Been (slot)

't Is wat met dat been. Ik raak er niet over uitgesproken. Maar, u zag het al in de aanhef. Dit is hopelijk de laatste blog over m'n linkerbeen. "Hoezo? Ïs het been eraf??
Nee, integendeel! Het zit er nog stevig aan en die vervelende pijn is nagenoeg verdwenen. En niet alleen m'n been, maar ook m'n onderrug is bijna pijnvrij. Zo nu en dan voel ik nog een pijnscheut maar dat is, in relatie zoals het was, te verwaarlozen.

De oorzaak is niet vastgesteld. Net als hetgeen dat tot de 'genezing' heeft geleid. Dat is ook onduidelijk. Het kwam en het ging weer. Net als in m'n tienertijd met m'n jeugdpuistjes en m'n vriendinnetjes. Ze kwamen en gingen weer. Het grote verschil hierbij was echter, dat die jeugdpuistjes en m'n vriendinnetjes geen pijn in m'n linkerbeen veroorzaakten. Nee, die veroorzaakten het leed op een andere plek. De jeugdpuistjes raakten m'n zelfvertrouwen en die vriendinnetjes m'n zuurverdiende zakgeld!

Maar gelukkig is het nu zo dat ze alle drie geen leed meer veroorzaken. En m'n been lijkt zelfs goed op weg naar volledig herstel. Oké, de neuropathie is in beide voeten nog onverminderd aanwezig, maar daar heb ik geen hinder van. Dat is alleen een vreemd-gevoel-kwestie. Ik kan er verder normaal mee lopen.
En nu dit zo gelopen is, besef ik dat ik een mazzelkont ben! Zoals ik al in een vorige blog opmerkte, werden de klachten gelukkig niet veroorzaakt door een kahleractiviteit. Nou, dan is de rest al snel bijzaak!

Zo, dan kunnen we dit hoofdstuk nu afsluiten en is het hoog tijd voor een lekker glas.......Spa met grapefruitsap! M'n favoriete drankje tijdens doordeweekse dagen. Proost :)