De patiënten die zo'n onderzoek ondergaan krijgen vaak eerst een klysma. Bij mij was dat niet nodig, want dat werkloze deel was al mooi schoon en opgeruimd. Ten Voorde was dus een half uur te vroeg. Wachten dus. Maar na een heerlijke cappucino in de hal was ik aan de beurt.
Dit onderzoek was voor mij wel even spannend. De uitslag ervan is bepalend voor mijn toekomst met of zonder stoma! In de omgeving van die darmdelen ben ik namelijk bestraald. Deze bestraling moest ik ondergaan i.v.m. een tumor op mijn heiligbeen. Tumor op m'n heiligbeen??...Voor diegenen die dat deel van het verhaal niet (meer) weten, in het kort een stukje historie:
Vorig jaar, omstreeks maart 2006, begon de ellende met de ontdekking van een tumor op mijn heiligbeen (de ruggenwervel boven het staartbotje). Die tumor moest worden bestraald. Maar kort voor die bestralingsbehandeling startte, kreeg ik tengevolge van medicijngebruik een darmperforatie. Ik werd vervolgens met spoed geopereerd. Maar in verband met die aanstaande bestralingen konden de darmdelen (nog) niet aan elkaar worden geplakt. Het gevaar bestond namelijk, dat de bestralingen zodanig op de lasnaad zouden inwerken dat de kans op lekkage zeer groot was. De oplossinng werd gevonden in het aanleggen van een (tijdelijke) stoma. Nou, met dat ding loop ik nu alweer een jaar rond. Prima te doen hoor, maar ik ben die stoma natuurlijk liever kwijt dan rijk.
Een vervelende bijwerking van bestralingen is, dat het een negatieve invloed heeft op de doorbloeding van (gezond) weefsel. Kwaadaardig weefsel kan bestraling niet verdragen en sterft af. Gezond weefsel kan net iets meer hebben en herstelt zich meestal in enige mate, maar blijft vaak verzwakt en aangetast. Opnieuw opereren in deze darmdelen kan alleen indien deze voldoende doorbloed zijn en geen zorgwekkende afwijkingen hebben. Vandaar deze darmexpeditie.
Het mooie bij dit darmonderzoek is, dat je op een kleurenmonitor kunt meekijken. Live beelden van je eigen afvoerkanaal. Daarbij legt de arts meteen uit wat hij allemaal ziet. Best interessant allemaal. Gelukkig oordeelde hij positief over de mogelijkheid tot een hersteloperatie.
Kort voor de behandeling even een groepsfoto.Links dr. Russel met naast hem zijn assistent van vandaag.
De arts heeft in z'n rechterhand de flexibele slang en in z'n andere hand de joystick waarmee hij dat ding bedient. Die flexibele slang kan: filmen en foto's maken, lucht blazen, water spuiten en weefsel wegknippen. Tevens zit er ( zoals je ziet) een felle lamp op.
Ja, ik zie de trouwe lezers al denken. Dr. Russel???. ....Jack Russel??? Dat heeft ten Voorde natuurlijk weer verzonnen. Na Dr. Zivago, Dr. Oetker en Tai Kreng komt'ie nu met Dr. Jack Russel aanzetten. Maar lieve jongens en meisjes. Zo heet die arts echt! Maurice Russel. Uit te spreken als Ru-sel. In verband met het plaatsen van de bovenstaande foto vroeg ik naar z'n naam. Toen hij zijn achternaam noemde, vroeg ik nog: "J. Russel?". "Nee, M. Russel" antwoordde hij droog..... Hij had mij natuurlijk al lang door.
Chirurg:
Gisteren (vrijdag 6/4) werd ik bij de chirurg (Dr. Gerritsen) verwacht. Deze gaf aan dat een hersteloperatie pas ongeveer 1 jaar na de bestralingen kan plaatsvinden. Dat houdt dus in dat deze operatie op z'n vroegst pas in oktober 2007 kan worden uitgevoerd. Dat is enigszins jammer, want ik hoopte m'n stoma voor de zomer kwijt te zijn.
Verder gaf hij aan dat, zoals hierboven al is aangegeven, deze operatie niet zonder risico is. Dat is natuurlijk geen enkele operatie, maar in dit geval dus iets meer dan gemiddeld. Omdat het bestraald gebied betreft is er een verhoogde kans op lekkage van de lasnaad. In gemiddeld 5% van soortgelijke hersteloperaties treedt deze complicatie op. In 95% van deze gevallen gaat het dus goed! Kijk, als je het van de positieve kant benadert, klinkt het meteen al heel anders. Het komt gezien mijn ziekte misschien vreemd over, maar ik heb ondanks dat vertrouwen in m'n lichaam.
In september heb ik een vervolgafspraak met de chirurg gemaakt. Dan kijken we nogmaals hoe het met mijn fysieke situatie is gesteld. Wanneer dat positief uitpakt, wordt de operatie gepland.
Hardnekkige hoest:
Naast alle pijn en lasten die Marlies al heeft, wordt zij nu geplaagd door een hardnekkige droge hoest. Soms moet zij daarbij zo intens hoesten, dat het lijkt alsof het uit haar tenen moet komen. Erg vervelend natuurlijk, omdat zij al zo'n pijn op haar borst heeft. Komt dit geblaf er ook nog bij. Zij heeft al antibiotica gebruikt en slikt soms voor het slapen een codeïnetabletje. Die antibiotica heeft niet geholpen, maar de codeïne onderdrukt de hoest behoorlijk.
Marlies hoest nu al ruim drie weken. Indien het dinsdag a.s. niet merkbaar is verbeterd, gaat zij naar haar huisarts voor nader onderzoek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten