Geen onderwerp

   
Verdorie, daar heb ik het weer. Ik heb geen idee waarover ik het in deze blog moet hebben. Ik streef er naar om elke week een blogje te schrijven. Meestal is dat geen probleem. Onderwerpen zat en vaak weet ik wel iets te kiezen dat ik geschikt vind. Maar er komen weken voor dat ik dat moment niet heb. Nu dus! Hè, vervelend is dat.
Zoals gezegd onderwerpen zat, maar op de een of andere manier hapert het maken van een keuze. Alsof je voor een vitrine met schepijs staat, waarbij je door de veelheid aan ijssoorten niet kunt besluiten welke je moet kiezen. Je wilt namelijk uitsluitend de juiste keus maken. Alleen ijs waarvan je achteraf kunt zeggen dat het allemaal meer dan lekker was. Een bolletje waarvan de smaak tegenvalt devalueert meteen het genot van het hele ijsje.
Bij mijn blogjes werkt dat ook zo. Als ik de verkeerde keuze maak of het onderwerp verkeerd vertel, is de kans groot dat de kritische eindredactie (Marlies) mijn verhaal afkeurt of er een groot deel van schrapt. Dat heeft op mij bijna hetzelfde effect als dat verkeerde ijsbolletje. Mijn plezier in die blog is dan behoorlijk afgenomen.
Naderhand moet ik Marlies wel gelijk geven. Daarom ben ik ook reuze blij dat ze mijn eindredacteur is. Ook de taap- en typvouten haalt zij eruit.

Daarnaast wil ik met mijn keuze ook voorkomen dat ik steeds over hetzelfde onderwerp schrijf. Een paar keer vertellen dat wij een mooie fietstocht hebben gereden is misschien leuk. Fotootje erbij. Prachtig....denk ik. Maar na een paar van die verhalen hebt u het volgens mij wel gezien. Dan verslapt de aandacht van de lezer: "Nee hè, niet weer zo'n fietsverhaal in dat mooooie Twente". Dan gaat u afhaken en wordt mijn blog niet of minder gelezen. Als ik daar allemaal niet op let zit ik binnen korte tijd voor de kat z'n viool te typen! Dat moeten we natuurlijk niet hebben.

Maar oké, het is nog een behoorlijk verhaal geworden om u te vertellen dat ik deze keer dus geen onderwerp voor een blog heb. Volgende week hopelijk beter.

Nu ga ik weer verder met het boek 'zomerhuis met zwembad' van Herman Koch. Onlangs las ik voor het eerst een boek van hem. Helemaal top!