Prik- en APDdag en zwarte bol met witte puntmuts

   
Prik- en APDdag:  
Vandaag, 26/9, was het weer prik- en APDdag. Prikken voor de bloedwaarden w.o. het M-proteïne en APD voor de maandelijkse ondersteuning van mijn chassis. Nou, met m'n chassis zit het volgens mij nog prima.
Zaterdag jl. kwamen we terug uit Vorden en was ik druk bezig om onze kleren e.d. weer uit de caravan te slepen. Tijdens dergelijke klusjes houd ik van enig tempo en 'rende' ik de caravan in en uit.
Hoe sneller de caravan leeg en schoon is, hoe eerder het ding weer naar de stalling kan.
Tja, en soms gaan dingen mis. In mijn geval was dat het binnengaan van de caravan. Ik bukte niet goed en knalde vervolgens met mijn volledige gewicht (102 kg ) tegen de bovenzijde van de deuropening van de caravan. Tjonge zeg, ik voelde het in m'n nek kraken en de caravan schudde ervan. Ik schrok en baalde behoorlijk van deze stommiteit. Ik had m'n nek wel kunnen breken!
Om deze frustratie met o.a. Marlies te delen heb ik vervolgens nog wat krachtwoorden van uiteenlopende aard geroepen die normaal gesproken niet in mijn vocabulair voorkomen.
Maar u ziet aan deze blog. M'n hoofd zit er nog op en de schade lijkt erg beperkt. En misschien wel dankzij die APD heb ik kennelijk nog een harde kop :)

De bloedwaarden (HB en Leucocyten e.d.) waren gelukkig uitstekend en maandag 3 oktober hoor ik de stand van het M-proteïne. Altijd weer spannend.

Zwarte bol met witte puntmuts:
Inmiddels weet u dat wij graag fietstochten maken. Nee, ik ga het nu niet weer hebben over een of andere fietstocht. Ik heb nu vaak genoeg verteld dat Nederland een prachtig (fiets)land is. Nee, ik wil iets anders vertellen.
Tijdens deze tochten zagen wij regelmatig zwarte bollen met daarboven een witte puntmuts in weilanden hangen. We dachten dat het speelgoed voor koeien of paarden betrof. Daar hoor je de laatste tijd in de media steeds meer over. Zoals speelgoed voor varkens. Dan vervelen die speklappen zich niet zo. Maar, is dat met die zwarte skippybollen ook het geval?
In de omgeving van Vorden zijn ze kennelijk dol op die zwarte bol, want daar zagen wij na elke kilometer er wel eentje in een weiland hangen.
En hebt u dat nu ook? Als je eenmaal iets vreemds is opgevallen, wil je ook weten wat het is. Anders blijft het je bezighouden.

Daarom speurde ik al enige tijd naar een gelegenheid om het mysterie van die bollen op te lossen. Gelukkig trof ik tijdens een van onze fietstochten de eigenaar van zo'n bol op een stilstaande trekker.
Zo'n stilstaande trekker is belangrijk, want veel van die eigenaren zitten namelijk op rijdende trekkers. Je kunt dan gerust een hand opsteken om aan te geven dat je iets wilt vragen, maar ze zwaaien allemaal vriendelijk terug en rijden door. Maar nu had ik met die stilstaande trekker dus een mooie gelegenheid om mijn vragen over die bollen te stellen.
"Bent u de trotse bezitter van zo'n zwarte bol met daarboven een witte puntmuts?", vroeg ik de trekkermeneer.
De alleraardigste trekkermeneer vond het kennelijk een leuke vraag en vertelde mij uitgebreid wat voor een apparaat dat is.

Oeps, ik zie dat het alweer 00.11 uur is. Ruimschoots bedtijd!
In de volgende blog maak ik m'n verhaal af.
Welterusten !
   

Mug

    
Als u de vorige twee blogs hebt gelezen, weet u dat wij er weer even een aantal dagen tussenuit zijn. Onze sleurhut hebben wij op een leuke camping in Vorden geparkeerd. Slechts 45 minuutjes van ons huis. Vandaag, zondag 18/9, was het een beetje nattig, maar de afgelopen week was het alleszins redelijk. Weinig vocht en nog een acceptabele temperatuur. Voor de komende week zijn de weersverwachtingen hoopgevend. Uitstekend voor fiets- en wandelactiviteiten. We blijven dus nog even staan :)

Naast de vakantie-inspanningen, is het natuurlijk ook de bedoeling dat je geestelijk en lichamelijk ontspant. Daar is een vakantie ook primair voor bedoeld. Even een paar dagen, weken of voor ernstige mazzelkonten één of meer maanden uit de dagelijkse sleur en beslommeringen. Genieten van een mooie omgeving en als het even meezit ook van mooi weer. Heerlijk!
Wij dus ook. Geen weken, maar zoals gezegd enkele dagen.
Zo kunnen wij intens genieten van de meest simpele dingen zoals een mooie fietstocht. Wat dat betreft is Nederland ideaal. Het is relatief vlak en dat is voor ons als 'niet-elektrieke fietsers' niet onbelangrijk. Een heuveltje is geen probleem, maar vooral Marlies vindt bergopwaarts fietsen niet fijn. Dan krijgt ze veel last van haar borst- en schouderspieren.
Maar gelukkig ligt Nederland vol met goed berijdbare fietspaden en zijn er buiten Limburg weinig heuvels.
Wandelen doen we ook graag. En ook voor wandelaars is het in Nederland goed geregeld. Wandelpaden en -routes zat. Dus wat ontspannen en genieten betreft kunnen wij in Nederland letterlijk en figuurlijk goed uit de voeten :)

Maar waar ik ook intens van kan genieten is.......een dooie mug! En nog mooier:.... twee of meer dooie muggen! Met name van muggen die kort voor hun overlijden nog in onze slaapkamer of caravan vlogen. Van die muggenlijkjes kan ik heel erg genieten!

Zo was ik vannacht, nou ik kan beter zeggen vanmorgen zeer vroeg, ook weer intens gelukkig. Pas tegen het ochtendgloren had ik die verschrikkelijke 3-lettermug eindelijk te pakken.
Kort na het te bed gaan begon de ellende. U kent het ongetwijfeld. Je doet het licht uit en daar komt de eerste nachtrust-terrorist. Slaan heeft geen zin, want je raakt die krengen toch niet. Daarom dacht ik het goed aan te pakken door meteen de elektrische vliegenmepper (de uitvinding van de eeuw!) te gebruiken.
 Maar waar ik ook keek en zocht: geen mug te bekennen. Na een intensieve jacht van ongeveer een half uur vond ik het welletjes en ben ik toch maar gaan slapen.

Omstreeks 04.00 uur werd ik wakker. Ik liep naar de toiletruimte en deed daar de lamp aan. En wat zag ik daar op het plafond zitten?!..... Juist. DE MUG!!!.
Ik werd bijna lyrisch van geluk. Ik pakte meteen de mepper en wat ik toen zag was prachtig. Wat een mooi gezicht is dat toch zo'n knetterende en fonkende mug in het raster van de elektrische mepper.

Ik ging met 6 muggenbulten naar bed en heb er nu 4 bij, maar ik heb daarna toch heerlijk geslapen.
Marlies trouwens ook. Ze heeft vanavond heerlijk voor ons gekookt. :)
En de fietstocht voor morgen ligt al klaar :) :)
           
    

Vorden

          

Vorden vrijdag 16 september 2011 te 14.30 uur
     

Bahama's of Vorden

                     
Het is zondagmiddag 11 september. Marlies zit rustig de puzzels van ons dagblad in te vullen. Ik lees m'n favoriete weekblad en op de achtergrond klinken de rustgevende klanken van Accuradio Smooth Jazz. Een of ander internet radiostation. 'k Heb sinds enkele maanden een nieuw audio-speeltje waarmee wij ook alle internet-radiostations via onze muziekinstallatie kunnen beluisteren. De keuze aan muziekgenres die door die radiostations via internet worden aangeboden is bijna onbeperkt. Best leuk :)

Maar tijdens het lezen dwalen m'n gedachten af. Ik heb het weekblad nog wel in de leesstand voor me en kijk naar het artikel, maar lees het niet meer. Het lijkt alsof ik me opeens realiseer dat wij onze tijd eigenlijk een beetje zitten te verprutsen. Zitten we hier gezapig op de bank de brave burger uit te hangen, terwijl de klok de juist voor ons kostbare tijd wegtikt. Op de bank zitten puzzelen en weekbladen lezen kan altijd nog.! We moeten eruit! Uit het leven halen wat er in zit!!.
Ik spring meteen op en roep met luide stem tegen m'n lieve Marlies:

"MARLIES! WE ZIJN HARTSTIKKE GEK DAT WE HIER NOG ZITTEN. WE KUNNEN ONZE TIJD VEEL BETER BESTEDEN. WE GAAN ERUIT. WE HEBBEN HAAST...GENIETEN!! WE PLUNDEREN ONZE SPAARREKENING. BOEKEN EEN NAZOMER-CRUISE , EEN HEERLIJKE ALL INCLUSIVE RONDREIS ROND DE BAHAMA'S OF ........IETS ANDERS MOOIS. ...MARLIES KOM OP. GENIETEN NU HET NOG KAN!!!.....MARLIEEEES, ACTIE!!!".

Marlies kijkt opmerkelijk beheerst schuin over haar leesbril en hoort mij gelaten aan. Terwijl ik in al m'n enthousiasme m'n verhaal doe, zie ik haar kalme reactie en raak ik teleurgesteld dat zij niet óók enthousiast wordt.

" MARLIES! WAAROM ZEG JE NIETS!! DIT MOETEN WE DOEN NU WE HET NOG KUNNEN. DAT IS TOCH PRACHTIG??...........TOCH?", roep ik in een poging Marlies 'wakker' te schudden.
Maar het lukt niet. Marlies blijft rustig en kijkt mij met een glimlach aan. Ja, dat weer wél :)
Ik besluit om maar weer te gaan zitten.

Vervolgens zegt Marlies: "Ja hoor. Jij weer met je fantastische ideeën. Die medicijnen van jou hebben soms rare bijwerkingen. Dit kan helemaal niet, als ik dat al zou willen! We hebben net afgesproken met je broer en zus en gaan gewoon met ons zessen naar Vorden enkele dagen kamperen. Jij met je Bahama's.......VORDEN zul je bedoelen".

"Oh ja, dat is waar ook. Vorden. Ook leuk !! :) ".
Als het weer meezit gaan we 10 tot 14 dagen. 

Carpe Diem :):)             
                       

Strenge eindredacteur en een tijdje niets

      
Strenge eindredacteur:      
Dat is nou toch ook wat! :(
Zondagavond (4/9) had ik na enkele uren intensief typ- en denkwerk eindelijk de concepttekst voor m'n blog klaar. Zoals gebruikelijk moest m'n eindredacteur (Marlies) nog even de eventuele taal- en typefouten wegwerken en een nieuwe blog was weer geboren.................Maar wat gebeurde er???! MARLIES KEURDE M'N HELE BLOG AF!!!
"Veel te ingewikkeld en het slaat nergens op", was haar snoeiharde commentaar !!!
Tjonge zeg. Wat zullen we nu krijgen?  Zo streng had ik haar nog niet meegemaakt. Een paar uren noeste arbeid zomaar in de digitale prullenbak.
Vanaf het begin van mijn blogcarrière is Marlies mijn eindredacteur. Wij hebben afgesproken dat zij mijn blogs kritisch controleert op fouten en leesbaarheid.
Als blogger ben je snel geneigd om over je gemaakte fouten heen te lezen en  de 'leesbaarheid' enigszins uit het oog te verliezen. Marlies waakt ervoor dat het een leesbaar verhaal zonder storende taal- en typefouten wordt.
Maar dat zij het nu met dit commentaar naar de prullenbak verwijst, had ik nog niet eerder meegemaakt.

Eerlijk gezegd was het ook wel een beetje een vreemd verhaal. Ik had me voorgenomen om eens een gek verhaal te schrijven. Leek me leuk :)
De aanleiding was de verhuizing van m'n behandelende witte jas van de kelder naar de 1e etage in het ziekenhuis. Geen opzienbarend feit natuurlijk, maar daar ging het in die blog ook niet om.
Dit ziekenhuis zit eigenlijk vreemd in elkaar, want feitelijk zit'ie nu niet op de 1e, maar op de 2e etage. De kelder wordt in dit ziekenhuis als etage - 1( min 1) aangeduid, terwijl het de begane grond is. Er zitten namelijk ramen in die uitkijken op straatniveau, zoals je dat, kijkend uit de kamer van een gewone-mensen-huis, ook gewend bent. Nou, dat is volgens mij geen kelder of een heel erg ondiepe. Toch ?!
Nou ja, ik maakte er in m'n verhaal opzettelijk een ingewikkelde spraakverwarring van. Nou, dat is kennelijk goed gelukt, want Marlies snapte er geen hout meer van. Ze zag kennelijk door de etages het ziekenhuis niet meer. Afgekeurd dus.

Een tijdje niets:
Nou ja, nu rest mij verder niets anders dan over het bezoek, dinsdag 30/8)  aan m'n arts te schrijven.
Het betrof een controleconsult in verband met m'n revlimid-kuur. De periode voorafgaand aan deze kuur was er een lichte daling van m'n bloedwaarden te zien. Het vermoeden was dat dit door de thalidomide was veroorzaakt.

Zoals u zich misschien nog kunt herinneren gebruikte ik dit middel de eerste helft van dit jaar als onderhoudsmedicijn. Maar tengevolge van de optredende neuropathie mocht ik deze pillen niet meer gebruiken. O.a. daarom schreef m'n arts mij een kuur revlimid voor.
Na de switch naar lenalidomide (revlimid) waren we benieuwd hoe de bloedwaarden er na deze kuur voor zouden staan.
Dat bleek prima te zijn! Het m-proteïne staat nog steeds op 1 en de bloedwaarden zijn weer gestegen naar normale waarden. Uitsteekbaar dus :)

Gezien deze uitslag hebben we besloten om voorlopig geen medicatie te gebruiken en elke maand doormiddel van een bloedonderzoek de peilstok even in Ten Voorde te steken.
Hoewel ik het nu dus een tijd zonder stok moet doen om die kahler in z'n hok te houden, ben ik toch blij met deze beslissing.
Elke maand zonder medicijnen is meegenomen. En daarmee heb ik dan ook geen last van de grote en kleine bijwerkingen die deze gifpillen veroorzaken.
Even een poosje gifvrij :)