een andere wending

Lieve trouwe bloglezers,

Ik weet niet hoe en waar te beginnen. Ik (Marlies) schrijf de blog van Jan en dat is een slecht teken.
De ziekte van Jan heeft een dramatische wending genomen.

Vrijdag j.l. haalde ik |Jan op uit het ziekenhuis, dolblij dat de verzorgingsunit een feit was geworden.
Er was weer iets om naar uit te kijken.
De volgende morgen (zaterdag) trof de thuiszorg een doodzieke man aan. De huisartsenpost werd direct gebeld waarna meteen door de dienstdoende arts een ambulance werd gebeld.

Wat is er aan de hand?
Zoals een ieder weet is Jan op 14 oktober met spoed geopereerd om een dwarslaesie te voorkomen. Deze operatiewond is nu de boosdoener. Er heeft zich in deze wond een bacterie genesteld en Jan heeft nu een ernstige mate van sepsis (bloedvergiftiging).
Afgelopen maandag heeft Jan een serieus gesprek gehad met zijn behandelend arts en op Jans verzoek is dit gesprek herhaald met mij erbij.

Hoe ziet het er nu uit?
Zeer slecht. Er is geen enkele hoop meer voor Jan en er is niets meer om voor te knokken. Deze vraag heb ik expliciet aan de arts gesteld. Was er nog wat om voor te vechten dan had Jan dat gedaan. Dit heeft hij altijd gedaan, zelfs tot het uiterste maar zoals hij zelf zegt: hij is verslagen.
De tweede REP-kuur waar Jan afgelopen donderdag mee is begonnen, is gestaakt met nog een aantal andere medicijnen. Jan kan niet meer en wil niet meer.

Lieve bloglezers, ik weet dat dit bericht hard aankomt maar ik wil dit niemand onthouden. Een ieder die de blog leest en al jaren volgt, heeft recht om te weten hoe het nu gaat.
Met de artsen hebben we de afspraak gemaakt dat Jan naar huis gaat indien dit verantwoord is.
De wens van Jan is om thuis afscheid te nemen van zijn dierbaren en ik hoop dat hij daar de gelegenheid nog voor krijgt.
Ik moet nog niet aan de toekomst denken  maar ik zal verder moeten zonder mijn maatje, mijn lief , mijn alles.

Marlies.