Ik denk dat ik een jaar of 6 á 7 was toen ik enigszins begon te twijfelen aan de hippische kunsten van de Goedheiligman. Ik vond het bijzonder knap dat hij met z'n schimmel over al die puntdaken galoppeerde. Als ik 's-avonds in bed lag hoorde ik nooit een harde gil of een stevige vloek, eeeh kreet, gevolgd door een enorme klap wat dan zou aangeven dat de lieve Sint met schimmel
en al van het dak was gesodemieterd. Ook hoorde ik nooit vreemde geluiden van een door de schoorsteen kruipende zwarte Piet.Toch lag er regelmatig een cadeautje in de vorm van lekkers in m'n schoen en was de winterwortel verdwenen..... Hij moest dus wel bestaan. Hoe kon dat anders?!
Ik was de jongste van een gezin van vijf kinderen. Ik vermoed dat ze met z'n allen erg hebben genoten van mijn rotsvaste geloof in de Goedheiligman.
Maar, zoals ik al aangaf, begon ik geleidelijk aan te twijfelen aan de echtheid van de Lieve Sint. Uiteindelijk had ik het, net als elk kind van mijn leeftijd, door dat het allemaal flauwekul was. Een jaarlijks terugkerend sprookje. Toen het ook nog door m'n ouders werd bevestigd was het definitief: Sinterklaas bestaat niet!
Natuurlijk was dat voor mij een enorme teleurstelling. Mijn geloof in de Goedheiligman was oprecht en ik kreeg daarbij ook nog regelmatig cadeautjes en snoep! Nou, dan geloof je als kind graag!
Maar, de vanzelfsprekend goed bedoelde mededeling van m'n lieve en zorgzame ouders confronteerde mij met de harde realiteit. Weg droom!
Deze situatie was voor mij extra wrang omdat wij destijds een behoorlijk streng gereformeerd gezin vormden en ik dus in nóg een GoedHeiligman geloofde. Voor die GoedHeiligman gingen wij elke zondag tweemaal naar de kerk. Maar het grote verschil was dat ik deze GoedHeiligman nooit zag en Hij gaf zeker geen snoep en cadeautjes. Zijn 'zwarte piet' op de kansel dreigde zelfs met hel en verdoemenis als je stout was of het waagde aan Hem te twijfelen.
Ik werd er bang van.
En uitgerekend in die Heilgman moest ik wel blijven geloven. Nou, dan raak je als kind van 6 toch behoorlijk in de war kan ik u verzekeren. Ik probeerde nog enige twijfel te zaaien door de vergelijking te maken met de onmogelijkheid dat Sinterklaas op z'n schimmel over de daken galoppeert met dezelfde onmogelijkheid dat Hij over het water kon lopen. Maar die poging heeft het tot heden niet gehaald.........geloof ik :)
Inmiddels ben ik 52 en kahlerpatiënt. Welke Sinterklaas heeft die kahler in mijn schoen gedaan?! Ik vermoed geen van beiden.
Nu geloof ik in een heel andere GoedHeiligman. Zijn naam is Dr. de Groot. Hij draagt geen mijter, maar een witte jas en is hematoloog in het Medisch Spectrum Twente in Enschede. Deze GoedHeiligman is driedimensionaal, geeft bij vragen direct duidelijk antwoord en geneest niet door gebed, maar door het verstrekken van medicijnen en therapieën.
En er is nog een voordeel. Zijn boodschap is niet bedoeld voor het hiernamaals, maar voor het heden! Niet onbelangrijk moet ik zeggen :)
Declaraties:
Er is landelijk veel commotie over het declaratiegedrag van een groep waarvan je het eigenlijk niet verwacht. De korpschefs van de landelijke bromsnorbrigades. Dat zijn toch de heren en dames waarvan je als burger maximale onkreukbaarheid en rechte ruggen verwacht. Maar kennelijk maakt geld ook deze lieden week. Op zich natuurlijk niet zo verwonderlijk. Het blijven tenslotte mensen.
In ons Twentse dagblad las ik o.a. de naam van het voormalige opperhoofd van het Twentse korps dhr. Deelman. In het artikel las ik dat hij kaas en sigaren bij de Aldi had gekocht als........relatiegeschenk!
Hij kocht kaas en sigaren bij de Aldi om er vervolgens iemand mee te plezieren. Want dat is de bedoeling van een relatiegeschenk. Kaas en sigaren van de Aldi........als RELATIEGESCHENK !! Hoe verzin je het!
Ik heb niets tegen de Aldi. Wij doen er wekelijks boodschappen. Het toiletpapier is lekker zacht en het bleekwater bleekt perfect en (het belangrijkste) het is lekker goedkoop! Goedkoper kan niet.
Dat geldt dus ook voor die kaas en die sigaren. Goedkoper kan niet. Deelman kreeg in 2008 € 4760,14 representatietoelage en kocht voor misschien € 0'14 kaas en sigaren bij de Aldi.
De rest ( plus ook nog € 4907,33 voor werving & behoud!) stak hij dus .......in de achterzak van z'n politiepantalon??Stel je voor, je bent de ontvanger van dat relatiegeschenk. Dan twijfel je toch enigszins aan de bedoelingen van de gever?? Dat is toch een regelrechte belediging??
Daarbij hoop ik voor hem dat hij voor het inpakken de prijsjes van de verpakking heeft gepeuterd, anders ligt het er wel heel erg dik op!
Als je iemand iets geeft, dan geef je toch minstens iets dat je eventueel ook voor jezelf zou hebben gekocht. Dat mag toch iets kosten?!
Bij het kopen van een relatiegeschenk of cadeautje denk ik toch echt niet meteen aan de Aldi.
Maar ja, ik ben natuurlijk ook geen korpschef :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten