Strijken:Ja, daar sta je dan met de strijkbout in 't handje. Dat valt nog niet mee, om die kreukels glad te krijgen.Marlies en ik liggen nog maar net horizontaal en met gesloten ogen in de woonkamer onze inspanningen van de afgelopen uren te evalueren, komt Jasper onze rust ruw verstoren:
"Mam, m'n blouse is helemaal verkreukeld. Kun je'm even strijken?! ".
Ja, doei! Dat doet Marlies dus mooi niet. "Ik heb je al zo vaak verteld dat jij je kleren fatsoenlijk moet ophangen en niet in de hoek van je kamer moet gooien. Strijk het zelf maar", is het duidelijke antwoord van Marlies. En wat schets onze verbazing. Jasper pakt de strijkspullen en gaat z'n blouse strijken. Snel onderbreek ik m'n 'evaluatie' en pak m'n camera om dit unieke moment vast te leggen. Die middag moet hij bij een supermarkt vakken vullen en wil hij er kennelijk gestreken bijlopen..........Begint onze opvoeding toch eindelijk zichtbare vruchten af te werpen.
1e werkdag arbeidsreïntegratie:
Vandaag ben ik begonnen met m'n arbeidsreïntegratie. Voorlopig werk ik 2 X 4 uren per week. Geleidelijk bouw ik dat op tot 3 hele dagen per week. Daarna zien we wel weer verder hoe het gaat. Vandaag weer gezeten op m'n eigen kamer(tje) en achter m'n vertrouwde bureau. Ik besef dat ik weer terug ben! Dat vond ik toch wel een bijzonder moment. Ik heb momenten gehad waarop ik dit niet meer voor mogelijk hield. Momenten waarop ik dacht: " Dag vogels, dag bloemen, dag lieve kijkbuiskinderen...... Het leven is inderdaad kort". Maar dan valt het allemaal toch weer mee en begint de zon weer te schijnen.
De dag begon niet verkeerd: met koffie en gebak. Een collega bleek jarig te zijn geweest en trakteerde. Daarna heb ik verschillende collega's uitgebreid van het werk gehouden om even bij te kletsen......allemaal zakelijke onderwerpen natuurlijk! De tijd ging snel om. Ik moest nog haasten om niet te laat thuis te zijn. M'n behandelend arts zou mij na 13.30 uur thuis bellen over de uitslag van de MRI. De uitslag bleek goed te zijn. Hij was uitermate tevreden en ik hoef mij geen zorgen te maken.
Darmonderzoek:
Vandaag kreeg ik een uitnodiging voor een sigmoïdoscopie. Een wat??..... Een (dikke)darmonderzoek. Dan wordt er een flexibele slang, met aan de voorzijde een webcam en een mijnlamp, in de endeldarm geduwd om te kijken hoe de situatie er daar uitziet. Om beter te kunnen kijken, wordt er ook lucht in de darm geblazen. En juist dát lijkt mij heerlijk! Kan ik eindelijk weer eens een wind laten.
Dit onderzoek is nodig om te beoordelen of de endeldarm en het deel dikke darm, dat na het aanleggen van mijn stoma buiten werking is gesteld, nog in goede conditie verkeert. Zo ja, dan kunnen de darmdelen weer aan elkaar worden genaaid en kan mijn stoma vervallen.
Marlies:
Bij Marlies is de situatie ietsje gewijzigd. Er is een zeer lichte verbetering in de pijn. De fysiotherapeute heeft speciale tape op het operatiegebied geplakt. Deze tape verlicht de pijn enigszins. Maar er moet nog veel verbeteren om van een echte vooruitgang te kunnen spreken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten