Van onderrug naar bovenbeen

   
"Hey Ten Voorde. Hoe is't met je rug?"
"Goh, da's ook toevallig. Daar wilde ik nu juist in deze blog iets over vertellen!"

M'n rugpijn is nog niet helemaal voorbij, maar het is aanzienlijk beter dan de afgelopen twee weken. Het geheel is nog wat stijvig. M'n veters kan ik in ieder geval weer strikken.
Maar wat daarvoor in de plaats is gekomen, is ook niet fijn. Ik heb nu behoorlijk last van m'n linkerbovenbeen!

Het lijkt alsof die rugpijn naar m'n linkerbeen is gezakt. De pijn die ik voel is lastig te omschrijven. Volgens mij is het een combinatie van spier- en zenuwpijn. 'k Heb er behoorlijk last van. Soms is die pijn zo heftig dat ik nauwelijks op dat been kan lopen. Ik heb al eerder soortgelijke klachten gehad. Dat was in 2007. Toen heb ik er ook een blog aan gewijd. Ondanks een MRI-onderzoek en deskundige blikken van verschillende artsen, is de oorzaak nooit gevonden. Mijn hematoloog veronderstelde destijds een zenuwbeschadiging die was veroorzaakt tijdens een operatie. Die had ik kort daarvoor ondergaan.

Nadat een operatie is afgerond, wordt de patiënt van de operatietafel naar het ziekenhuisbed getild. Ik heb een stabiel gewicht van ongeveer 102 kg (en met een erectie 104 kg!! ). Dat is dus een behoorlijke massa. Dat til je niet zomaar van z'n plaats. Als het al tillen wordt. Ik vermoed namelijk dat ik in 2007 niet naar het ziekenhuisbed ben getild, maar gesleept. Kennelijk is toen m'n linkerbeen ergens achter blijven haken.
"Pfff, wat een gewicht zeg! Eindelijk! Ten Voorde ligt weer in z'n bed...... Oeps! Maar z'n linkerbeen!! Dat ligt nog op de operatietafel".... Zoiets zal het wel geweest zijn denk ik. Ik was natuurlijk nog volledig onder narcose en dus zo slap als een natte theedoek. Dan is er maar weinig voor nodig om iets te beschadigen.

Maar nu heb ik geen operatie gehad en toch een behoorlijke pijn aan dat been. Vreemd!
Het voordeel is, dat het tot nu toe eenvoudig is te bestrijden met enkele paracetamolletjes. Die dingen werken bij mij zo goed dat de pijn dan volledig is verdwenen en ik normaal kan lopen. 'Goed spul die molletjes!
Maar, het moet natuurlijk wel binnen redelijke termijn weer verdwijnen. En zo niet?!
Tja, dan toch maar weer naar m'n hematoloog of huisarts. Ik kijk het nog even een weekje aan.