Marlies, Jan en varen op de Friesche meren

Marlies:
De situatie van Marlies is helaas nog ongewijzigd. Op korte termijn verwachten wij ook geen wezenlijke veranderingen.
Wel is Marlies weer gestart met de medicatie die haar tot nu toe het beste hielp. We dachten aan een allergische reactie van dit medicijn, maar zowel de KNO- als de huisarts zeggen dat dit zeer onwaarschijnlijk is. Toch wel raar, want nu Marlies het spul weer slikt, is haar 'verkouden zijn' weer enorm toegenomen.
Verder tipte een goede vriend ons op de mogelijkheid om haar situatie te laten onderzoeken door een specialist van een brandwondencentrum.
Goh ja, dat is nog niet zo'n gek idee. Als iemand vaak wordt geconfronteerd met complicaties van huid- en daaronder liggend weefsel, dan is het wel een specialist van een brandwondencentrum.
Onze huisarts was ook enthousiast over dit idee: "Goed idee!. Daar denkt volgens mij niemand aan. Doen!".
Woensdagmorgen wordt Marlies gebeld door haar arts van de pijnkliniek in Groningen. Via hem wil zij een consult bij zo'n specialist in het UMCG regelen.

"Maar als de pijnkliniek-dokter daarin geen heil ziet?".........

"Niets mee te maken! Regelen dat consult. En wel rap een beetje :(:(
De situatie van Marlies heeft nu lang genoeg geduurd. Daar moet nu heel snel een eind aan komen.

Jan:
Gisteren, 24/9, hoorde ik de uitslag van het grote bloedonderzoek. De uitslag was (gelukkig alweer) goed. De waarde van het M-proteïne was zelfs iets gedaald. Van 12 naar 11. Da's mooi, want hoe lager hoe beter.
Verder voel ik mij onverminderd goed en redelijk fit. Ook ben ik aan het Sonja Bakkeren. Ja, ook ik ben in verband met m'n overgewicht, gezwicht voor Sonja. Ik doe het nu al enkele weken en......het valt niet tegen. Zeer goed te doen. Ik weet niet hoe andere Bakkeraars het ervaren, maar ik heb geen hongergevoel. Toch eet ik minder dan de helft dat ik gewend was. Enige discipline is natuurlijk wel vereist. Want als je niet consequent bent, heeft het geen zin.
Ik zie het Bakkeren ook niet als lijnen, maar als een opstap naar een ander eetpatroon. Alleen in het weekeinde komt de (bescheiden) fles wijn op tafel. Bij mooi weer pakken we dan ook nog wel eens een terras met een heerlijke pint en een daghap. Het goede leven gaat natuurlijk wel door :) Maar ondanks die SAS-momenten (Schijt Aan Sonja ), val ik toch gestaag af. Ik was 101 kg, nu 96,5. En dat in 3 weken.
Na mijn aanstaande operatie krijg ik van de ziekenhuisober natuurlijk niet meteen braadworst met uien, dus daar zal ik ook nog wel enkele kilo's kwijtraken.

Varen:
Het aanstaande weekeinde gaan wij met onze jongens en een stukje familie van Marlies varen op de Friesche meren. De weersverwachting valt natuurlijk tegen, maar dat zijn wij tijdens onze vakanties inmiddels gewend. We hebben een zgn. houseboat gehuurd. Zie foto. We hebben dit nog niet eerder gedaan. Dit weekeinde is bedoeld om te er-varen hoe dat is. Wanneer het goed bevalt, doen we het in het voorjaar 2008 nog een keer. Mark en Jasper verheugen zich enorm, want die mogen natuurlijk schipperen.
Als de boat waterdicht blijft, zijn we maandag a.s. weer terug in de haven.