Vakantieblog: dag 15 (slot)

    
Hè, vakantiedag 15 ??? Moet dat geen 14 zijn? Neen, gisteren was dag 14. De dag dat wij op de camping de boel bij elkaar pakten en weer richting Enschede zijn getogen.
De jongens vertrokken rond 14.00 uur en wij een uurtje later. Volgens onze elektronische wegwijsMiep zouden we rond 18.00 uur de poorten van Enschede weer binnenrijden, maar dat bleek toch iets later te worden. 19.30 uur!!! Oorzaak: files.
Tjonge zeg, Vooral rond Rotterdam was het hopeloos. Zonder aanrijdingen is het daar al druk, maar juist op het moment dat wij wilden passeren, vonden enkele brokkenmakers het nodig om tegen elkaar te botsen. Gevolg: nog langere files.

Maar, daarnaast was het ook wel een beetje onze eigen schuld. Onze wegwijsMiep is uitgerust met TMC (traffic message channel). TMC geeft actuele verkeersinformatie door aan de wegwijsMiep die zo nodig een alternatieve route adviseert wanneer er verkeershinder, bijvoorbeeld........files, op de te volgen route te verwachten is. Dat deed Miep ook keurig. Wij volgden haar adviezen keurig op en zagen dat wij via een andere dan gebruikelijke route Rotterdam passeerden. Tot zover niets aan de hand. Bijna iedereen stond in de file, behalve de Ten Voordetjes. Die tuften lekker door :)

Toen kwamen we op de A27 en reden in de richting van de afslag naar de A28. Of beter gezegd: we reden op de A27 richting Almere en zagen de afslag naar de A28 richting Hengelo(O). En Hengelo(O) ligt dichtbij Enschede en die kant moesten we dus op!
Maar, wegwijsMiep adviseerde ons op de A27 richting Almere te blijven rijden. "Nou, dat heeft die Miep niet goed!", riepen we in koor! "We moeten echt richting Hengelo(O). Dat gaan we dus maar doen". Zo gezegd, zo gedaan................FOOOOOOUT!!!
Miep had gelijk, want 2 minuten nadat we de A28 waren opgereden konden we keurig aansluiten in een dikke file. Snotver! "Eigen schuld, dikke bult", riep Miep ons nog even via de speakers toe.
En toen werd het dus 19.30 uur :(

Maar, het thuisfront, in de personen van m'n schoonmoeder, zwager en schoonzus, hadden voor ons gekookt. We konden zo aanschuiven. Inclusief onze jongens en hun vrienden hebben we onze vakantie die avond, vanzelfsprekend onder het genot van ontspannend vocht, uitgebreid geëvalueerd. Conclusie: Ondanks het wat tegenvallende weer vond iedereen het een bijzonder geslaagde vakantie! De jongens hebben zich uitstekend vermaakt en wij.........wij misschien nog wel meer. Wij hebben twee weken intensief met onze jongens kunnen optrekken. Los van de dagelijkse sleur en verplichtingen. Voor ouders met een goede verstandhouding met hun kinderen is dat natuurlijk altijd leuk en waardevol. Maar voor mij/ons, als kahlerpatiënt, gaat dat gevoel een dimensie verder. Dat begrijpt u ongetwijfeld. Mijn toekomst is hoogst onzeker en het kan zomaar de laatste vakantie samen met onze jongens zijn! Het weekeinde fietsen en deze vakantie. Dat pakt mr. kahler mij niet meer af! Lekker puh!

Er werd tot laat in de avond geëvalueerd. Te laat voor vakantieblog 14.
Vandaar dus deze blog nr. 15, de laatste (zomer)vakantieblog 2011.

'Proost!!' op een bijzonder geslaagde vakantie