Bedankt en 90

            
Om te beginnen wil ik m'n trouwe lezers bedanken. Want jullie zorgen er tenslotte voor dat ik m'n blogs blijf produceren. Geen lezers, geen blogs. 't Heeft weinig zin om stukjes te schrijven als niemand ze leest. Dat voelt als een theatervoorstelling zonder publiek. U begrijpt wel wat ik bedoel. Maar gelukkig is dat in mijn geval niet zo. Ik ervaar het zelfs als een grote eer dat ik een behoorlijk aantal trouwe lezers heb. Per week wordt mijn blog gemiddeld 450 keer bezocht. Als daarvan een derde individuele bezoekers/lezers zijn, dat wil zeggen lezers die minimaal eenmaal per week mijn blog bezoeken, dan is dat nog een behoorlijk aantal van 150.!
Nou, daar doe ik het graag voor :)

En natuurlijk doe ik het ook een deel voor mijzelf. Ik vind het een leuke bezigheid en het helpt mij om mijn gedachten over met name mijn aandoening, goed op een rij te zetten en 'van mij af te schrijven'. Een beetje therapie dus. Dat werkt goed en houdt mij in balans.

Ook krijg ik regelmatig reacties op mijn blogjes. Zowel via de reactiemogelijkheid van de betreffende blog alsmede via mail (janenmarliestenvoorde@hotmail.com) en in persoon door lezers in mijn omgeving. Hartstikke leuk natuurlijk !
Dus ook als u reageert en daarbij alleen uw naam vermeldt, waardoor ik niet rechtstreeks kan reageren, ben ik u er bijzonder dankbaar voor!!.....Dat u dat dus even weet! :)

Tja, en verder. Verder gaat het eigenlijk nog steeds bijzonder goed. Zo voel ik mij tenminste. Ik heb het gevoel dat de revlimid goed z'n werk doet en kahler in z'n hok houdt. En m'n neuropathie valt tot nu toe gelukkig mee. Ik heb het gevoel dat het is gestabiliseerd. Als het niet verergert, vind ik het prima. Daar valt mee te leven :)
Dinsdag 30/8 word ik weer bij m'n hematoloog verwacht en bespreken we hoe we verder gaan.
Ik houd u op de hoogte.

Voor Mark zit met ingang van maandag zijn vakantie er (ook) op. De afgelopen week had hij nog vakantie. Morgenvroeg gaat ook bij hem de wekker weer en moet hij aantreden bij zijn werkgever. Jasper heeft er al een week zeer vroeg opstaan (05.45 uur!) opzitten. Ja, dat viel'em wel een beetje tegen na 4 weken uitslapen. Wat kan de-grote-mensen-wereld toch hard zijn, maar daar wordt'ie een grote jongen van :):)

Hieperdepiep

En met m'n moeder gaat het ook goed.....

"Met je moeder??. Je hebt het nooit over je moeder. Is er dan iets bijzonders met je moeder??".
Ja, er is iets bijzonders. Na het bezoek aan m'n hematoloog is m'n moeder jarig. Dinsdag wordt zij 90 jaren! 90!!
Dat is een gezegende leeftijd en ze is, afgezien van enkele fysieke ongemakken, nog goed gezond.
We hopen dat haar nog enkele jaren in gezondheid is gegund.

Ze is wel een beetje vergeetachtig. Haar korte termijn-geheugen heeft haar leeftijd helaas niet ongeschonden gehaald. Dat mag ook als je 90 bent. Dat is, hoe gek het ook klinkt, in haar situatie enigszins een zegen. Daardoor vergeet zij steeds dat twee van haar zonen ziek zijn. We verzwijgen het niet, maar vinden het wel een prettige gedachte dat zij er zich, tengevolge van haar vergeetachtigheid, geen zorgen over maakt. In haar situatie dus: 'wat niet weet, wat niet deert'.

Mooi laten zo. We doen alleen leuke dingen waar ze vrolijk van wordt. Alleen......... die leuke dingen  vergeet ze daarna helaas ook :(
                

Vakantieblog: dag 15 (slot)

    
Hè, vakantiedag 15 ??? Moet dat geen 14 zijn? Neen, gisteren was dag 14. De dag dat wij op de camping de boel bij elkaar pakten en weer richting Enschede zijn getogen.
De jongens vertrokken rond 14.00 uur en wij een uurtje later. Volgens onze elektronische wegwijsMiep zouden we rond 18.00 uur de poorten van Enschede weer binnenrijden, maar dat bleek toch iets later te worden. 19.30 uur!!! Oorzaak: files.
Tjonge zeg, Vooral rond Rotterdam was het hopeloos. Zonder aanrijdingen is het daar al druk, maar juist op het moment dat wij wilden passeren, vonden enkele brokkenmakers het nodig om tegen elkaar te botsen. Gevolg: nog langere files.

Maar, daarnaast was het ook wel een beetje onze eigen schuld. Onze wegwijsMiep is uitgerust met TMC (traffic message channel). TMC geeft actuele verkeersinformatie door aan de wegwijsMiep die zo nodig een alternatieve route adviseert wanneer er verkeershinder, bijvoorbeeld........files, op de te volgen route te verwachten is. Dat deed Miep ook keurig. Wij volgden haar adviezen keurig op en zagen dat wij via een andere dan gebruikelijke route Rotterdam passeerden. Tot zover niets aan de hand. Bijna iedereen stond in de file, behalve de Ten Voordetjes. Die tuften lekker door :)

Toen kwamen we op de A27 en reden in de richting van de afslag naar de A28. Of beter gezegd: we reden op de A27 richting Almere en zagen de afslag naar de A28 richting Hengelo(O). En Hengelo(O) ligt dichtbij Enschede en die kant moesten we dus op!
Maar, wegwijsMiep adviseerde ons op de A27 richting Almere te blijven rijden. "Nou, dat heeft die Miep niet goed!", riepen we in koor! "We moeten echt richting Hengelo(O). Dat gaan we dus maar doen". Zo gezegd, zo gedaan................FOOOOOOUT!!!
Miep had gelijk, want 2 minuten nadat we de A28 waren opgereden konden we keurig aansluiten in een dikke file. Snotver! "Eigen schuld, dikke bult", riep Miep ons nog even via de speakers toe.
En toen werd het dus 19.30 uur :(

Maar, het thuisfront, in de personen van m'n schoonmoeder, zwager en schoonzus, hadden voor ons gekookt. We konden zo aanschuiven. Inclusief onze jongens en hun vrienden hebben we onze vakantie die avond, vanzelfsprekend onder het genot van ontspannend vocht, uitgebreid geëvalueerd. Conclusie: Ondanks het wat tegenvallende weer vond iedereen het een bijzonder geslaagde vakantie! De jongens hebben zich uitstekend vermaakt en wij.........wij misschien nog wel meer. Wij hebben twee weken intensief met onze jongens kunnen optrekken. Los van de dagelijkse sleur en verplichtingen. Voor ouders met een goede verstandhouding met hun kinderen is dat natuurlijk altijd leuk en waardevol. Maar voor mij/ons, als kahlerpatiënt, gaat dat gevoel een dimensie verder. Dat begrijpt u ongetwijfeld. Mijn toekomst is hoogst onzeker en het kan zomaar de laatste vakantie samen met onze jongens zijn! Het weekeinde fietsen en deze vakantie. Dat pakt mr. kahler mij niet meer af! Lekker puh!

Er werd tot laat in de avond geëvalueerd. Te laat voor vakantieblog 14.
Vandaar dus deze blog nr. 15, de laatste (zomer)vakantieblog 2011.

'Proost!!' op een bijzonder geslaagde vakantie

    

Vakantieblog: dag 13

   
Gisteren was het, zoals ik in de vorige blog schreef, voor ons een lees- en zondag. Of is het zonnedag. Nou ja, u begrijpt het wel. Om van de zon te genieten dus. Tenminste, voor zover die er was. Dat wisselt de laatste tijd nogal. Dat hebben we vandaag ook weer gemerkt.

Ondanks de weersvoorspelling leek het 's middags mooi wandelweer te worden. Daarom hadden we besloten om een rondwandeling in Veere te gaan lopen. Een beschreven wandeling van 7,5 km waarbij historische en andere bezienswaardigheden in Veere werden toegelicht. Veere is op zich al een mooi en karakteristiek havenstadje om te bezoeken en met een nadere uitleg erbij steek je er ook nog iets van op.

Nadat we onze koffie op de Markt hadden gedronken en ongeveer een half uur met onze voettocht onderweg waren, zagen we de spelbreker uit het zuiden naderen: donkergrijze wolken kwamen gevaarlijk in onze richting schuiven. "Als we verder lopen, houden we het niet droog", merkte ik naar Marlies op. Voor Marlies was dat ook duidelijk. Daarom hebben we onze tocht maar afgebroken.

Jammer natuurlijk, maar we hadden geen zin om in de regen te sjokken.....Wie wel??
Veere is niet groot, dus we waren gelukkig niet ver van onze auto verwijderd. We zaten er nog maar net in en ja hoor, daar kwam het hemelwater. 
Drie kwartier later zaten we weer achter onze boeken onder de luifel van onze caravan. Glaasje erbij. Ook leuk :)

De wandelroute loopt (vanzelfsprekend) langs het Veerse Meer en langs de 'Campveerse Toren'. Een voormalige stadsherberg, welke nog steeds een horecafunctie heeft. Marlies loopt over de aanlegsteiger.

PS: Morgen de laatste blog, want dan gaan we alweer terug naar ons mooie Twente.
         

Vakantieblog: dag 12

   
Het is net na drieën. De jongens doen een middagje Vlissingen, we hebben zojuist samen de boel aan kant gemaakt en nu ligt Marlies heerlijk van haar welverdiende zonnestralen te genieten. Heb ik mooi tijd voor deze blog.

Mede in verband met al die nattigheid en die harde wind zijn we nog niet veel op pad geweest. Maar gisteren hadden beide natuurelementen kennelijk even pauze. Mooi fietsweer was het. En dat hebben we dus gedaan. Een tochtje van ongeveer 20 km langs de kust. Kopje koffie bij een leuke strandtent, daarna nog even een korte strandwandeling. Helemaal top. Het zijn de simpelste dingen waar je het meest van kunt genieten !
En vandaag hebben we weer een zon- en leesdag. Heerlijk :)

Als het niet te hard waait, is het heerlijk fietsen in Zeeland

 

Vakantieblog: dag 11

    
Hoe is het mogelijk! Heb ik het tijdens onze vakantie zo druk, dat ik geen tijd meer heb om een blog te schrijven! 't Is nu 6 minuten voor middernacht en ik ben nog maar bij regel 2. Dat gaat vandaag dus niet meer lukken.
Over 6 minuten ben ik dus te laat voor de blog van 16 augustus.
Ik ga ook niet vals spelen door er morgenvroeg rap eentje te schrijven en net te doen alsof ik'em vandaag heb gemaakt. Dat is natuurlijk niet de bedoeling.
Nu nog 4 minuten!!
Potverdorie. Maak ik ook nog enkele typfouten. Duurt het nog langer om zelfs dit stukje foutloos te tikken.
Nog een minuut. Ik moet nu snel afronden, anders haal ik de deadline niet!

Nou, welterusten voor straks en tot morgen. 
  

Vakantieblog: dag 10

             
08.30 uur: koffie en de ochtendkrant.
10.00 uur  douchen
11.00 uur  gezamenlijke brunch
12.00 uur  boodschappen bij Appie Hein. Jongens gaan naar strand
14.00 uur  heerlijk in de zon met boek
15.00 uur  onverminderd heerlijk in de zon met boek
16.00 uur  het boek boeit en de zon schijnt nog steeds :)
17.00 uur  jongens komen terug van strand, tijd voor een glaasje
18.00 uur  BBQ
19.00 uur  Nog steeds BBQ. We gebruiken zo'n wegwerpgeval.Waardeloos! Veel rook, weinig hitte.
20.00 uur  jongens gaan nog even naar een strandtent. Voor ons koffie en journaal
21.00 uur  deze blog geschreven
22.00 uur  nog niet zeker. Boek of tv
23.00 uur  oogjes dicht en snaveltjes toe
       

Vakantieblog: dag 9

          
't Is vandaag, of beter gezegd, het wás vandaag zondag 14 augustus. De dag zit er bijna op. 't Is bijna 22.00 uur. Ik type nog even m'n blog voor vandaag, drink er een kop koffie bij en dan verder in m'n hopelijk nog spannend wordende boek. Ik lees 'De Oversteek' van Justin Cronin. "Fantastisch. Hét boek van deze zomer!" roept een recensent van de GPD met gele letters onder op de kaft. Ik hoop dat'ie gelijk krijgt, want tot nu toe pakt het me nog niet echt. 't Is trouwens een dikke pil van 993 pagina's. Als het inderdaad een spannend boek wordt, kom ik nog vakantiedagen te kort om het uit te lezen!!  'k Ben nu bij het moment dat Amy bij het klooster wordt opgehaald....
  
Verder was het een mooie dag met regelmatig wat zon en een goede temperatuur. Hè, hè, het begint er eindelijk een beetje op te lijken.
En, zoals ik al vaker heb opgemerkt, is de sfeer uitermate goed.  De jongens en Naomi ouwehoeren er wat af. Prachtig!!
Dat begint al bij de gezamenlijke brunch ergens tussen 11.00 uur en 12.00 uur. Dan rollen de moppen en 'sterke' verhalen van de vorige stapavond over tafel en zitten ze elkaar op allerlei manieren de gek aan te steken.
En dat doet ons weer terugdenken aan de tijd toen wij zo oud waren. Mooi man!!
                                      

Elke morgen starten we met een gezamenlijke brunch

                                                         

Vakantieblog: dag 8

               
Regen, regen, heel veel regen vandaag. De champignons groeien inmiddels door het tenttapijt in onze voortent. Lekker met biefstuk :):)
Volgens buienradar is het omstreeks 14.30 uur afgelopen, maar dan zit de dag er alweer bijna op.
Maarrrr, volgende week kunnen we eindelijk de regenjassen en paraplu's opbergen, want dan breekt de zomer flink door. Kunnen we hopelijk toch nog enkele dagen de zonnebril dragen.

Gisteren arriveerden Bas en Peter, twee vrienden van Mark&Jasper. Zij gaan volgende week samen met ons ook van het mooie weer genieten. Wij zijn nu dus met een groep van 7. Hartstikke gezellie natuurlijk :)

Tja, wat doe je dan als het, zoals vandaag, enorm plenst!!
Dat is niet zo moeilijk. Met je eigen smartphone, ieder voor zich, hetzelfde spelletje zitten doen.
Gezelliiiig :)
    

V.l.n.r. Jasper, Bas, Peter, Naomi en Mark

    
En vanavond te 18.45 uur met elkaar in het campingcafé natuurlijk kijken naar Twente - AZ! Dat zijn mooie momenten met die knapen. :):) Ik schat 2-1 voor Twente.......natuurlijk!
                  

Vakantieblog: dag 7

   
"Hé pap, zal ik jouw nagels ook even doen? ". vroeg Mark.
Mark was juist bezig om de teennagels van Marlies te lakken. Kort daarvoor zag hij z'n vriendin bezig met de lakstift en Mark leek het wel leuk om het bij z'n moeder te doen. Marlies heeft nooit gelakte nagels.
Mark verwachtte dat ik nadrukkelijk afwijzend zou reageren, maar dat deed ik niet!
"Tuurlijk, Leuk !! Ik dacht, wat kan het schelen. Ik zit op een camping en ik ben hier nobody. Gelakte nagels of niet. Onze vakantie zal er niet door veranderen. Als je schoenen draagt, ziet niemand het.
Maar dat is nu juist 'het probleem'! VOORAL TIJDENS VAKANTIES DRAAG IK SANDALEN!!
Marlies en Jasper gaven onmiddellijk aan dat zij niet meer naast of in mijn buurt gezien willen worden, zolang ik met m'n gelakte nagels in m'n sandalen blijf lopen! En nog opvallend rood ook.
        
Ach, wat maakt het uit. Het staat wel grappig :)  't Zijn maar een paar gekleurde nageltjes.
     

    

Vakantieblog: dag 6

               
Ja, de nachtrust was uitstekend! Ook Marlies heeft inmiddels haar draai gevonden. Die zit 's morgens steeds later aan de koffie :)
En de jongens (Naomi, de vriendin van Mark daarbij meegerekend) bevalt het slapen op een luchtbed kennelijk ook steeds beter, want bij hen komt er pas na 11.00 uur geluid uit hun tent.

Gisteren kwam er plots een familiedelegatie uit het hoge Noorden naar Zierikzee. Samen met de in Zierikzee en omgeving wonende familie en wij, de Ten Voordetjes, vormden wij een groep van totaal 14 personen. En met dit hele zooitje zaten wij, gelijk zoals je in die Italiaanse maffia-films ook vaak ziet, in een Italiaans restaurant te eten en door elkaar te praten. Heerlijk en gezellig natuurlijk :)
Nee, we hebben geen snode maffia-plannen gesmeed en er is niemand geliquideerd. We hebben zelfs de rekening keurig betaald :)

Vandaag, 11/8, niet veel gedaan. Fietsen is in verband met de harde wind geen pretje, dus dat stellen we nog even uit en wandelen.........ook niet echt.
M'n opkomende sensorische neuropathie tengevolge van die revlimid lijkt zich te stabiliseren. Het wordt, tot nu toe, in ieder geval niet erger. Nog even de komende dagen afwachten, maar er is weer hoop :):)
En verder vandaag: koffie, lezen en onze Groningse familie uitgezwaaid. Heerlijk rustig. We vermaken ons tot nu toe prima :)
 

Vakantieblog: dag 5

          
Beste lezers,

Vandaag komt er geen vakantieblog. We zijn zojuist terug van een etentje met een grote groep familie en het is nu te laat om nog een blog te schrijven. 'k Ben moe, slik zo meteen m'n pilleke en kruip heerlijk ín m'n mandje. Morgen weer een dag en dan heb ik er de hele dag tijd voor.

Welterusten voor straks en tot morgen :):)
 

Vakantieblog: dag 4

Vandaag was het in drie opzichten een wisselende dag. Het weer is het eerste opzicht, maar daarover wil ik het eigenlijk niet meer hebben. Dat is nog steeds geen zomervakantie-weer. Te koud en te nat.
Enorm drie letters-weer!!
 
Het tweede opzicht betreft onze jongens. Ze houden zowel onze als hun eigen moed erin door onverstoord positief te blijven en voor de nodige humor te zorgen :) Schatten zijn het!! Marlies en ik zijn bijzonder blij dat ze bij ons zijn.
  
Het derde opzicht betreft m'n kahler. Nou, eigenlijk m'n revlimid-kuur.Thalidomide veroorzaakte behoorlijke neuropathie in m'n onderbenen en voeten, maar die revlimid laat zich ook niet onbetuigd.
Het is (nog) niet zo hevig als bij die Thalidomide, maar ik ben ook nog maar net met die dure pillen begonnen.
Vandaag heb ik een flink stuk gelopen en het was duidelijk te merken dat ook die revlimid bij mij neuropathie veroorzaakt. Ik had al het gevoel alsof ik met opgekrulde sokken liep. Daar zijn nu kussentjes bijgekomen. Dat moet niet gekker worden, want dan valt ook die revlimid af.

Tja, en wat dan??
Ik zal het vanzelfsprekend met m'n arts moeten bespreken, maar ik heb het idee dat dan een allogene stamceltherapie steeds dichterbij komt. En of ik daar nu blij mee moet zijn??!...............
'k Had vandaag dus niet zo'n vrolijke dag. :(

Vakantieblog: dag 3

                             
Vandaag hield 'het weer' niet over. Bewolkt met zo nu en dan zon. Gelukkig was het overwegend droog, dus dat viel niet tegen. We zijn al blij als het niet regent.

En vandaag was het ook het moment van de boodschappen. U hebt hoogstwaarschijnlijk zelf al eens ervaren hoe dat gaat in toeristische plaatsen zoals in Zierikzee. Je bent echt niet de enige die dan op maandag de caravankoelkast leeg heeft en boodschappen gaat doen. En dan is het ook nog zo'n grijze dag als vandaag waar in verband met het weer een andere activiteit niet zo voor de hand ligt. Het doen van boodschappen is dan al gauw een welkom en nuttig uitje.

Wij dus ook. Wij kozen voor Appie Hein. En inderdaad, op de parkeerplaats was bijna geen plek te vinden. Dat was voor ons al een serieus teken dat er vermoedelijk lange rijen voor de kassa's zouden staan..
Dat bleek inderdaad het geval, maar........niet voor de Ten Voordetjes :)
Wij hoefden na onze shoptour niet aan te sluiten en konden zonder oponthoud met een volle kar de winkel verlaten.

Wat was het geval:
In deze AH-winkel kun je gebruik maken van een zogenaamde zelf-scanner.  Een leuk en handig nieuwtje voor het snel en eenvoudig doen van je boodschappen. Dat hebben we in Enschede nog niet. Aan het begin van je shoptour log je in met je bonuskaart van AH. Daarna krijg je door een oplichtende rode lamp één van de handscanners, die op een groot display staan uitgestald, toegewezen. Dat ding neem je mee de winkel in. Vervolgens pak je de artikelen die je nodig hebt. Elk artikel is voorzien van een streepjescode en die scan je stuk voor stuk met die handscanner. Op die handscanner kun je vervolgens zien wat je hebt gekocht, wat het kost en wat het tussentijdse saldo is van je tot dusver gedane boodschappen. Hartstikke handig. 

De nieuwe cassière

Oeps, heb je een foutje gemaakt en een verkeerd artikel gescand?! Geen probleem. Het apparaat voorziet erin om dat artikel eenvoudig weer uit de scanner te knikkeren.
Aan het eind van de shoptour konden we, zoals gezegd, de rijen wachtenden bij de reguliere kassa's passeren en liepen we naar de afrekenunit voor de zelfscanners. Daar was ruimte zat, want het merendeel van de shoppers maakte geen gebruik van deze faciliteit. Oorzaak (ons) onbekend, maar ik vermoed schroom voor het apparaat. Het lijkt ingewikkeld en het wijkt nogal af van het traditionele winkelen. Dan laten veel mensen het al gauw staan.
Nou, wij dus niet. Met als resultaat dat wij niet in de rij hoefden aan te sluiten :)

Bij de afrekenunit konden we onze boodschappen in de kar laten liggen, veegden we nog een keer met onze bonuskaart langs een elektrisch oog en konden we met een pinapparaat afrekenen. Klaar waren de Ten Voordetjes. Makkelijk zat :)

Dit wordt dus de nieuwe manier van boodschappen doen. Handig, snel en klantvriendelijk, maar het gaat natuurlijk wel ten koste van cassières. Die heb je met dit systeem niet of minder nodig.
Maar voor ons kwam het in deze door toeristen druk bezochte super wel goed uit. Konden we na het boodschappen weer sneller onder onze luifel gaan zitten om......... van de regen te genieten :):)
            

Vakantieblog: dag 2

                                 
"En?? hebben de Ten Voordetjes de 1ste nacht goed geslapen in de caravan??".
Ik als een marmot en Marlies had wat meer moeite met de 1e nacht. Maar, vandaag hadden we toch niets op het programma staan, dus we konden de ogen sluiten wanneer we wilden.
En dat hebben we gedaan :)........ Heerlijk in de zon!
Ja, tussen de soms pittige buien was er vandaag ook behoorlijk wat ruimte voor de zon.
Tja, als je dan zo'n dag heerlijk hebt zitten lezen en luieren, maak je verder natuurlijk niet zoveel mee.

Hoewel?!. Aan het begin van de avond verscheen opeens de familie duck weer op ons veld. Net als vorig jaar waggelt de familie duck kennelijk nog steeds langs de kampeervelden om hun kostje bij elkaar te scharrelen.
En bijzonder lucratief, want ook bij ons werd hen door Mark een restantje stokbrood gevoerd. Volgens mij gaat het mede hierdoor erg goed met moeder duck, want ze had zes jonge duckjes bij zich.

Jaaa, dat was erg spannend vandaag. En dan is onze vakantie nog maar net begonnen!
We zien nu al uit naar morgen :):)
              
         

Vakantieblog: dag 1

                             
Vandaag, 6/8,  zijn we omstreeks 11.30 uur richting Zeeland vertrokken. Wij waren duidelijk niet de enige vakantiegangers die hun caravan naar een camping sleepten. Hele colonnes caravanners verplaatsten zich van huis naar camping of andersom. Maar desondanks was het goed te doen en hebben we zelfs niet in de file gestaan. En ondanks de regenvoorspelling bleef het zelfs droog onderweg.

We zijn inmiddels op regen voorbereid

Dat laatste is toch enigszins opmerkelijk, want als we met onze jongens op zomervakantie gaan, begint het al te regenen op het moment dat wij in de auto stappen.
Daarbij hadden wij zelfs dubbel geluk, want nu begon het pas te plenzen nadat wij onze caravan en de jongens hun tent hadden geïnstalleerd. Maar onmiddellijk daarna was het ook flink raak! Een fiks en lang durend gordijn van regen kwam naar beneden. Ja hoor. De vakantie van de Ten Voordetjes is begonnen! :(

Maar, volgens de weersverwachting is de regenkans in Zeeland de komende dagen beperkt. Morgen en na dinsdag a.s is beter weer voorspeld. Niks aan de hand dus... :)
                                 
           

Gesprek met de hematoloog en vakantie

      
Gesprek met de hematoloog:
Afgelopen maandag 1/8 had ik een gesprek met m'n behandelend hematoloog. De aanleiding voor dit gesprek was de plotseling toenemende neuropathie tengevolge van het gebruik van thalidomide. 't Is mooi spul die softenon. Het is bijzonder effectief tegen multi myeloom, maar die bijwerkingen kunnen vervelend uitpakken. Neuropathie in veel gevallen. Tja, dan zit er meestal niets anders op dan stoppen met dit middel.
Bij de hematoloog bleek daarnaast dat die thalidomide toch ook de andere bloedonderdelen had aangetast. O.a. mijn hb-gehalte liep geleidelijk terug. 't Is nog niet dramatisch, ik zit nog ruim boven de 8, maar er is een dalende lijn zichtbaar. Ik zat op 9,2 en nu op 8,4.
Ik dacht dat alleen m'n M-proteïne daalde, maar de overige bloedonderdelen dus ook :(
Kijk, dat moeten we natuurlijk niet hebben.

Dat vond m'n medicijnman ook. Maar, daarnaast was hij gezien m'n bloedwaarden niet gerust over de latente situatie van mijn kahler. Volgens de laatste meting staat het M-proteïne op 1, maar m'n arts verwacht dat het niet lang zal duren dat die waarde weer zal gaan stijgen. Daar schrok ik toch wel even van kan ik u zeggen. Ik voel mij namelijk uitstekend en dacht juist dat het hartstikke goed ging.
Door deze opmerking van m'n arts werd 'het zwaard van Damocles' weer even flink opgepoetst en de realiteit van deze kut-ziekte weer goed zichtbaar. Dat was weer even slikken voor de Ten Voordetjes.

Op basis van mijn specifieke ziektebeeld besloot m'n arts mij een kuur Revlimid voor te schrijven. Ja, het mag weer wat kosten!....Hiermee wordt m'n kahler weer een fikse tik om de oren gegeven, in de hoop dat'ie zich nog een behoorlijke tijd koest houdt. Een voordeel van dit middel is, dat het minder neuropathie veroorzaakt............maar helemaal zeker is dat niet. Even afwachten dus.
Vanavond slik ik m'n 2e tablet!

Vakantie:
Ja, daar waren Marlies en ik al aan toe, maar na het bovenstaande helemaal! Ik heb een behoorlijk drukke maar boeiende periode op m'n werk achter de rug en was wel toe aan wat rust. Even geen hectiek! Ik had inmiddels 4 weken overuren opgebouwd, dus hoog tiet veur een pauze :)

En dat gaan wij (weer) in Zeeland samen met onze jongens doen, want zij vinden het nog steeds leuk om samen met ons op vakantie te gaan. Opnieuw hartstikke leuk natuurlijk. Morgen trekt de karavaan richting Schouwen-Duiveland.
Ja, dan start ik ook met een vakantieblog. Ik probeer elke dag een stukje te schrijven.

Tot morgen :):)
     

LF4b met Mark&Jasper

                                                                 
Zoals ik in m'n vorige blog al aankondigde heb ik afgelopen weekeinde ( 29 t'm 31 juli) met m'n  jongens Mark&Jasper een groot deel van de LF4b (een prachtige fietsroute van Enschede naar Den Haag) gefietst. Voor fietsliefhebbers een echte aanrader!

Vooral de Veluwe is prachtig!

Omstreeks 09.30 uur zijn wij vanuit ons huis in Enschede gestart en na anderhalf uur de route trouw te hebben gevolgd........... fietsten we nog steeds in de gemeente Enschede!!
Onze gemeente heeft kennelijk een groot grondgebied en daarbij werd er geen enkel mooi stukje natuur overgeslagen om te laten zien. Mark&Jasper begonnen zich al zorgen te maken: "Als dit al anderhalf uur duurt, komen we vandaag dan nog wel aan bij ons logeeradres in Vorden?? ", vroeg Jasper bezorgd. Nou, dat bleek gelukkig mee te vallen.
Maar niet alleen in Enschede was de natuur en het (boeren)landschap mooi. De hele route was prachtig. Ik heb het al vaker in m'n blog gezegd. Nederland is een prachtig land. Prachtige natuur, maar ook de verschillende landschappen, dorpjes, eigenlijk alles wat je langs deze en andere fietsroutes tegenkomt. En niet te vergeten ook de mensen die je overal ontmoet. Hartstikke leuk en vriendelijk allemaal.
Mark en Jasper waren echt enthousiast over al dat moois. Ze waren verbaasd van zichzelf dat het  fietsen hen, ondanks de behoorlijke afstanden, eigenlijk geen moeite kostte. Het viel hen mee.
 "Goh, ik heb niet het gevoel dat we al 45 kilometer hebben gefietst. Ik ben nog helemaal niet moe. D'r mag nog wel 45 kilometer bij!", merkte Mark onderweg op.
"Nou, dat komt dan goed uit, want morgen heb ik 90 km gepland ", antwoordde ik jolig :)

Na een dag fietsen een vers getapt pilsje bij De Slof. Heerlijk!

We fietsten van Enschede via Boekelo, Haaksbergen, Buurse, over de prachtige Lochemse berg naar ons 1e reisdoel in Vorden. Daar kwamen we omstreeks 17.15 uur aan. Na een verfrissende douche hebben we heerlijk gegeten in eetcafé  'De Slof '. In dit restaurant moet je wel even opletten. Als je uiensoep bestelt, begrijpen ze hoogstwaarschijnlijk dat je tomatensoep bedoelt!......Gelukkig vond ik die soep ook lekker :)

De 2e dag was het voor Mark&Jasper even wennen aan het fietszadel. Maar na enkele kilometers waren de pijnscheuten rond hun kringspieren verdwenen en kon het echte fietsen beginnen. We hadden 90 km inclusief de Veluwe en Arnhem voor de boeg. Kent u de Veluwe en Arnhem ?? Vast wel ! Per rijwiel is het regelmatig behoorlijk pittig met al die bulten. We moesten om de haverklap terugschakelen naar de laagste versnelling en het liefst naar min 1 om nog vooruit te komen. Vooral Mark vond dit een bijzonder 'leuk' traject. Met name in Arnhem heb ik behoorlijk wat vieze woordjes van hem bijgeleerd :):)
Na ruim 90 km en al die hellingen kwamen we behoorlijk gaar maar voldaan aan bij ons 2e adres in het gehucht Achterberg vlakbij Rhenen.
Dit adres kon niet beter, want het betrof een mini-camping met een kantine en een heuse bar! Ze hadden helaas geen Grolsch, maar na zo'n intensieve fietstocht waren we niet meer zo kritisch en smaakte de blonde schuimkraag van een vers getapte 'Hertog Jan' ook prima :)

De laatste dag wilden we omstreeks het middaguur Utrecht halen om ons daar door Marlies en de vriendin van Mark (Naomi) te laten ophalen. Toch nog een LF-afstand van ruim 55 kilometer.
De bipsen van de jongens begonnen al behoorlijk te verkleuren, maar ze gaven geen krimp.!!

Toch nog een behoorlijk afstand in 2 1/2 dag

In plaats daarvan letten ze constant goed op hun vader of die wel mee kon komen: inhouden, omkijken, bewust naast mij fietsen, regelmatig vragen of het nog wel ging, handen op m'n rug, enz.
Deze blijken van zorg voor hun vader vond ik erg aandoenlijk en zorgzaam. Het bevestigde nogmaals de onderlinge goede band. Een rijk bezit en een onvergetelijke ervaring!

Na een mooie tocht over o.a. de Utrechtse Heuvelrug arriveerden we via onze route bij het parkcafé Buiten, dat pal naast het Wilhelminapark in Utrecht ligt. Een gezellig en smakelijk adres om op de komst van onze 'taxi' te wachten.

En ondanks het soms afzien, vonden Mark en Jasper het een mooie ervaring die zeker voor herhaling vatbaar is. We hebben afgesproken dat we, als ik volgend jaar nog zo fit ben, samen weer gaan fietsen. Maar dan een andere route..........."MET MINDER BULTEN", riep Mark :):)