All you need is emotion

            
Ik denk dat ik maar eens een mooie brief naar dhr. R. ten B, spreekstalmeester van het prach-ti-ge programma 'All you need is emotion' van RTL 4, ga schrijven.
Ik ben al bijna 28 jaar met m'n lieve Marlies getrouwd en nu is het toch echt hoog tijd dat ik haar ga vertellen hoeveel ik van haar houd.
Dat doe ik natuurlijk niet in de beslotenheid van een romantisch diner of andere knusse gelegenheid. Ben je gek zeg! Dat is verre van 2012. Daar bereik ik toch niemand mee ?
Oké, ik bereik Marlies. Maar dat vind ik natuurlijk niet voldoende. Ik kom pas echt geloofwaardig over als ik daar gans Nederland bij betrek. En dan ga ik natuurlijk niet alleen maar vertellen dat ik heel erg veel van haar houd en dat nog vele jaren hoop te doen. Nee, dat is veel te saai. Daar moet natuurlijk wel iets bijkomen.

Dhr. R ten B

In de microfoon van dhr. R. ten B ga ik dan vertellen dat wij een moeilijke tijd hebben doorgemaakt en diepe dalen hebben gekend. Daardoor heel erg veel met onszelf bezig waren en ........hè gatsie, verder eigenlijk niets. Ja, natuurlijk kan ik uitvoerig vertellen over al onze prachtige en onvergetelijke momenten. Toppers zitten er zelfs tussen. Daar kan ik nog mooie blogs over schrijven :) Maar ik heb geen smeuïge relatie-expedities die anderen in dit programma  allemaal wel vertellen.

Het zou natuurlijk mooi in het plaatje passen als ik Marlies en kijkbuis Nederland zou kunnen vertellen dat ik al jaren een spetterende wip-relatie heb onderhouden met alle buurvrouwen in onze straat...... Nou alle? Enkele bedoel ik. Daarmee zou ik al druk genoeg zijn lijkt mij :):)
En dat ik tevens heb ontdekt dat ik de buurmannen ook wel leuk vind. En dat ik vervolgens ga vertellen dat het regelmatig is voorgekomen dat ik eerst met de buurvrouw, daarna met de buurman en zelfs met allebei tegelijk de beddensprei heb verkreukeld.
En na al deze bekentenissen vertel ik Marlies dat het toch wel een heel gedoe was en er heel erg veel vrijetijd in ging zitten. En tot slot ga ik zeggen dat het nu allemaal voorbij is, dat ik opeens heel erg braaf ben geworden en nu weer helemaal gelukkig ben met alleen Marlies.
Marlies weet natuurlijk van niets, maar ze zal het prachtig vinden. We zitten tenslotte in de show van dhr. R. ten B, dus komt het allemaal (weer) goed.
En dat dus allemaal op de tv ten aanschouwen van heel Nederland. Tjonge, wat zullen onze buren, vrienden en beide families smullen, want die wisten dit allemaal nog niet! Daar durfde ik nooit over te praten, maar op de tv is dat geen probleem.

Tjonge zeg. Stel je voor dat wij ineens in die show verschijnen. "Kijk, daar heb je Jan en Marlies!"
Als dat gebeurt, vertonen de medicijnen die ik nu slik toch behoorlijk ernstige bijwerkingen kan ik u vertellen. "onmiddellijk stoppen met die pillen", zal m'n arts roepen!

Enerzijds heeft die 'All you Need is R ten B-show' wel iets aandoenlijks. Emotie-tv is niet in alle opzichten verwerpelijk. Emotie hoort bij het leven en daar wordt soms mooie televise van gemaakt. Neem bijvoorbeeld het programma 'Spoorloos'. Dat heeft mijns inziens nog een duidelijke hulpfunctie. Het biedt mensen die op zoek zijn naar bloedverwanten vaak een laatste strohalm. Hier geen (gratis) vakantie in het vooruitzicht, maar de dierbare waar iemand al jaren naar op zoek is.
Maar ik snap echt niet hoe mensen erbij komen om hun meest intieme zaken voor een camera op te biechten met als doel om elkaar iets te vertellen. Daar hoeft toch geen camera bij. "Juist niet!,  zou ik zeggen. Dat kan toch anders en, mijns inziens, veel oprechter ?!
Dat je in je relatie tot een ander inzicht bent gekomen en, na een reeks van sexuele of andere escapades, dit ook nog gaat opbiechten en juist met dat laatste aangeeft dat je eigenlijk een grote Janlul bent, gaat een ander toch geen ene moer aan?! Toch??
En dat allemaal onder het motto: 'kijk mij eens een flinke vent zijn'. Met zo iemand wil je daarna toch niet meer op de bank zitten?

Wat wel weer mooi was, was het verhaal van het echtpaar dat tengevolge van een faillissement zowel zakelijk als prive alles was kwijtgeraakt. Daardoor waren zij niet in de gelegenheid om hun in Australië wonende zoon en kleinkinderen te bezoeken. Ook hun zoon was kennelijk financieel niet in staat om naar Nederland te komen. Naar aanleiding van een brief van een goede vriendin nam R ten B hen mee naar Australië. Marlies kwam tisseus tekort :)

En dan hebben we de programma's 'Het spijt me' van dezelfde RTL4  en 'Het familiediner' van de EO nog. Vooral van die twee programma's krijg ik spontaan jeuk aan m'n aambeien en last van migraine. En dat allebei tegelijk. Kun je nagaan! :)