Stabiel

           
Gisteren (7/3) heb ik met een enigszins lichte spanning gebeld met m'n contactpersoon van het ziekenhuis. Niet alleen voor mij, maar voor alle lotgenoten is het opvragen van de bloeduitslagen, vooral die van het M-proteïne, toch elke keer weer een spannend moment. Hoe zal het zijn ? Gelijk aan de vorige uitslag of toch hoger? Dat  laatste is natuurlijk niet wat je wilt. Juist dit veroorzaakt telkens die spanning. Dat is duidelijk. Ik zal er denk ik nooit aan wennen. We beseffen maar al te goed dat die uitslag bepalend is voor hoe het met ons gaat. Wat het o.a. kan betekenen als het M-proteïne stijgt. Dan is vaak nieuwe medicatie of zwaarder geschut, een stamceltherapie, aanstaande.

'k Heb nu twee autologe therapieën gehad en ik vind het wel mooi zo. Maar ja, ik weet dat dit een utopie is. Vroeg of laat moet ik er weer aan geloven. Ik weet nu al dat de volgende therapie een allogene zal zijn. Met stamcellen van een donor.Van m'n lieve zus Ine in mijn situatie.

Maar zover is het gelukkig nog niet, want de uitslag was weer goed. De teller staat nog steeds op 2 en dat is gelijk aan de vorige keer. De situatie is stabiel. Dat valt dus weer mee. Dat komt ook overeen met hoe ik mij voel. En dat is uitstekend :)
Op naar de volgende controle.


Dit in het kader van de 100ste Internationale vrouwendag