Sven, Vogels bijvoeren en Krak

Sven:

Hebt u gisteravond (13/2) ook zo genoten van Sven? Of had u een steek en een slok op? Want voor schaatsminnende en tevens fanatieke koldermennekes en -vrouwkes was het misschien moeilijk kiezen. Of Sven of de jolijt van het carnaval.

Wij hoefden in ieder geval niet te kiezen. Wij zaten vanaf 21.00 uur voor de buis te wachten op Sven.

Tjonge, het werd nog spannend ook toen die kleine Koreaan met die kleine beentjes op de kleinste maat klapschaatsen op slechts 2 seconden afstand van Sven bleef. En toen moesten de andere serieuze concurrenten nog komen!

Dat het kennelijk moeilijk schaatsen was, was wel te zien aan Bob de Jong. Die viel ronduit tegen. En dat bleek gelukkig ook bij de anderen het geval. Sven is duidelijk de beste!

Maar, wat ik ook mooi vond, ontroerend zelfs, was zijn run naar z'n ouders. Onmiddellijk nadat duidelijk was dat hij z'n begeerde gouden plak had gewonnen, rende hij met z'n gespierde lange benen in slechts een paar stappen naar z'n ouders op de tribune. 'k Kan me helemaal voorstellen dat je het dan als ouders niet droog houdt. Prachtig en aandoenlijk tegelijk !

Dinsdag 23/2 de 10 kilometer. Ik hoef u niet te vertellen wat wij dan aan het doen zijn. :)

Vogels bijvoeren:
Alle natuurclubs adviseerden eensluidend om tijdens deze aanhoudende winter ook aan de vogels te denken. Die hebben het met deze lange vorstperiode extra moeilijk. Dat ging ons natuurlijk aan het hart en daarom hebben wij bij de eerste serieuze vorst vetbollen en pinda's in onze tuin opgehangen. Zie rode pijltjes op de foto. Voor de vogels een lekkernij en voor ons leuk om naar al die fladderende veren te kijken... Dachten wij.

Alles hangt keurig aan de balken van de pergola achter in onze tuin.

Maar, wat schetst onze verbazing....Tot aan vandaag hebben we geen enkele vogel in onze tuin zien landen. Aan de ongeschonden status van de pinda's en bollen te zien, heeft geen enkele vogel zelfs de geringe moeite genomen om alleen maar te proeven.

Hoe is dat mogelijk. In de tuinen van onze buren moeten ze zelfs nummertjes trekken om aan de vetbollen te kunnen hangen, maar onze bollen zonder wachtlijst laten ze ongemoeid.
Katten zouden de oorzaak kunnen zijn, maar die hebben we in onze achtertuin al tijden niet meer gezien. Vreemd! Wie het weet mag het zeggen.

't Zijn wel bollen van de Aldi......Misschien is dat het.

Krak:
Vorige week zat ik enigszins onderuit gezakt op een eetkamerstoel in onze keuken. Ik leunde daarbij met m'n linkerzij op de rand van de rugleuning. Opeens voelde ik dat er iets knakte. Een rib zo te voelen. Het leek alsof ergens onder m'n linker schouderblad zo'n ding brak. Er verschoof in ieder geval iets. De pijn die volgde was niet intens. Een beetje zeurende en soms iets stekende pijn. De plek bleef tot vandaag gevoelig. Wanneer ik gewoon loop, zit of andere normale bewegingen doe, voel ik zelfs helemaal niets. Ook niet tijdens het slapen wanneer ik op m'n linkerzij lig.

Toch vertrouw ik het niet. Het is bekend dat kahler de botstructuur kan aantasten. Niet zelden wordt de diagnose kahler pas vastgesteld wanneer er bij iemand pardoes een bot breekt. Vaak blijkt dan dat die persoon al geruime tijd kahler heeft.

Nu maak ik mij niet meteen ernstige zorgen. Het zal hoogstwaarschijnlijk wel meevallen. Maar negeren lijkt mij ook geen slimme beslissing. Het is natuurlijk mogelijk dat er inderdaad een rib is gebroken. In dat geval is de kans groot dat een zgn kahlerhaard (= kahlertumor in het beenmerg) de oorzaak is. En als dat het geval is, is actie in de vorm van therapie, bestralingen of medicijnen vanzelfsprekend noodzakelijk.

Maar, zover is het nu nog niet. Morgen weet ik hoogstwaarschijnlijk meer, want dan word ik bij de röntgenzuster op het MST verwacht. Daarna zien we wel weer verder.

Wordt vervolgd.