Gelukkig Nieuwjaar

V.l.n.r: Marlies, Mark, Naomi, Rianne, Jasper en Ikke

Zoals Marlies in de vorige blog vertelde, was er op 1e Kerstdag een mooie gelegenheid om voor de jaarlijkse gezinsfoto te poseren. Na enkele pogingen is het met de zelfontspanner toch nog aardig gelukt moet ik zeggen :)

Sinds de geboorte van Mark&Jasper sturen we onze familie, vrienden en kennissen elk jaar in december een wenskaart met een foto van de Ten Voordetjes. Kunnen diegenen die ons niet zo vaak ontmoeten toch zien hoe ons gezin groter groeit. Marlies en ik voornamelijk in de breedte en onze jongens en hun vriendinnen in volwassenheid :)
Vorig jaar telde de foto nog 5 personen. Dit jaar is Rianne, de lieve vriendin van Jasper, erbij gekomen.

U ziet, we zitten aan het ontbijt. Het kerstontbijt vormde dit jaar de start van een aantal bijzonder gezellige dagen. Zo vult iedereen deze dagen op z'n eigen wijze in. Voor ons betekende het vooral aandacht voor elkaar door veel samen te zijn, gezellig te kletsen en samen leuke dingen te doen. Nee, we doen dit niet alleen in december. Eind januari bijvoorbeeld gaan we met elkaar alweer enkele euri's 'doneren' bij een lokale eetgelegenheid om de verjaardag van Marlies te vieren. De kleur in het glas dat ik dan vasthoud is dan rood in plaats van geel!

Het leven is wel leuk!

Rest mij nog om u namens ons allen een zo gelukkig en gezond mogelijk 2013 te wensen!

Kerstgroet

Ik: "Jongens, denken jullie aan morgenavond?. Rond 20.00 uur moeten we even voor onze jaarlijkse kerstfoto poseren!"
Mark: "Morgenavond?? Dan kan ik niet! Dat heb ik toch verteld?! Dan heb ik een etentje met m'n collega's. Ik dacht dat je overmorgen bedoelde".
Jasper: "Morgenavond? Nee, dan kunnen Rianne en ik ook niet! Rianne moet werken en daarna hebben we nog een feestje. Ik dacht ook dat je overmorgen bedoelde". 
Marlies: "Nee, we hebben duidelijk afgesproken dat morgenavond de foto zal worden genomen. Jullie hebben toegezegd er te zullen zijn!".
Mark: "Overmorgen?? Wacht eens! Nee, dan kunnen wij óók niet. Dan is het dinsdag en dan hebben we puppycursus met ryko. Was ik even vergeten".
Ik: "Ja, jongens nog aan toe!!. Dat schiet zo niet op! Zo komt er van die foto natuurlijk niets terecht. Straks hebben we de Kerstdagen bereikt en dan moet onze kerstkaart nog worden gemaakt!!!"
Marlies: "Dinsdag 1e kerstdag is een mooie gelegenheid. Dan zitten we allemaal bij elkaar en kunnen we meteen even poseren".
Ik: "Kijk, dat is nog eens een goed idee! We maken op 1e kerstdag onze kerstfoto, prutsen de kaart op 2e kerstdag in elkaar en doen'em 3e kerstdag op de post. "Fijne Kerstdagen allemaal......." Prima Marlies, goed bedacht ! :)"
Marlies: "Nee man! Dat begrijp ik ook wel. Dat wordt dan natuurlijk een Nieuwjaarswens! Dat kan toch ook?!".
Ik: "Oh, bedoelde je dat! Ja, dat is ook een mogelijkheid. Oké, dan doen we dat. Een Nieuwjaarswens".

Nou, u leest het. Een kerstwens via de post zit er dus niet in. Dat doe ik dan maar via m'n blog.

Wij wensen u fijne KERSTdagen !!

2003: Geen foto leek mij ook een beetje kaal :)

Been deel 2 en Kerstboom 2012

 
Been: deel 2

Het ging opnieuw niet goed met m'n linkerbeen. Begin vorige week kwam opeens een heftige zenuwpijn opzetten. Een met heftige pieken stekende en vlammende pijn in alleen m'n linkerbeen. Zomaar, van de ene  op de andere dag en het bleef ook meteen 24 uren per dag aanhouden! Behoorlijk vervelend moet ik u zeggen. Met ongeveer 6 x 2 paracetamollen lukte het gelukkig om die pijn te onderdrukken.
Opmerkelijk hierbij is, dat ook deze pijn zich in de revlimid-pauzeweek ontwikkelde. De angst bekroop me dat dit het einde van mijn revlimid zou betekenen. Gelukkig is dat (nog) niet het geval.

Tijdens m'n voorlaatste revlimid-pauzeweek had ik iets soortgelijks. U hebt het misschien in m'n vorige blogs gelezen. Toen ontstond er een zorgwekkende pijn in m'n onderrug. Een MRI-onderzoek (supersnel geregeld door m'n contactpersoon Tineke Duyts) wees uit dat die pijn in ieder geval niet werd veroorzaakt door een kahleractiviteit. Dat is op zich natuurlijk een goede uitslag, maar daarmee was de oorzaak van die pijn nog niet verklaard. Dat is'ie nu nog steeds niet en ik vermoed dat dit ook niet zal gebeuren. Het kan uiteenlopende oorzaken hebben en juist in de omgeving van de onderrug, waar een wirwar aan zenuwbanen lopen, is het niet eenvoudig om de boosdoener te traceren.

Nu zit ik dus met de pijn in m'n been. Afgelopen zondag 9/12  liep m'n pauzeweek af en startte ik weer met de 3-weekse revlimidkuur. Juist omdat revlimid zenuwen kan aantasten was ik er niet gerust op. De kans dat het van kwaad tot erger zou gaan was natuurlijk groot. Maar,...dat gebeurde niet! Het werd zelfs beter!
Het gaat nu zo goed ik overdag geen -mollen meer nodig heb. Voor het slapen wil ik graag helemaal van pijn gevrijwaard zijn (wie niet!) en neem ik gezellig nog een paar -molletjes.
Het been is nog gevoelig met hier en daar een steek, maar van heftige pijnen zoals vorige week is gelukkig geen sprake meer.
Dat juist door het gebruik van revlimid de pijnklachten afnemen is er-rug vreemd. Dat vond Tineke ook. Het is juist vaak andersom. Een mens zit raar in elkaar!
Nu maar'es kijken hoe het de komende dagen gaat. :)

Kerstboom 2012: 
En dan is het weer tijd voor het ritueel van de kerstversiering.We zijn er elk jaar op tijd mee. Kort nadat Sinterklaas met de schimmel tussen z'n benen is vertrokken, halen wij de dozen van zolder. Vervolgens gaan we in een al jaren vaste taakverdeling te werk. Marlies tuigt de kerstboom op en ik doe de lampjes en de overige versieringen in en rond het huis. Dat lijkt een scheve taakverdeling omdat Marlies alleen de kerstboom hoeft te doen, maar schijn(t) bedriegt! Het is nog een hele tour om die kerstonzin in die boom te hangen. Ik drink al vaak m'n 2e kop koffie als Marlies nog met die boom bezig is.

Elk jaar kijk ik weer met gemengde gevoelens naar onze Kerstrituelen. Enerzijds vind ik al die lichtjes en versiering en de sfeer die dat oproept gezellig en knus, maar anderzijds vind ik het een maffe bedoening. Een versierde boom in de kamer!! En het is ook nog een kunstboom! En dan hangen we er ballen, figuurtjes en nog meer onzin in! Ik heb er zelfs wel eens ronde koekjes in zien hangen!
Een heidens gebruik anno 2012. En wij maar lachen om die derde-wereld-volken met hun vreemde rituelen..... Maar oké, ook wij doen dus vrolijk mee.


En dan die lichtjes in de kerstboom. Elk jaar weer een crime. Enkele jaren geleden beschreef ik het gehannes met die lampjes ook al in een blog .
Dat gehannes hadden we nu dus weer. Ik dacht dat ik de lampjes vorig jaar zorgvuldig had opgerold, maar het tegendeel bleek waar. Het was weer de bekende kluwen lampjes waarbij geen begin en eind te vinden is. Inmiddels weet ik hoeveel tijd het kost om die kluwen uit elkaar te halen. Daar was ik dus snel klaar mee. Die kluwen 'licht' nu in de schuur te wachten op transport naar de vuilstort. Als u nog lampjes nodig hebt, u kunt ze gratis ophalen. Ze doen het nog prima!

Voor €12,50 hebben we nieuwe gekocht. Lekker makkelijk! Zo uit de doos de kerstboom in. Maar wat bleek? Tijdens het testen bleek dat een aantal lampjes niet brandden! Ja hoor, heb ik weer!
Dat moeten we natuurlijk niet hebben, want dan is de kans op oververhitting van de resterende lampjes te groot. We willen wel brand, maar dan alleen in de open haard :)

Dacht ik er gemakkelijk af te zijn, zat ik toch weer te prutsen om het veroorzakende lampje te vinden. Getver!!


Maar, uiteindelijk is het toch gelukt.

December 2012

De laatste maand van dit jaar is aangebroken. De dagen korten. Om 07.00 uur is het nog donker en rond 16.00 uur begint het al te schemeren. En die tijden zullen tot de 21ste december nog verder naar elkaar kruipen.
Sfeer en gezelligheid moeten we dus hoofdzakelijk binnen zoeken. Bij de open haard, wat kaarslicht en straks de kerstboom. Die boom moet bij de meeste mensen nog even geduld hebben, want eerst moet Sinterklaas nog even z'n cadeautjes afleveren.
Dat zal'ie in Enschede niet bij iedereen doen. Ons huis zal hij overslaan. Onze jongens geloven het wel en ik mag van Marlies dit jaar m'n schoen niet zetten. Gezien de maat gaat er teveel in en dat vindt zij in verband met de crisis onverantwoord.
Maar ik vermoed dat Sint niet welkom is omdat wij hebben besloten om de cadeautjes door te schuiven naar de Kerst. Ook leuk :)

Maar het grootste cadeau heb ik natuurlijk al lang! Daar is geen Sinterklaas of Kerstman aan te pas gekomen. Dankzij een goed samenspel tussen mijn kahlervorm, mijn fysieke en mentale gesteldheid en de juiste medicatie, heb ik dit jaar in relatief goede conditie mogen meemaken. En mr. kahler zit kennelijk ook nog stevig in z'n hok. Helemaal top! HIEP, HIEP, HOERA!! voor de medische wetenschap!

Oké, ik ben misschien iets te voorbarig. Het is nog maar begin december. Het proosten op het nieuwe jaar duurt nog 4 weken en in die periode kan er nog van alles gebeuren. Maar, ik heb er wel vertrouwen in. Ik voel me goed en onverwoestbaar. Oud&Nieuw is zeker geen probleem en daarnaast heb ik het gevoel dat deze situatie voorlopig nog wel even zal voortduren.
De vakantieplannen voor 2013 hebben we in concept al  klaarliggen!

Dat worden gezellige feestdagen. Dat begrijpt u denk ik wel! :):)