Even een 'tussendoor' blog

Ondanks alle voorgaande berichten gaat het leven vanzelfsprekend gewoon door. En zo hoort het ook!
Gelukkig maar zou ik zeggen :)

Ik kijk nu ( 14/4 te 10.50 uur) naar buiten en zie dat het nog wat grijzig is. Nog niets te zien van de mooie lentedag die is voorspeld. Maar, dat zal spoedig veranderen. Wij zijn er aan toe! U ongetwijfeld ook. Heerlijk weer naar buiten. Mark heeft vorige week onze achtertuin grondig aangepakt, de ruimte onder onze overkapping opgeruimd en geveegd en onze comfortabele tuinstoelen klaargezet. Kortom: alleen nog wat leesvoer en een drankje erbij en de Ten Voordetjes kunnen heerlijk genieten van de temperatuur en de fluitende vogels in de aangrenzende tuinen. Helemaal top!

Het leek één geheel

Maar dat bleek toch niet het geval

Donderdag jl. was het overduidelijk dat de lente nu echt was begonnen. Mr. en Mrs. Kermit waren ontwaakt en waren vanuit hun overwinteringsplek (onze voortuin) iets te vaak linksaf geslagen. Ik bevond mij op de 1e etage in onze douche toen ik Marlies luid hoorde roepen: "JAAAN, ER ZIT EEN ENORME KIKKER IN DE KEUKEN!!!". Hahaha, ik moest er meteen om lachen en daar bleef het wat mij betreft ook bij, want in mijn huidige fysieke situatie zie ik mij dat glibberbeest niet zo snel pakken. Marlies vindt kikkers erg leuk, maar het oppakken ervan laat ze toch liever aan anderen over. Onze zoon Mark en z'n lieve vriendin Naomi wonen vlakbij, dus dat probleem was snel opgelost. Toen bleek ook dat het niet één (1) enorme  kikker betrof, maar twee gestapelde exemplaren. Verstrengeld in de voortplantingshouding.
Door Naomi werd het kikkerechtpaar naar hun bestemming, onze kleine vijver, getild. Daar leven ze hopelijk nog lang en gelukkig!

Gisteren stond het concert Frozen Planet in Concert in het Ziggo-dome te Amsterdam gepland. Dat hadden we maanden geleden al gereserveerd, op een moment dat er nog geen sprake was van mijn immobiliteit.
Maar, na enkele telefoontjes met het Ziggo-Dome werd ons een uitstapplek aangewezen om zo dicht mogelijk bij de ingang van dit Dome te kunnen uitstappen. "Ja, u kunt daar helemaal met de auto naartoe rijden", werd ons verzekerd!
Niet dus! Een vriendelijke doch onvermurwbare verkeersregelaar stond in de weg. Meestal lukt het mij nog wel om mij langs dergelijke 'hindernissen' te kletsen. En als het mij niet lukt, lukt het onze vriend Han (onze vrienden Han en z'n vrouw Niesje vergezelden ons) zeker. Dat maakt namelijk deel uit van z'n vak. Mensen een andere kant op laten bewegen die ze eigenlijk niet willen. Daar is'ie goed in! Maar het lukte ook hem niet om die verkeersregelaar in beweging te krijgen.
Tja, toen zat er niets anders op om bij die verkeersregelaar uit te stappen en de resterende 250 meter met hulp van m'n rollator te overbruggen. En dat lukte. Het lukte eigenlijk erg goed. Achteraf misschien wel goed dat ik hierdoor gedwongen werd om wat loopoefening te doen.
Het concert was prachtig. Het Gelders orkest heeft goed z'n best gedaan. We hebben genoten!
Daarna de horeca in Deventer nog gespekt. Na weken binnen zitten waren we wel toe aan een verzetje :)

Tot slot toch nog even over de aanstaande stamceltherapie. M'n zus Ine is donderdag 11/4 hiervoor in het LUMC medisch gekeurd. Haar geschiktheid om voor mij als donor op te treden was in 2010 al bepaald. Nu was het zaak om te kijken of er mogelijke medische bezwaren zijn die haar donorschap belemmeren. Het gaat er dus om of zij verder goed gezond is. Ik twijfel daar niet aan. M'n zus is een bijzonder sterke en gezonde vrouw. Dat zit wel snor denk ik. Toch wel bijzonder dat ik straks met haar afweersysteem rondloop. Wij zijn al familie, maar dan nog meer! Het is in ieder geval prachtig dat het allemaal kan en wij vinden het bijzonder mooi dat zij dit voor mij kan doen. Dat schept een extra band.

Verdorie! Het is nu 12.00 uur en het is nog steeds grijs! Nou ja, we gaan toch maar alvast in onze stoelen zitten. Jullie ook een fijne zondag!