Neus, Been, Groene vingers,

Neus:
In vorige blogs is het al verschillende keren besproken. De neus en de daarachter liggende catacomben. Alles zit nog steeds verstopt en dat is Marlies nu ook meer dan zat en.....ze begint zich zorgen te maken. En als Marlies dat doet, doe ik dat ook. Vanaf februari loopt ze nu al met dit ongemak! Daarbij is het ook nog van belang dat dit geheel weer goed functioneert wanneer Marlies in januari wordt geopereerd.
Het was dus weer hoog tijd voor een bezoek aan de KNO-arts. De lieve man snapte er nog steeds niets van en heeft nu besloten om via andere onderzoeksmethoden achter de oorzaak te komen. Marlies zal binnenkort een CT-scan en een allergietest ondergaan. Afwachten maar weer wat daar allemaal uitkomt.

Been:
Dat linkerbeen van mij blijft mij verrassen. Dan gaat het lopen prima, dan is het weer hopeloos.
Vorige week had ik last van een bijzonder pijnlijke plek in het midden van m'n voetzool. Ik voelde tijdens het lopen dezelfde pijn die je ook voelt wanneer je met je blote voet op een harde bal gaat staan en dan je hele gewicht erop laat rusten. Dat geeft dan een vervelende pijn in de bal (hoe toepasselijk) van je voet. Nou, dát dus.
Nu is dat inmiddels over en heb ik weer een uitermate gevoelige plek aan de zijkant ter hoogte van m'n enkel. Het lijkt wel alsof de pijn zich constant in m'n linkerbeen verplaatst. Vervelend natuurlijk, maar zolang de pijn dragelijk blijft en ik kan blijven lopen, is er mee te leven. Ik ben inmiddels wel wat gewend :)

Groene vingers:
Hebt u dat nu ook? Koop je een paar prachtig bloeiende kamerplantjes om de sfeer in huis te optimaliseren, zijn ze na korte tijd ondanks de voorgeschreven zorg en liefde alweer verschrompeld tot een paar terminale organismen. Bladloos en ten dode opgeschreven.
Bij mijn moeder gaat dat totaal anders. Daar groeien en bloeien de planten perfect en het lijkt alsof alles vanzelf gaat. Ik vraag m'n moeder natuurlijk hoe ze dat doet. "Oh, niks aan hoor. Gewoon zo nu en dan een beetje water. Dat is alles". Ja, dat zal best, maar mij lukt dat op die manier duidelijk niet.
De cyclamen doen het bij mijn moeder ook altijd perfect. "Een hartstikke makkelijke plant. Hoeft maar weinig water", vertelde m'n moeder. Nou, dan probeer ik die eens. Wij zagen diep rode bij een tuincentrum en hebben er twee geadopteerd.........En ja hoor! Na slechts een paar dagen werd de handel slap en kwamen er allemaal witte stippen op de bladeren. Schimmel of andere plantenkillers. De cyclamen waren in ieder geval druk bezig om zichzelf te composteren. Weer €4,- in de groenbak.
Nu is het Kerst en daar horen natuurlijk Kerststerren bij. Nou, vooruit dan maar. Laten we het eens met twee van die 'sterren' proberen. "Meneer, dit zijn erg gemakkelijke planten en bloeien zeker tot ver in het nieuwe jaar", motiveerde de deskundige van het tuincentrum ons in de aankoop.............. De kerstdagen moeten nog komen en ik ben bang dat die sterren dát zelfs niet meemaken. De groene bladeren liggen al in de groenbak............nu de rest nog.