Delft

                
We wilden niet te vroeg vertrekken. Marlies is niet zo van het vroege opstaan en haasten is op een vrije zaterdag ten strengste verboden! 09.27 uur leek ons een mooi tijdstip om in een rustige coupè van de intercity richting Delft te vertrekken. Volgens het NS-reisschema konden we tot Den Haag Centraal in die trein blijven zitten en hoefden we onderweg niet over te stappen. Lekker makkelijk! Krantje en twee bekers koffie gekocht. Marlies had haar puzzelboekje meegenomen. De Ten Voordetjes waren er helemaal klaar voor!
Klokslag 09.27 uur kwam de trein langzaam in beweging. Maar in plaats van snelheid te maken, bleef de trein langzaam rijden. Het schoot niet echt op. "Dat gaat niet goedkomen", veronderstelde ik uit enige ervaring.
En ja hoor, daar kwam de eerste mededeling van de dienstdoende conducteur.
"Vanwege een seinstoring tussen Enschede en Almelo moet u rekening houden met een vertraging van ongeveer 25 minuten".
Oké, een half uur langer dan gepland. Nou ja, als het daarbij blijft, valt het nog mee.
    
Maar,.... u voelt'em natuurlijk al aankomen.... daar bleef het niet bij, Nee, de trein zelf deed het kennelijk ook niet goed. Die moest worden vervangen. Daarom werden we door dezelfde stem verzocht in Deventer en Amersfoort over te stappen. Ja, twee keer overstappen voor een(1) defecte trein. In Amersfoort zelfs met een vertraging van bijna een uur!
Resultaat: Wij arriveerden om 13.45 uur pas in Delft! 4 uren en 15 minuten had onze heenreis geduurd.
En dan moest onze stadswandeling in Delft nog beginnen! Leuk zo'n dagje treinen :(
  
We hadden voorgenomen om na aankomst in Delft eerst te gaan lunchen. Daar waren we gezien het tijdstip ruimschoots aan toe.
Een Limburgse vriendin tipte ons op het Stads-Koffyhuis. Naast heerlijke cappuccino, zouden ze daar ook overheerlijke broodjes serveren. Ze had ze zelf (nog) niet geproefd, maar wist dat die zaak erom bekend stond. Hun broodjes waren zo lekker, dat ze er al verschillende prijzen mee hadden gewonnen.
Nou, aan de uitgestalde bekers te zien, hadden ze inderdaad behoorlijk wat prijzen binnengesleept.
Door de ramen zagen we duidelijk dat wij niet de enigen waren die zich over al dat lekkers kwamen overtuigen.. Ze hingen er zogezegd  'met de benen uit'. Propvol was het! We konden nog net een plaatsje aan de stamtafel bemachtigen.                                                               

exquise is veelal weinig voor (te) veel geld

De cappuccino smaakte heerlijk en het bestelde 'kampioensbroodje' was.... redelijk. Het zag er mooi en lekker uit, maar de smaak was niet opvallend goed of bijzonder lekker. M'n verwachtingen waren hoog gespannen en misschien wel juist daarom viel het een beetje tegen.
Wat wél bijzonder was, was de prijs van de etenswaar! Veel geld voor relatief weinig broodje. €6,75 voor een maisbroodje met rosbief en wat versiering. Daarin zijn ze zeker kampioen! 
De volgende keer wordt het Bakker Bart. Daar kost het de helft :)
           
Na de lunch hebben we Delft aan de hand van een beschreven stadswandeling verkend. Het is een prachtige en gezellige stad met veel historische panden en -wetenswaardigheden. Soms leek het wel een openlucht museum. Tijdens de wandeling liepen we ook over de Boterbrug en kwamen we langs de gedenkplaat van Antoni van Leeuwenhoek (1632-1723). Hij ontwikkelde een microscoop en ontdekte daarmee in 1674 als eerste de rode bloedcel. Knap hoor! En voor een kahlerpatiënt een leuk weetje.
            
Rond 16.45 uur vonden we het mooi geweest en stapten we weer in de trein richting ons mooie Twente. De terugweg ging gelukkig iets vlotter. Slechts 2 1/2 uur en maar een (1) keer overstappen :) :)