koud, rillerig en 1 dag koorts

De afgelopen dagen had ik het, ondanks de aangename binnentemperatuur van 22 á 23 graden, koud. Marlies zat in haar zomerkleren bijna te puffen van de hoge temperatuur en ik had over mijn kleren nog een gevoerd fleecejack aan en een dubbel gebreide muts op! Als ik dat niet deed, rilde ik bijna van de bank! Maar ik had geen koorts of andere zaken die dit verschijnsel verklaarde.

Dinsdagavond (2/7) nam dat rillen en trillen zodanige vormen aan dat ik toch maar eens in de 'richtlijnen voor sct-patienten' ben gaan kijken of dit ook reden is om het LUMC te bellen. En ja, bij deze verschijnselen had ik meteen contact moeten opnemen....Maar ik had dit al een paar dagen. Dus met 'meteen contact opnemen' was ik al te laat. Vanzelfsprekend nam ik nu wel contact op.
De dienstdoende hematoloog stelde mij gerust. Omdat er verder geen andere bijzonderheden waren te melden en het zich uitsluitend beperkte tot 'koud en rillerig', kon hij er verder ook niets mee. "houd het goed in de gaten en als u het niet vertrouwt of er komen andere zaken bij, bel gerust weer op', was zijn advies. Daarnaast verzocht hij de volgende dag de poli even te bellen om te vertellen hoe de stand van zaken was.

Na een onrustig nachtje voelde ik mij toch redelijk 'normaal' en dus ook koortsvrij toen ik de volgende  morgen op stond. Een mooie situatie die ik aan de poli van het LUMC doorgaf.
Maar, in de loop van die dag veranderde de situatie. Ik kreeg verdorie koorts! Ik voelde mij behoorlijk beroerd worden en in de loop van die dag liep mijn temperatuur zelfs op tot boven de 'belgrens' van 38,5 graden. Als m'n  lichaamstemperatuur daarboven komt moet ik namelijk weer contact opnemen met het LUMC. Maar ja, ik had alleen maar wat koorts en verder geen opmerkelijke bijzonderheden. Eigenlijk een identieke situatie als met die koude rillingen. Nu kan ik wel opnieuw bellen, maar dan weet ik bijna zeker dat de witte jassen in Leiden er wederom niet veel mee kunnen. Ik besloot af te wachten hoe het zich zou ontwikkelen.
Nou, het ontwikkelde zich prima! Ik ging vroeg naar bed en stond vandaag (4/7) fitter op dan ooit! M'n koorts was verdwenen en van de vermoeidheid zoals ik die de afgelopen weken heb ervaren, was geen sprake. Ik voelde mij top!

En juist vandaag stond een controlebezoek aan het LUMC op het programma. Dat kwam in combinatie met die fysieke situatie goed uit. Ik heb zelfs de heenreis gereden.
Ook de berichten bij dit controlebezoek bleken top! M'n bloedwaarden waren weer flink gestegen. Bijvoorbeeld mijn HB. Dat was alweer gestegen naar 7,1. Kijk, dat begint er alweer op te lijken :)
Daarbij vertelde Theo, zo heet mijn contactpersoon in Leiden, het volgende:
We hebben ook gezien dat uw beenmerg jonge rode bloedcellen en bloedplaatjes aanmaakt. Ik kan het nog niet met zekerheid zeggen, maar deze ontwikkeling in dit stadium van de transplantatie is veelal een teken dat het transplantaat van uw donor aanslaat.....
Is dat een goed bericht of is dat een goed bericht!!!

Na 12 september a.s. zal daarover zekerheid komen. Want op 12/9 wordt er bij mij een beenmerpunctie gedaan. Heerlijk! Altijd weer iets om reikhalzend naar uit te kijken! Aan de hand van een dna-onderzoek kan dan worden bepaald of mijn beenmerg inderdaad het transplantaat van m'n zus betreft...of niet.