Nou, de kop is eraf. Of beter gezegd 'de koppen' zijn eraf. De 'koppen' van de wortels van m'n ontstoken kiezen welteverstaan.
Dit was de eerste van de reeks ziekenhuisklussen die mij de komende twee weken te wachten staan. Och, het viel erg mee.
Hoewel ik wist dat de ingreep pijnloos zou verlopen, betrapte ik mij erop dat ik toch met een verhoogde hartslag in de wachtkamer van de kaakchirurg zat te wachten.
"Meneer ten Voorde", riep de alleraardigste verpleegkundige uiteindelijk mijn naam. "Vluchten kan niet meer", dacht ik nog toen ik opstond en de behandelkamer inliep. Maar ik wilde helemaal niet vluchten, want ik wilde graag van die ontsteking af. Stel je voor dat het met mijn weerstand wat minder gaat. Dan vormt die kaakontsteking een rechtstreekse bedreiging. Dat moeten we dus niet hebben.
Na 4 verdovingspuiten rond de betreffende kiezen en enkele minuten wachten op het effect ervan, kreeg ik een groen laken over m'n gezicht. Alleen m'n mond bleef voor de chirurg zichtbaar. Dat is wel zo handig :)
Wat ik erg prettig vond waren de mededelingen van de verpleegkundige. Zij deed van alle handelingen van de chirurg verslag.
"Nu wordt er een opening in uw tandvlees gemaakt. U hoeft niet bang te zijn, want u voelt er niets van". Dat laatste klopte gelukkig :)
"Nu worden de wortelpunten behandeld". Vervolgens hoorde ik het akelige geluid van een tandartsboor en rook ik de geur van verbrand botweefsel, onmiddellijk gevolgd door een hoop gekraak. Ik voelde inderdaad geen centje pijn, maar kon wel voelen dat de chirurg bezig was met zagen en breken in m'n kaakbot.
Al met al duurde het geboor en gebreek ongeveer vijf minuten. Het tandvlees werd tot slot gehecht en klaar was Kees.
Het is nu half 10 en ik voel nog steeds geen pijn.................Logisch natuurlijk, want ik heb rond 12.00 uur ter preventie toch maar een pijnstiller genomen. :)
Kort na deze behandeling meldde ik mij bij de radioloog om de situatie van m'n kahlerhaard te bespreken.
Morgen wordt er eerst een zgn. CT-scan gemaakt om te actuele status van m'n kahlerhaard te kunnen beoordelen. Vervolgens zal ik volgende week 4 bestralingstherapiëen krijgen. Volgens de radioloog zijn die voldoende om de kahlerhaard de nek om te draaien.
En als afsluiting van het geheel zal er nog een MRI-scan volgen. Die was eerst in begin juni gepland, maar dat vond ik wat aan de late kant. Nu wordt er gezocht naar een datum in deze maand.
Na die MRI en de eerstvolgende bloeduitslagen kunnen we conclusies trekken. Het blijft dus nog even spannend.
1 opmerking:
Sterkte Jean.
Een reactie posten