Prik- en APDdag en zwarte bol met witte puntmuts

   
Prik- en APDdag:  
Vandaag, 26/9, was het weer prik- en APDdag. Prikken voor de bloedwaarden w.o. het M-proteïne en APD voor de maandelijkse ondersteuning van mijn chassis. Nou, met m'n chassis zit het volgens mij nog prima.
Zaterdag jl. kwamen we terug uit Vorden en was ik druk bezig om onze kleren e.d. weer uit de caravan te slepen. Tijdens dergelijke klusjes houd ik van enig tempo en 'rende' ik de caravan in en uit.
Hoe sneller de caravan leeg en schoon is, hoe eerder het ding weer naar de stalling kan.
Tja, en soms gaan dingen mis. In mijn geval was dat het binnengaan van de caravan. Ik bukte niet goed en knalde vervolgens met mijn volledige gewicht (102 kg ) tegen de bovenzijde van de deuropening van de caravan. Tjonge zeg, ik voelde het in m'n nek kraken en de caravan schudde ervan. Ik schrok en baalde behoorlijk van deze stommiteit. Ik had m'n nek wel kunnen breken!
Om deze frustratie met o.a. Marlies te delen heb ik vervolgens nog wat krachtwoorden van uiteenlopende aard geroepen die normaal gesproken niet in mijn vocabulair voorkomen.
Maar u ziet aan deze blog. M'n hoofd zit er nog op en de schade lijkt erg beperkt. En misschien wel dankzij die APD heb ik kennelijk nog een harde kop :)

De bloedwaarden (HB en Leucocyten e.d.) waren gelukkig uitstekend en maandag 3 oktober hoor ik de stand van het M-proteïne. Altijd weer spannend.

Zwarte bol met witte puntmuts:
Inmiddels weet u dat wij graag fietstochten maken. Nee, ik ga het nu niet weer hebben over een of andere fietstocht. Ik heb nu vaak genoeg verteld dat Nederland een prachtig (fiets)land is. Nee, ik wil iets anders vertellen.
Tijdens deze tochten zagen wij regelmatig zwarte bollen met daarboven een witte puntmuts in weilanden hangen. We dachten dat het speelgoed voor koeien of paarden betrof. Daar hoor je de laatste tijd in de media steeds meer over. Zoals speelgoed voor varkens. Dan vervelen die speklappen zich niet zo. Maar, is dat met die zwarte skippybollen ook het geval?
In de omgeving van Vorden zijn ze kennelijk dol op die zwarte bol, want daar zagen wij na elke kilometer er wel eentje in een weiland hangen.
En hebt u dat nu ook? Als je eenmaal iets vreemds is opgevallen, wil je ook weten wat het is. Anders blijft het je bezighouden.

Daarom speurde ik al enige tijd naar een gelegenheid om het mysterie van die bollen op te lossen. Gelukkig trof ik tijdens een van onze fietstochten de eigenaar van zo'n bol op een stilstaande trekker.
Zo'n stilstaande trekker is belangrijk, want veel van die eigenaren zitten namelijk op rijdende trekkers. Je kunt dan gerust een hand opsteken om aan te geven dat je iets wilt vragen, maar ze zwaaien allemaal vriendelijk terug en rijden door. Maar nu had ik met die stilstaande trekker dus een mooie gelegenheid om mijn vragen over die bollen te stellen.
"Bent u de trotse bezitter van zo'n zwarte bol met daarboven een witte puntmuts?", vroeg ik de trekkermeneer.
De alleraardigste trekkermeneer vond het kennelijk een leuke vraag en vertelde mij uitgebreid wat voor een apparaat dat is.

Oeps, ik zie dat het alweer 00.11 uur is. Ruimschoots bedtijd!
In de volgende blog maak ik m'n verhaal af.
Welterusten !