Bij ons, Jan en Marlies ten Voorde, werd in 2006 kanker geconstateerd. Bij Jan de ziekte 'Kahler'(beenmergkanker) en bij Marlies voor de 3e keer borstkanker. In deze weblog beschrijven wij het ziekteverloop, de (ziekenhuis)behandelingen- en het genezingsproces. Indien u na het lezen wilt reageren kan dat via het emailadres: reactie@tenvoorde.me
30 jun 2012
Vakantieblogjes: 5
Over het weer zal ik het niet meer hebben. Dat is eindelijk zoals we het graag zien. Droog, zonnig en lekker warm. Helemaal top.
Onze auto is uit Frankrijk gearriveerd en inmiddels ook gerepareerd.
Zoals ik al vertelde had de franse automonteur geconcludeerd dat de turbo defect was en dat de reparatie €2000,- zou gaan kosten.
't Is een goede beslissing geweest om die daar niet te laten uitvoeren, want het bleek de turbo helemaal niet te zijn.
Als we hierop in waren gegaan, waren wij € 2000,- lichter geweest zonder dat wij ermee waren opgeschoten.
En dan denk je dat je auto bij een dealer van dat merk in goede handen is.....
Als die klojo's beter hadden opgelet en hadden geluisterd naar de adviezen van mijn Fordgarage, want die had ik vanuit Frankrijk gevraagd mee te denken, dan hadden wij nu in de Drome kunnen zitten!!
Het bleek namelijk precies dat onderdeel te zijn wat de pientere monteur van mijn garage dacht dat het was: een deel van de elektrische bekabeling die de communicatie verzorgt tussen de autocomputer en verschillende motoronderdelen. Daar zat een storing of breuk in.
U begrijpt dat meneer Ten Voorde daarover nog wel even gaat communiceren richting de Ford-organisatie!!
En dan denk je. Ach, een paar kabeltjes. Dat zal niet zo duur zijn.
Nou, dat kostte toch nog €380,- euri's.
En dan heeft m'n garage mij nog gematst met een behoorlijke korting op dat onderdeel.
Maar oké, het was in ieder geval geen € 2000,- en hij rijdt weer als een tierelier. :):)
27 jun 2012
Vakantieblogjes: 4
Vannacht hoorde ik het al: nog steeds regen. En toen ik vanmorgen vanuit de caravan naar buiten keek was het helemaal duidelijk: grauw met motregen. Depressievere omstandigheden kon ik mij op dat moment niet voorstellen. Impulsief riep ik naar Marlies: " Lies, 't is mooi geweest. Pak jij wat touw, dan zoek ik een geschikte tak. We gaan op ludieke wijze deze camping en de wereld verlaten, want dat wordt niet meer wat met die zomer" .
Marlies kent mij na ruim 31 jaren meer dan goed en reageerde: " Ga jij nu maar eerst koffie zetten, dan doe je tenminste nog iets nuttigs in plaats van dergelijke onzin uit te kramen. Daarbij komt vanavond de EK-wedstrijd Spanje-Portugal op tv. Dat gaat voor!!"
Oh ja, Spanje-Portugal. Dat was ik even vergeten. 't Is geenszins zeker dat die wedstrijd boven de wolken wordt uitgezonden! Dat risico moeten we inderdaad maar niet nemen.
Gelukkig trok het weer kort na de middag al snel bij en nu (15.30 uur) schijnt de zon zowaar!
Dat de camping waar wij verblijven van uitstekende kwaliteit is, heb ik in de vorige blog al opgemerkt. Wat ook opvallend positief is, zijn de vele vogels die hier wonen. Allerlei vreemde vogels en fierefluiters lopen en vliegen hier rond. Een daarvan is een zanglijster. U en Ik kennen het gezegde " zingen als een lijster", maar ik had nog niet eerder zo'n uitgebreid concert van zo'n diertje kunnen beluisteren als hier. Elke dag zit een lijster op een tak pal achter onze caravan zijn gehele oeuvre te oefenen. Prachtig! Wat kan zo'n klein diertje zingen zeg! Trijntje Oosterhuis staat erbij in z'n schaduw!
En of het nu regent of niet. Die lijster zingt gewoon door!
Kijk, daar houd ik nu van. Vogels met karakter en plichtsbesef. In z'n lijsteragenda staat dat'ie elke dag moet zingen en dat doet'ie dan ook gewoon! Regen, wind, kou. Het maakt niets uit. Deze lijster zingt onverstoorbaar z'n lied.
Zo'n vogel doet ons dan even het pokkenweer vergeten :)
Op de foto ziet u de lijster tijdens het fourageren.
Spanje-Portugal: 2-0......hoop ik :)
24 jun 2012
Vakantieblogjes: 3
Tot vandaag zaten er nog redelijk zonnige momenten tussen, maar vandaag is het toch wel erg bar!!
Ik wilde schrijven dat het ronduit kutweer is, maar dat doe ik toch maar niet. Dat staat zo raar op zondag.
Het is 3 dagen zomer en de kachel in onze caravan staat op 5!
Gisteren was het alleszins redelijk. We hebben nog een mooie wandeling in natuurgebied 'de Anserdennen' kunnen doen. Dat is trouwens een aanrader. Niet zozeer om het natuurgebied, mooie natuurgebieden zat in Nederland, maar om het daarin gelegen theehuys. Het ligt midden in dat natuurgebied. Je kunt er leuk zitten, ze serveren heerlijke spullen en flinke porties! Als je koffie bestelt krijg je geen kop, maar een hele kan voor bijna hetzelfde geld. Bij de appeltaart ging het ongeveer hetzelfde. " Ik heb slechts een stukje besteld hoor", merkte ik op tegen de jonge serveerster. " Dat is het ook meneer!!", antwoordde ze vriendelijk.
Ik dacht dat ze mij de hele taart had gebracht. Tjonge zeg!
Flinke porties dus bij dit theehuys:)
Terwijl ik dit typ is het precies 17.00 uur Het nieuws kan elk moment beginnen. Het is opgehouden met rustig en gestaag regenen.........HET PLENST EN ONWEERT NU ENORM. Het komt met bakken uit de lucht! Het lijkt alsof we in een duikboot zitten. Zoveel water.
Gelukkig zegt de nieuwsmeneer dat het volgende week iets beter wordt. Minder buien, anders houden we het op dit vervangende vakantieadres ook voor gezien. We hebben tijdens de afgelopen vakanties nu lang genoeg in onze caravan gebivakkeerd. :(
En daarbij buren die elkaar het leven zuur maken, kou&wind, Nederland uit de EK-competitie. Hoeveel kan een mens hebben!!! :):)
" Marlies?! We pakken de fles. We gaan ons bewustzijn enorm verdoven!"
22 jun 2012
Vakantieblogjes: 2
De eigenaar van een in jaren opgebouwde prachtig aangelegde camping, met meer dan mooie voorzieningen en faciliteiten, kijkt tevreden terug op een arbeidzame dag. Juist nadat hij alles goed op orde heeft en het kampeerseizoen net enkele weken bezig is, zit hij met zijn vrouw tevreden aan de keukentafel. Het is omstreeks 16.00 uur.
" Zo, even rust. Tiet veur een bakkie", denkt de man. En dan gebeurt het:
Opeens gaat alle verlichting van de keukenapparatuur in de keuken en de radio uit. Tegelijkertijd hoort'ie harde knallen. Als ervaren campingbaas weet hij meteen dat er ergens kortsluiting is. " DE METERKAST!!, realiseert'ie zich.
Hij rent ernaar toe en ziet onderweg dat niet alleen thuis, maar ook de verlichting en de pc's op de receptie het niet doen. Hij ziet zelfs uit het dichtbij zijn woning gesitueerde sanitairgebouw rook komen!!
" Potverdorie, wat is er toch aan de hand!!", roept'ie nu hardop. " Hoe kan dit nu zomaar. Ik heb alles toch grondig voor elkaar en kortgeleden nog nagekeken", denkt'ie vertwijfeld.
Wat bleek er nu aan de hand?!
Op verzoek van enkele boeren in de omgeving wilde Enexis de stroomvoorziening ophogen.
" Weet je wat? Dat doen we stilzwijgend en zonder stroomonderbreking", dachten twee slimme monteurs van dit bedrijf. Dat hield in dat niemand in de omgeving hierover werd geïnformeerd en dat een generator, zonder onderbreking, tijdelijk de taak van het betreffende transformatorhuisje zou overnemen.
" Strak plan! Zo gepiept", dachten ze.
Zo bedacht, zo gedaan!
Echter, ze hadden kennelijk even niet gedacht aan de capaciteit van die generator. Dat ding kon tot 600 volt leveren. Door het apparaat juist in te stellen kon dat worden teruggebracht tot de gebruikelijk 220/230 V, maar dan moet je dat natuurlijk wel doen!!
En juist dat deden buurman&buurman van Enexis (animatiefiguren uit Sesamstraat) dus niet!!
Gevolg: binnen enkele seconden was er een gezamenlijke schade van ruim €600,000 bij de op deze generator aangesloten huizen, bedrijven en de camping veroorzaakt!
Inderdaad een leuk klusje, zo gepiept. Heeft niemand in de gaten....:):)
De campingbaas vertelde dat zelfs alle aan het stroomnet aangesloten elektrische apparaten van caravans waren gesprongen en verbrand. Koelkasten, tv's & radio's, omvormers,
Zelfs de elektrische 'melkboer' van tante Mien, die juist op dat moment aan de lader stond, vloog door haar caravan! " 't Ding is nog nooit zo heet geweest", vertrouwde de campingbaas mij toe. :):)
600 volt bleek toch echt een beetje teveel stroom voor de camping. Nou, daar was hij duidelijk niet blij mee. Had'ie weer wat te klussen!
Nog knap dat hij de meeste zaken weer aan de praat heeft gekregen. En natuurlijk waren wij blij dat het niet tijdens ons verblijf plaatsvond, maar enkele weken daarvoor!!
Om op kosten van herstel te kunnen besparen pakt'ie een aantal klussen zelf op. Zoals het herstel van de slagboom. (zie foto).
20 jun 2012
Vakantieblogjes: 1
Geen Drome, maar Drenthe is het geworden. Dwingeloooooo om precies te zijn. Met enige vertraging toch nog op vakantie :) En als het net of bijna net zulk mooi weer blijft als gisteren (19/6), dan hoor je de Ten Voordetjes niet klagen :)
Dit jaar is voor ons de eerste keer dat wij buiten de (zomer)schoolvakantie zijn gegaan. Maar dat is aan de bezetting van de camping nauwelijks te zien. Tjonge wat een crisis in Nederland. De camping staat bijna vol! Veel grijze golf en pensionada's.
Maar ondanks de bezetting konden wij nog een heerlijk rustig enigszins besloten plekkie vinden.
Hoewel rustig?! Op ongeveer 50 meter afstand staan 70+ buren. Ik vraag me na gisteren af hoe het mogelijk is dat zij met elkaar zo oud zijn geworden. En dan ook nog de behoefte hadden om gezellig te gaan kamperen!!
En dat treffen wij natuurlijk weer. Helemaal vanuit Frankrijk zijn wij naast dit stel neergestreken.
De hele dag hebben wij kunnen 'genieten' van de onderlinge onenigheid en het gevit op elkaar. Lekker luid, zittend in de zon bij hun voortent. We konden alles nagenoeg woordelijk verstaan! Haar vage huisarts, haar al jarenlange tekortkomingen, zijn onverbeterlijke betweterigheid, haar schofterige familie. Alles kwam aan de orde. Ze hoeven zich niet meer aan ons voor te stellen. We weten nu precies wie ze zijn :)
Even was het wel leuk, genieten zelfs. Maar na een paar uren waren we het toch wel zat moet ik zeggen.
Wat ik toen heb gedaan?
Nog niets. Maar als dat dagelijkse achtergrond 'muziek' gaat worden, zal ik hen verzoeken hun gehoorapparaten toch eens beter op elkaars frequentie af te stemmen. Dan kan het allemaal misschien wat minder luid.
Gekissebis is prima. En dat je elkaar in het zicht van de eeuwige jachtvelden het leven nog even flink zuur maakt, moet je vooral doen, maar laat ons er lekker buiten!
Wij willen genieten, ontspannen en regelmatig romantisch het glas heffen!!
Dit jaar is voor ons de eerste keer dat wij buiten de (zomer)schoolvakantie zijn gegaan. Maar dat is aan de bezetting van de camping nauwelijks te zien. Tjonge wat een crisis in Nederland. De camping staat bijna vol! Veel grijze golf en pensionada's.
Maar ondanks de bezetting konden wij nog een heerlijk rustig enigszins besloten plekkie vinden.
Hoewel rustig?! Op ongeveer 50 meter afstand staan 70+ buren. Ik vraag me na gisteren af hoe het mogelijk is dat zij met elkaar zo oud zijn geworden. En dan ook nog de behoefte hadden om gezellig te gaan kamperen!!
En dat treffen wij natuurlijk weer. Helemaal vanuit Frankrijk zijn wij naast dit stel neergestreken.
De hele dag hebben wij kunnen 'genieten' van de onderlinge onenigheid en het gevit op elkaar. Lekker luid, zittend in de zon bij hun voortent. We konden alles nagenoeg woordelijk verstaan! Haar vage huisarts, haar al jarenlange tekortkomingen, zijn onverbeterlijke betweterigheid, haar schofterige familie. Alles kwam aan de orde. Ze hoeven zich niet meer aan ons voor te stellen. We weten nu precies wie ze zijn :)
Even was het wel leuk, genieten zelfs. Maar na een paar uren waren we het toch wel zat moet ik zeggen.
Wat ik toen heb gedaan?
Nog niets. Maar als dat dagelijkse achtergrond 'muziek' gaat worden, zal ik hen verzoeken hun gehoorapparaten toch eens beter op elkaars frequentie af te stemmen. Dan kan het allemaal misschien wat minder luid.
Gekissebis is prima. En dat je elkaar in het zicht van de eeuwige jachtvelden het leven nog even flink zuur maakt, moet je vooral doen, maar laat ons er lekker buiten!
Wij willen genieten, ontspannen en regelmatig romantisch het glas heffen!!
16 jun 2012
Drõme blijft een droom
In onze vorige blog vertelde ik enthousiast over ons vakantievoornemen richting het Departement Drõme in Frankrijk. Eindelijk na jaren weer eens naar Frankrijk. Het land waar wij, vóór mijn diagnose, tijdens de zomervakantie met onze jongens bijna elk jaar naartoe gingen. Doorgaans heerlijk weer, een ontspannen sfeertje en een mooie omgeving.
M'n kahlersituatie is nu zodanig, dat ik nu nog goed in staat ben om zo'n lange autotrip met caravan te ondernemen. Volgend jaar is het maar afwachten hoe de situatie ervoor staat. Niet uitstellen dus!
Maar, het is niet gelukt. Ik typ deze blog niet op de Ipad in de schaduw van een boom of de caravanluifel, maar op de pc die bij ons thuis staat en waar het buiten regent! Nog steeds!
Tussenstop bij Nancy. Hier werkte de turbo nog prima! |
"Ik heb geen zin aan al die steile bergpassen. Doe het lekker zelf", zal'ie hoogstwaarschijnlijk gedacht hebben. En stopte er op de A31 ter hoogte van Montigny le Roi vervolgens mee.
Volgens de Forddealer in Chaumont, een ongeveer 60 km verderop gelegen plaats waar onze Ford naartoe werd gebracht, was de turbo van de motor overleden. Dat is een onderdeel dat voor een belangrijk deel het vermogen van de motor levert. Zonder turbo geen bergpassen. Daar komt het zo ongeveer op neer. Zeker niet indien 't autootje ook nog een caravannetje van ongeveer 1500 kg moet trekken.
En natuurlijk wilde die onbegrijpelijk frans kakelende Ford-meneer onze auto graag repareren! Dat kostte slechts €2000,- en dan was de auto na nog eens een week wachten al klaar!......U kunt het zich misschien niet voorstellen, maar wij hebben voor dit prachtige aanbod bedankt.......
TWEEDUIZEND EURO voor slechts een klein onderdeel ergens aan het begin van de uitlaat!! Weg vakantiebudget!
Daarbij hebben wij 4 dagen op deze diagnose moeten wachten.
Oorzaak: De uitleescomputer was defect! Echt Frankrijk. Daar wil de techniek nog wel eens haperen.
Zonder uitleescomputer konden ze dus niets! Vroeger keken monteurs bij defecte auto's onder de motorkap om te zien wat het euvel was. Dat is allang niet meer het geval en kennelijk ouderwets. Tegenwoordig blijft de motorkap volgens mij dicht, wordt er een stekker ingestoken en wordt op een computerscherm aangegeven welk onderdeel vervangen dient te worden. Niet de monteur maar de computer vertelt wat er aan de hand is. Daarnaast is het betreffende onderdeel met het nodige vaktechnische inzicht repareren of reviseren (= ook repareren) er niet meer bij. Vervangen is het devies.
Parkeerplaats langs de franse A31. Hier dacht de turbo: "Doe het fijn zelf! " |
Nou, u hebt het gelezen. Na dit fijne reparatieaanbod waren we er snel uit: dat laten we hier niet doen! Dat kan in Nederland hoogstwaarschijnlijk stukken goedkoper. Daarnaast hadden we voor slechts één week recht op vervangend vervoer. Als we daar onze vervolg- en terugreis van aftrekken blijven er slechts enkele dagen over om van de Drõme te genieten. Nou, dat vonden we een slap surrogaat van onze vakantieplannen. Dat leek ons geen alternatief.
Het vriendelijke meisje van de hulpdienst toonde alle begrip en regelde vervolgens vervangend vervoer waarmee wij gisteren (15/6) onze caravan naar huis konden slepen. Een fonkelnieuwe Volvo V70 automaat én.......navigatie! De turbo van die Volvo (= ook Ford!!) werkte prima, waardoor wij na 8 uren zeer comfortabel tuffen onze caravan voor ons huis konden parkeren.
Nou, dat was dus onze Frankrijkvakantie 2012!
Het bovenstaande is vanzelfsprekend niet leuk, maar natuurlijk geen ramp!
Als wij naar onze fysieke aandoeningen kijken en zien hoe het ons gegund is om toch nog zo van alles te kunnen genieten en een goede kwaliteit van leven te kunnen genereren, lachen wij overal om ! In ieder geval om situaties zoals hierboven. Het is toch een puur luxe-probleem?!
Op internet zie ik dat de komende weken de weersomstandigheden (relatief) beter worden. Meer zon en hogere temperaturen....
Aan onze caravan mankeert niets en die wordt door mijn lieve broertje Hans naar een nog nader te bepalen camping in Les Pays Bas gesleept.
Heerlijk! Er gaat niets boven een vakantie in Nederland! We zijn er helemaal aan toe :)
8 jun 2012
Drome
Elke dag sta ik erbij stil dat ik, vanzelfsprekend in relatie tot de omstandigheden, een gelukkig mens ben. Uit de 'pen' van een kahlerpatiënt klinkt dat op het eerste gezicht misschien vreemd, maar nader beschouwd is dat niet zo. Ik weet dat zelfs meer kahler- en andere kankerpatiënten over hun eigen situatie identiek denken.
Wanneer je geconfronteerd bent met een ernstige en ook nog ongeneeslijke aandoening, maar er weinig last van ondervindt en nog een normaal leven met goede kwaliteit kunt leiden, mag je niet klagen. Nou, dat doe ik dus ook niet.
Zoals ik al vertelde ben ik mij er elke dag van bewust en in m'n gedachten dank ik alles en iedereen die dat mogelijk maakt. Niet alleen mijn behandelende artsen en verplegend personeel en ons voortreffelijke gezondheidssyteem, maar ook mijn Marlies. Zeker Marlies!
Het is misschien een vreemde inleiding om te vertellen dat wij zondag a.s. richting Zuid-Frankrijk vertrekken. Maar in het licht van het bovenstaande natuurlijk ook weer niet. Juist gezien die situatie zijn wij in staat om zo'n vakantietrip te ondernemen. Vóór mijn diagnose (2006) gingen wij nagenoeg elk jaar naar Frankrijk. Daarna zijn wij in Nederland gebleven. Op zich beviel dat prima. Nederland is een mooi land waar het voor kampeerders zeer goed toeven is. In Nederland is eigenlijk alles te vinden: strand, zee, bos, binnenwater, mooie steden enz. En op onze campings doet alles het ook. Er is altijd stroom en uit de douches komt altijd warm water. Dat is Frankrijk wel eens anders.
Maar wat je in Nederland ook regelmatig hebt is wind en regen. Juist nu is dat het geval. Daarbij is het ook nog te koud voor de tijd van het jaar. HET IS ZOMER!! Je moet echt op de kalender kijken om te weten dat het daadwerkelijk zo is. Getver!
De afgelopen twee jaren hadden we tijdens onze vakanties al pech met het weer. Veel regen.
Drome |
Onze auto en de caravan hebben we tot in detail laten nakijken, dus daarmee verwachten we geen complicaties.
Vandaag en morgen nog even naar het kantoor en dan kan het avontuur beginnen.
Zondagmorgen starten we de motor en gaan we via de 'Route du Soleil' naar onze vakantiebestemming. We hopen maandagavond in het plaatsje Die te zijn gearriveerd.
Waarom Drome??
Tip van m'n broer Wimpie. 't Schijnt daar heerlijk weer en mooie omgeving te zijn.
En de door ons uitgezochte camping heeft ook nog (gratis) wifi. Komt dat even goed uit :)
En onze jongens? Tja, die moeten nog even doorwerken. Die mogen tijdens de bouwvakvakantie op hun rug gaan liggen :)
1 jun 2012
Vakantieveilingen punt NL
Zondagavond 18 december 2011 zat ik achter m'n pc. Dat is niet zo verwonderlijk, want daar zit ik regelmatig :) Ik kan mij uitstekend vermaken met dat ding. Met muziek, video's, nieuws, bloggen, mailen, skypen, leuke fiets- en wandeltochten zoeken of uitzetten, enz. Een pc biedt mij een uitgebreid pakket aan vermaak. En als'ie weer eens vastloopt, ook enorme ergernis.
Maar die avond deed m'n pc het uitstekend en had ik een account aangemaakt bij de u ongetwijfekd bekende site 'vakantieveilingen.nl' . Daaraan voorafgaand had ik die site al verschillende keren bezocht en de aanbiedingen bekeken. Nu besloot ik ook eens een poging te wagen.
Mijn oog viel op een veiling van 2 overnachtingen in Landhaus Westfeld in het gelijknamige plaatsje, dichtbij het bekendere wintersportplaatsje Winterberg in Hoogsauerland te Duitsland.
De veiling liep nog ongeveer 15 minuten en het bod stond op €25,- "Nou, dat is niet echt duur voor 2 overnachtingen voor 2 personen in een hotel", dacht ik.
De truc is natuurlijk dat je pas enkele seconden voor het aflopen van de aanbieding een tegenbod moet doen, in de hoop dat je de hoogste bieder bent.
Fragment uit de bevstigingsmail |
Ik nam mij voor dat ik deze aanbieding maximaal €50 waard vond. En juist enkele seconden voordat de veiling afliep en de bieding inmiddels was opgelopen tot €45, bood ik snel €50.
Hatsiekidee! Meneer Ten Voorde was de gelukkige winnaar van 2 overnachtingen in Westfeld.
Nou, daar zat ik achter m'n pc. Die had ik toch maar mooi te pakken!
"MARLIEEEES!, we gaan drie dagen naar Westfeld. Je mag kiezen: Skiën of wandelen", riep ik triomfantelijk :)
Na enkele reacties van 'waar ben je nu weer mee bezig' en 'wat gaat dat kosten' koos Marlies voor wandelen. Dat had ik natuurlijk wel verwacht, want wij kunnen geen van beiden skiën en daarbij heeft Marlies een hekel aan (winter)kou.
Vandaag zijn wij teruggekomen van het Westfeld-avontuur. Ondanks de voorspelling van veel regen bleef het gisteren tot aan de avond droog en was het zelfs zonnig. Ideaal weer voor een mooie bergwandeling van Winterberg naar ons hotel in het lager gelegen Westfeld. Een afstand van ongeveer 14 km.
Ik kreeg soms kramp in m'n kuiten van het afremmen! |
Voor zulke ongeoefende bergbokken als wij leek het ons niet zo verstandig om het in omgekeerde richting te lopen. Dan kwamen we met dezelfde inspanning hoogstwaarschijnlijk niet verder dan 1 km. Wandelen in Sauerland is hartstikke leuk, maar dan wel graag bergafwaarts :)
We wisten niet wat we voor die €50,- konden verwachten, maar het viel ons zeker niet tegen. Het bleek een goed hotel, vriendelijk personeel und dem frühstück, der schnitzel und die getränke waren uitstekend!
PS: Het frühstück was helaas exclusief de aanbieding. :(
Abonneren op:
Posts (Atom)