Zo! De bestraling voor m'n kahlerhaard in m'n linkerbeen zit erop. Gisteren (6/3) werd ik voor de 2e en laatste keer richting plafond van de behandelkamer getakeld. Nu is het afwachten of de therapie de kahlerhaard heeft opgeruimd en het bot op die betreffende plek vanzelf weer dikker en dus steviger wordt.
Het lopen op dat been gaat inmiddels als vanouds en van de gevolgen van de operatie heb ik geen enkele last meer.
Hoe anders is het met m'n onderrug. Daarin voel ik tijdens het lopen en stilstaan nog steeds een vervelende pijn. Bijzonder lastig moet ik zeggen!. Alleen als ik (stil) zit of lig voel ik weinig tot niets. Daardoor kan ik gelukkig m'n werk blijven doen, want daarbij zit ik hoofdzakelijk.
Maar samen met Marlies een mooie wandeling maken, zit er voorlopig niet in. Dat gaat echt niet! Na een paar honderd meter kom ik niet meer vooruit. Dan moet Marlies mij op haar rug gaan dragen. En zij is de jongste ook niet meer! Zij houdt dat niet meer zo lang vol.
Nee, stel je voor zeg! Marlies heeft al moeite met twee pakken toiletpapier. Laat staan met haar adonis van ongeveer 100 kg! Nee, laten we dat maar niet doen.
Morgenvroeg krijg ik m'n wekelijkse shotje bortezomib weer. Hopelijk zal dit goedje de nog resterende kahlerhaard op m'n L2-wervel en de eventuele kahleractiviteit in m'n onderrug aanpakken.
Het effect zal misschien enkele weken duren, maar ik hoop dat de pijn uiteindelijk zal afnemen of zelfs verdwijnen en Ten Voorde samen met Marlies z'n geliefde wandelingen weer kan gaan maken.
Zo niet? Nou, dan heb ik er een vet probleem bij! Maar, daar ga ik vooralsnog niet vanuit.
1 opmerking:
Hoi Jan en Marlies,
Fijn dat de bestraling achter de rug is en het lopen op dat been weer als vanouds is!
Wel balen dat je onderrug zoveel pijn en beperking geeft. Hopelijk doet de Bortezomib goed zijn werk zodat het langzaam (liever snel natuurlijk) beter wordt.
Sjoerds zijn rug bestaat onderhand uit een heel harnas van schroeven en boutjes wat de nodige beperking en pijn geeft. Als wij gaan wandelen en Sjoerd een mindere dag heeft, nemen we een zitstok mee zodat hij onderweg even kan zitten en uitrusten. Op de grond zitten is namelijk geen optie voor hem.
Maar dankzij die zitstok kunnen we toch wandelingetjes maken - heerlijk, dat doet een mens goed :)
Wij hebben hem bij de ANWB gekocht. Misschien ook iets voor jou?
Een reactie posten