
Ook duimen we natuurlijk net als jullie dat nu ,liefst op zeer korte termijn ,eindelijk de doorbraak voor wat betreft de behandeling van Kahler zal plaatsvinden ,zodat jullie in elk geval een hele grote zorg minder zullen hebben weer !!
Op een zeer voorspoedig 2011 dus maar he....
groetjes van ons allemaal