Been: deel 2
Het ging opnieuw niet goed met m'n linkerbeen. Begin vorige week kwam opeens een heftige zenuwpijn opzetten. Een met heftige pieken stekende en vlammende pijn in alleen m'n linkerbeen. Zomaar, van de ene op de andere dag en het bleef ook meteen 24 uren per dag aanhouden! Behoorlijk vervelend moet ik u zeggen. Met ongeveer 6 x 2 paracetamollen lukte het gelukkig om die pijn te onderdrukken.
Opmerkelijk hierbij is, dat ook deze pijn zich in de revlimid-pauzeweek ontwikkelde. De angst bekroop me dat dit het einde van mijn revlimid zou betekenen. Gelukkig is dat (nog) niet het geval.
Tijdens m'n voorlaatste revlimid-pauzeweek had ik iets soortgelijks. U hebt het misschien in m'n vorige blogs gelezen. Toen ontstond er een zorgwekkende pijn in m'n onderrug. Een MRI-onderzoek (supersnel geregeld door m'n contactpersoon Tineke Duyts) wees uit dat die pijn in ieder geval niet werd veroorzaakt door een kahleractiviteit. Dat is op zich natuurlijk een goede uitslag, maar daarmee was de oorzaak van die pijn nog niet verklaard. Dat is'ie nu nog steeds niet en ik vermoed dat dit ook niet zal gebeuren. Het kan uiteenlopende oorzaken hebben en juist in de omgeving van de onderrug, waar een wirwar aan zenuwbanen lopen, is het niet eenvoudig om de boosdoener te traceren.
Nu zit ik dus met de pijn in m'n been. Afgelopen zondag 9/12 liep m'n pauzeweek af en startte ik weer met de 3-weekse revlimidkuur. Juist omdat revlimid zenuwen kan aantasten was ik er niet gerust op. De kans dat het van kwaad tot erger zou gaan was natuurlijk groot. Maar,...dat gebeurde niet! Het werd zelfs beter!
Het gaat nu zo goed ik overdag geen -mollen meer nodig heb. Voor het slapen wil ik graag helemaal van pijn gevrijwaard zijn (wie niet!) en neem ik gezellig nog een paar -molletjes.
Het been is nog gevoelig met hier en daar een steek, maar van heftige pijnen zoals vorige week is gelukkig geen sprake meer.
Dat juist door het gebruik van revlimid de pijnklachten afnemen is er-rug vreemd. Dat vond Tineke ook. Het is juist vaak andersom. Een mens zit raar in elkaar!
Nu maar'es kijken hoe het de komende dagen gaat. :)
Kerstboom 2012:
En dan is het weer tijd voor het ritueel van de kerstversiering.We zijn er elk jaar op tijd mee. Kort nadat Sinterklaas met de schimmel tussen z'n benen is vertrokken, halen wij de dozen van zolder. Vervolgens gaan we in een al jaren vaste taakverdeling te werk. Marlies tuigt de kerstboom op en ik doe de lampjes en de overige versieringen in en rond het huis. Dat lijkt een scheve taakverdeling omdat Marlies alleen de kerstboom hoeft te doen, maar schijn(t) bedriegt! Het is nog een hele tour om die kerstonzin in die boom te hangen. Ik drink al vaak m'n 2e kop koffie als Marlies nog met die boom bezig is.
Elk jaar kijk ik weer met gemengde gevoelens naar onze Kerstrituelen. Enerzijds vind ik al die lichtjes en versiering en de sfeer die dat oproept gezellig en knus, maar anderzijds vind ik het een maffe bedoening. Een versierde boom in de kamer!! En het is ook nog een kunstboom! En dan hangen we er ballen, figuurtjes en nog meer onzin in! Ik heb er zelfs wel eens ronde koekjes in zien hangen!
Een heidens gebruik anno 2012. En wij maar lachen om die derde-wereld-volken met hun vreemde rituelen..... Maar oké, ook wij doen dus vrolijk mee.
En dan die lichtjes in de kerstboom. Elk jaar weer een crime. Enkele jaren geleden beschreef ik het gehannes met die lampjes ook al in een blog .
Dat gehannes hadden we nu dus weer. Ik dacht dat ik de lampjes vorig jaar zorgvuldig had opgerold, maar het tegendeel bleek waar. Het was weer de bekende kluwen lampjes waarbij geen begin en eind te vinden is. Inmiddels weet ik hoeveel tijd het kost om die kluwen uit elkaar te halen. Daar was ik dus snel klaar mee. Die kluwen 'licht' nu in de schuur te wachten op transport naar de vuilstort. Als u nog lampjes nodig hebt, u kunt ze gratis ophalen. Ze doen het nog prima!
Dat moeten we natuurlijk niet hebben, want dan is de kans op oververhitting van de resterende lampjes te groot. We willen wel brand, maar dan alleen in de open haard :)
Dacht ik er gemakkelijk af te zijn, zat ik toch weer te prutsen om het veroorzakende lampje te vinden. Getver!!
Maar, uiteindelijk is het toch gelukt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten