Marlies, APD en Penta

Marlies:
Vrijdag 23/2 zijn wij weer bij haar behandelend chirurg geweest. Marlies schiet met al die bezoeken niet veel op. Zowel deze bezoeken als de behandelingen van de fysiotherapeute veranderen de situatie van Marlies (nog) niet. Wel merkte de chirurg (voor het eerst) op dat de huid rond het operatiegebied toch wel te strak zat. Maar ja, hij herhaalde nogmaals dat er op korte termijn niets aan te doen is.
We hebben nu met de chirurg afgesproken dat hij deze situatie met zijn collega plastisch chirurg zal bespreken, met als doel om een plastisch chirurgische ingreep in overweging te nemen. Daarbij zullen de beschadigde huid en spierweefsels van de borst worden verwijderd. Dit zal dan worden vervangen door gezond spier- en huidweefsel van de rug, ter hoogte van de schouderbladen. Volgens de chirurg geeft dit de meeste kans op genezing van de klachten. Dit is (wederom) een behoorlijk grote ingreep. Daarom wil Marlies er goed over nadenken om dit wel of toch niet te doen. Die afweging zal nog lastig zijn, want de huidige situatie is zeker geen optie voor de lange termijn.

APD en Penta:
Vandaag, 28/2, was het weer tijd voor mijn maandelijkse APD en Penta. APD is een medicijn dat botontkalking en -aantasting probeert tegen te gaan. Penta is een anti-bioticum dat ik via inhalering moet innemen. Dit heb ik gekregen omdat ik allergisch reageer op anti-bioticum in tabletvorm. Dat veroorzaakte jeukende bultjes, weet u nog??

In de wachtkamer krijg ik via infuus het medicijn APD toegediend. Deze sessie duurt ongeveer 1 1/2 uur. Dus alle tijd voor een krantje.

Onder deze 'droogkap' moet ik het anti-bioticum inhaleren. Het is een afzuigkap, een arbo- maatregel voor het verplegend personeel, dat voorkomt dat 'gemorst' medicijn zich in de kamer verspreidt en ophoopt.
Daarbij is het een bijzonder vies smakend goedje. Vandaar het flesje water om regelmatig m'n mond te kunnen spoelen.