Kramp

               
'k Ben alweer ruim 5 maanden verder met m'n kuurtjes Revlimid. Het bevalt me uitstekend, want ik reageer er bijzonder goed op. De bloedwaarden zien er goed uit en ik voel me er ook naar: Uitstekend dus!
Natuurlijk is niet alles prima. Ook Revlimid veroorzaakt bijwerkingen. Maar die staan niet in verhouding met het positieve resulaat dat het genereert.
Maar desalnietemin zijn die bijwerkingen natuurlijk wel vervelend. Zo had ik regelmatig last van kramp. Kramp in m'n kuiten, voeten, handen, in al m'n spieren. Vooral tijdens het slapen kwam de kramp opzetten. Tjonge, ik had soms kramp in spieren waarvan ik niet wist dat ik ze had. Nee, in  die 'spier' nog net niet ....:) :)

Maar ja, wat doe je er tegen. Bij voorkeur wilde ik liever geen pillen gaan slikken. Ik ben niet zo van het pillen slikken. Dus stelde ik een mogelijk probaat middel tegen die kramp uit. Liever een beetje kramp dan weer een paar pillen erbij.

Die pil is nog een behoorlijk pil!

In de loop van de tijd had ik al begrepen dat een magnesium-supplement goed kan helpen tegen kramp. In de hoop dat het mij misschien ook helpt ben ik toch maar overstag gegaan. Sinds enkele weken slik ik elke dag een magnesiumtablet á 400 mgr.
Het spul werkt kennelijk snel, want ik heb sindsdien geen kramp meer gehad. Soms doet een spiertje in m'n rug een poging, maar opmerkelijk genoeg blijft het daarbij.

Nou, zoals u ziet een kort blogje deze keer.
'k Ga nu met prettig leesvoer en een kop koffie weer snel naar m'n comfortabele stoel in de tuin. 't Is veel te mooi weer om binnen te zitten :)
                  

Knooppuntenfietstocht 2012

               
U kent ongetwijfeld de bekende uitspraak uit de voormalige reclame van het uitzendbureau Tempoteam nog wel: "Het waren twee fantastische dagen! ".
Nou, dat waren ze inderdaad! Meer dan fantastisch zelfs. Eigenlijk waren het er drie, maar we hebben er slechts twee gefietst. Drie dagen was de bedoeling, maar om nog een dag tegen windkracht 5 in te fietsen, zagen we niet zo zitten. Twee dagen van elk ongeveer 90 km met zo'n tegenwind vonden we een behoorlijke prestatie en daarom besloten we de laatste dag wat relaxter door te brengen door een bezoek te brengen aan het Groninger Museum.
Met 'we' bedoel ik m'n jongens Mark & Jasper en m'n fietsmaat Han en natuurlijk de schrijver van deze blog.

Startpunt van de route. Knooppunt 28 op de UT-Twente.
 V.l.n.r. Jan, Jasper, Han en Mark

In tegenstelling tot voorgaande jaren volgden we niet een zgn. LF-route, maar een route via fietsknooppunten. De wegbewijzering is ongeveer identiek. Ideaal moet ik zeggen. Via wegbewijzeringsbordjes fiets je zonder gebruik van ingewikkelde fietsroutekaarten  van fietsknooppunt naar fietsknooppunt. Lekker makkelijk en overzichtelijk. Vanzelfsprekend moet je wel opletten dat je geen bewijzeringsbordje mist!!
En juist dat gingen wij dus doen! Op cruciale links- of rechtsafmomenten letten we niet goed op en misten we enkele afslagen. Dat ontdekten we pas na enkele kilometers en dan zat er veeal niets anders op dan eerst die kilometers terug te fietsen om de route weer te kunnen oppakken. Tja, dan kom je snel op 90 kilometer per dag!
Ik had de eerste dag namelijk 78 en de tweede dag 75 km gepland.....

Na dag een(1) promoveerde Han mij daarom gekscherend tot 'hoofd knooppunten'. "De man waar je van opaan kunt als hij je de weg wijst! Je weet dan met zekerheid dat je elke dag minimaal 10 kilometer teveel fietst!" .............Ja,ja. Alsof ik de enige ben die op de bordjes moet letten!! :):)

Hier waren we na het 1e gemiste bordje al ruim  1,5 uur onderweg
en reden we nog maar in de buurt van Deurningen.
Met de auto ongeveer 10 minuten van Enschede !

Maar ach, wat maakt het uit. We fietsten voor ons plezier en dat is uitermate goed gelukt. De stemming was opperbest en we hebben mooie dingen gezien en leuke situaties meegemaakt. Van overstekende reeën tot een op hol geslagen paard die ons tegemoet kwam rennen. Ja, je maakt wat mee op zo'n fietstocht!
Gelukkig mankeerde de beteuterde jonge jockey, die we minuten later passeerden, niets.
Toen het paard ons naderde heb ik nog een poging gedaan om het tegen te houden door met m'n armen te zwaaien en 'Hooo' te roepen. Maar daar raakte het edele dier niet van onder de indruk. Het rende gewoon door. De jonge jockey vertelde dat het paard rechtstreeks naar z'n stal was gerend. Het had die dag duidelijk geen zin aan een jockey op z'n rug!

En aan het einde van de tocht, na het douchen, een lekker fris biertje en een goed gevulde maag hadden we de knollen behoorlijk op. In zo'n situatie gun je de uitvinder van het bed een standbeeld :)
                

Meikevers, Hoitema en fietsen

             
Meikevers:
Ik heb al verschillende blogs aan onze liefhebberij, het wandelen, gewijd en geprobeerd u te overtuigen van ons mooie Twente met haar typische  coulissenlandschap.
Donderdag 3/5 liepen we in de omgeving van Hertme. Een gemoedelijk klein gehucht tussen Hengelo en Almelo.           

Met de haaksjes aan hun poten hebben ze goed houvast

Maar hoe klein een gehucht ook is, er is altijd een cafe of restaurant. Voorafgaand aan onze wandeling, gaan we vaak eerst lekker brunchen bij de plaatselijke uitbater. Ook hier dus. Carpe Diem ! :)
Vervolgens zijn we op pad gegaan.
Na korte tijd zag ik in de directe omgeving van een aantal eikenbomen verschillende platgereden exemplaren. Want vooral in de buurt van eikenbomen komen ze veel voor. De eikenbomen stonden pal langs een rijbaan en dat is hen fataal geworden. Meikevers! Gelukkig kwam ik op tijd langs voor een nog spinglevend exemplaar. Prachtige insecten vind ik het. Grote kevers met sterke poten. In Twente komen ze gelukkig nog relatief veel voor!

Achterin ziet u de latten van het doel!
            

Verderop in de route kwamen we langs een bijzondere struikenverzameling. Handbal-spelende struiken met stoelen en al!  Die zie je niet vaak!















Hoitema:
Maandag jl. (7/5) hebben we ook gewandeld, maar nu als onderdeel van een bezoek aan kahler-collega Hilly. Enige tijd geleden vertelde zij tijdens een kahlerbijeenkomst dat zij een opleiding tot beeldend kunstenaar volgde.Via haar weblog volgden wij haar kahlersituatie en zagen  wij tevens de door haar gemaakte resultaten. Daar waren Marlies en ik behoorlijk van onder de indruk en besloten haar kunstwerken eens 'live' te gaan bewonderen.
    


V.l.n.r: Hilly, Chardonnay, Torso in brons, Marlies.

Voor Nederlandse begrippen was dat een behoorlijk stukje met de auto. Ruim 2 1/2 uur tuffen naar Wanswerd. Een piepklein terpdorp in het noordwesten van Friesland. Zonder navigatiesyteem is het niet te vinden!
Maar eenmaal gearriveerd begrepen wij meteen waarom zij en haar man voor deze stek hebben gekozen. Zij wonen 'als op een landgoed' met wijds uitzicht over het Friesche landschap en een prachtige tuin waar enkele van haar beelden prachtig staan. Want mooie beelden maken kan ze! Als u hier klikt, ziet u een compilatie van haar beelden.

Naast het uitgebreid bekijken met uitleg van de maker, hebben we met ons viertjes (haar man Eddy liep ook mee) natuurlijk een mooie wandeling gemaakt. En daarbij natuurlijk ook uitgebreid over onze gezamelijke vijand kahler gesproken. Want daarover raak je nooit uitgesproken!




Fietsen:
Vrijdag a.s. (11/5) is het weer zover. Dan ga ik weer met m'n jongens Mark&Jasper fietsen. Nu niet, zoals vorig jaar, met ons drietjes, maar nu gaat m'n vaste fietsmaat Han ook mee. Met een gelijk aantal is het wel net zo gezellig! We hebben er weer erg veel zin in.
Gelukkig is m'n kahlersituatie nog steeds zo goed dat ik dit kan doen. Ik voel me uitstekend en ongeveer 80 km per dag op de pedalen zal dan ook geen probleem zijn denk ik........hoop ik :)
Deze keer fietsen we een zgn. knooppuntenroute. We vertrekken van ons huis in Enschede om vervolgens via Saasveld, Albergen, Tubbergen, etc te arriveren in Hardenberg. Daar gaan we logeren bij een adres van de Stichting Vrienden op de Fiets.
's-Avonds gezellig 'napraten' in een café/restaurant om de volgende dag na een ongetwijfeld uitgebreid ontbijt richting de woonplaats van Han, Drouwenermond (Drenthe), te rijden.
Zondag nog een rondje Drenthe en dan zitten de drie ongetwijfeld heerlijke fietsdagen er weer op.

Maar zover is het nu natuurlijk nog niet! Nog even de banden oppompen en dan samen met m'n jongens en Han genieten!