Kijk, daar zit ik alweer. Op m'n vertrouwde plek, achter m'n pc.Vandaag, 2/1, waren alle bloedwaarden ineens zodanig gestegen dat ze ruim boven de minimale waarden, die vereist zijn voor het ziekenhuisontslag, zaten. Na deze constatering heb ik snel m'n boeltje gepakt en heeft Marlies mij opgehaald. Weg van de infuusslangen, de benauwde kleine kamer en het hele ziekenhuisgebeuren. Eindelijk weer frisse lucht!! Heerlijk.
Dat ziekenhuis houd ik voorlopig wel even voor gezien. Het verwijderen van m'n stoma moet maar even wachten. Dat ding hangt mij nog niet in de weg.
Zo, nu eerst een oliebol en een lekker glaasje champagne!................maar niet heus. Na de foto heb ik de oliebol na een kleine hap in de vuilnisbak gekieperd. Gatverdamme, het smaakte echt niet. Dat ligt niet aan die oliebol, maar aan mijn smaak. Die heeft van die chemo een behoorlijke tik gehad. Bijna alles smaakt hetzelfde of juist helemaal niet. Maar, dit zal zich na verloop van enkele maanden weer herstellen.
Tja, nu ben ik na 18 dagen opname wieder zur hause. Wel weer even wennen. Ik heb niet zo'n gevoel wanneer je na drie weken kampeervakantie je huis weer binnenstapt. Dan ben je (ook) weer blij dat je thuis bent. Dan besef je weer de luxe van de kraan in de keuken en het toilet waar je niet eerst 500 meter voor hoeft te lopen. En niet te vergeten de luxe van een vaatwasser en wasmachine!
Nee, mijn gevoelens zijn daar in geen enkel opzicht mee te vergelijken. Ik voel me onzeker en onwennig. Hoe zal het de komende tijd gaan. Ik schreef het al eerder: Hoe zal de kahler zich houden!
M'n arts haalde vanmorgen de subclavia uit m'n ader. Tijdens dat werkje vroeg hij hoe ik mij nu onder de wetenschap van die ziekte voelde. Ik haalde in mijn antwoord o.a. mijn wens aan om samen met Marlies mijn jongens groot en volwassen te mogen zien worden. Hiermee roerde ik het voor mij meest gevoelige punt in mijn situatie aan. Dat was weer janken dus! De arts had (vanzelfsprekend) alle begrip. Doodgaan is natuurlijk niet leuk. Zeker niet voor zo'n fijne vent als ik......Maar daar zie ik, hoe onbegrijpelijk dat bij jullie ook overkomt, minder erg tegenop dan m'n jongens daardoor in de steek te moeten laten!
Maar mensen! Ik heb bewezen een taaie rakker te zijn, dus die kahler zal er nog een hele kluif aan hebben om mij eronder te krijgen! Voorlopig is de stand 1-0 voor ten Voorde :):)
4 opmerkingen:
Lieve Jan,
Ik hoop echt dat je staks gaat schrijven dat we je binnenkort weer mogen zien in je eigen huis. De allerbeste wensen voor het nieuwe jaar en dat het maar een heel gezond 2007 mag worden voor jou en je gezin.
Els
p.s de thee en wijn staan al klaar
Hai Jan,
De aller beste wensen en een gezond 2007 voor jou en Marlies. Ik ben heel benieuwd naar je verhaal. Laat de spanning niet stijgen.(Ik hoop dat je binnenkort naar huis mag).
Groetjes Silvia
Jan, welkom thuis.
Je ziet er niet ondervoed uit, bovendien glimt je hoofd als een hondekeutel in de maneschijn.
Hopen jullie gauw weer eens te zien.
Hartelijke groeten uit het zeer mooie Drenthe.
Hey Jan,
Wat super dat je weer thuis bent!
Heel fijn!
Ik wens jou en je hele gezin heel veel succes en gezondheid voor het komende jaar toe!
Liefs
Een reactie posten