Den Bosch, weer 1 en trieste gebeurtenis

                      
Den Bosch:                       
Dit weekeinde was het contrast groot. Terwijl wij met vrienden Den Bosch bezochten en daar leuke dingen deden, knokte een kahlercollega voor z'n leven. Hoe groot kan een contrast zijn?!
Natuurlijk is dat de dagelijkse realiteit. Elke dag knokken ernstig zieke (kanker)patiënten voor hun leven terwijl er elders feest wordt gevierd. Zo uitzonderlijk is dat dus niet. Maar als het personen binnen je kennissenkring betreft of deel uitmaken van je vrienden- of familiekring, wordt deze realiteit goed zichtbaar en is het toch een dimensie anders. Ik kan er tot heden gelukkig goed mee omgaan, maar ik heb er ondanks al het leuks dit weekeinde toch veel aan moeten denken.

Zoals ik al opmerkte waren wij het afgelopen weekeinde in Den Bosch. Dat waren leuke dagen en is daarmee één van de leuke onderwerpen van deze blog. Laat ik daar maar mee beginnen.
We waren er met goede vrienden. Met deze vrienden vormen we al meer dan 23 jaren een gezellig kaartkwartet. Al die jaren enorme jolijt tijdens elke kaartsessie. De verliezer(s) van de kaartavond doneren in de kaartpot en zo hebben die vrienden voor ongeveer 90%  het afgelopen weekeinde gefinancierd. "Bedankt luitjes. Het waren drie fantastische dagen ! " :):)

Zaterdag 21/5 een zonnige safari door de Drunense duinen. Prachtig gebied! 

Wij waren nog niet eerder in Den Bosch geweest. Veel over gehoord en gelezen, maar nog niets van gezien. Maar na dit heerlijke weekeinde hebben de St. Jan, de Binnendieze, kunstenaar Jeroen Bosch en de Drunense duinen voor ons geen geheimen meer. Drie dagen hebben we er uitgebreid op gestudeerd. Al deze bezienswaardigheden waren indrukwekkend, maar de Jeroen Bosch-vaartocht over de Binnendieze maakte toch wel de meeste indruk. Tjonge, wat een rijk bezit is dat voor Den Bosch zeg! Echt indrukwekkend mooi ! Wanneer u overweegt om Den Bosch aan te doen, dan is een vaartocht over de Binnendieze een echte aanrader. En het kost in verhouding geen drol. €10,- voor 75 minuten vaargenot incl. een bezoek aan het Jeroen Bosch-museum.

Weer 1:
Ook fijn om te melden is, dat mijn bloeduitslagen weer uitstekend waren. Alle bloedonderdelen, inclusief de T-cellen e.d., waren weer op het gewenste niveau. Maar ook het niveau van het M-proteïne was rustgevend. Het staat nog steeds op 1. Net als de vorige keer. Sinds ik kahler heb is dit  niet zo laag geweest.
Na mijn autologe SCT (stamceltherapie) in oktober 2010 gebruik ik 50 mgr.thalidomide per dag als onderhoudsversnapering. Kennelijk is mijn kahler daar gevoelig voor en houdt'ie zich rustig. Nu maar hopen dat het goedje lang effectief blijft. Lang zal Jantje leven :) !

Trieste gebeurtenis:
Tja, en dan komen we bij de trieste gebeurtenis. Zoals u wel of misschien niet weet, ben ik al enkele jaren contactpersoon voor de CMWP voor de regio Twente. Vanwege die functie heb ik regelmatig contact met lotgenoten in mijn regio. Afhankelijk van de omstandigheden, met de een wat intensiever dan met de ander.
De afgelopen maanden onderhield ik regelmatig contact met een lotgenoot die qua leeftijd en ziektebeeld in grote lijnen met mij overeen kwam. Kort na elkaar ondergingen wij beiden een SCT. Ik de autologe en hij de allogene. Hij deed samen met 29 andere lotgenoten mee aan de Hovon 108 -studie. In eerste instantie was ik daarvoor ook uitgenodigd, maar op mijn verzoek werd na ampele overweging binnen het team specialisten besloten om toch nog een keer de autologe SCT toe te passen. Ik had nog eigen stamcellen in de vriezer van het ziekenhuis liggen en weggooien is natuurlijk zonde.

Hij onderging dus de Hovon 108.
Bij alle 30 Hovon-108 deelnemers leek alles goed te gaan......behalve bij die deelnemer uit mijn regio. Als enige van de groep ging het bij hem in alle opzichten mis. Naast heftige afstotingsverschijnselen kreeg hij uiteenlopende infecties, waaronder in z'n longen. Na een maanden durende strijd heeft hij die gisteren verloren. Heel erg triest.......en confronterend !
            
       

Krolse kikker

             
Het is al weken prachtig zonnig weer en op vrije momenten genieten we er volop van. Lekker in een gemakkelijke tuinstoel in onze tuin met een kop koffie, thee of afhankelijk van het tijdstip en de klussen zijn gedaan iets wat van druiven wordt gemaakt. En een leuke bijkomstigheid van deze tijd is, dat alle dieren bijzonder actief zijn met het zorgen voor nageslacht. In het nestkastje aan onze schuur woont een koolmezenfamilie. Vader en moeder koolmees maken heel wat vlieguren om hun hongerige kroost van rupsen te voorzien. En omdat alle tuinen aan elkaar grenzen is het een bijzonder druk luchtverkeer van verschillende vogels die hun jongen voeden. Leuk om te zien.

Maar, naast vogels zijn natuurlijk ook andere dieren bezig om te proberen hun soort in stand te houden.
Zo hebben onze buren een vijver in hun tuin. Wij ook, maar die van onze buren is een stuk groter. We er hebben er beiden enkele vissen in. Maar onze buren hebben nog iets extra's, namelijk: EEN GROENE KIKKER!!
Groene kikkers zijn leuke diertjes die het leuk doen bij een vijver. Het maakt een vijver compleet. Waterlelie, vissen en een kikker. Dan heb je een echte vijver.
In tegenstelling tot andere soorten hebben groene kikkers een opvallende eigenschap. Ze kwaken in de paringsperiode. En niet zomaar kwaken. Heeeel erg hard kwaken kunnen die beesten.
Ik schrijf hier 'beesten', maar in deze situatie is het slechts één groene kikker die ons, wij en de buren, al ruim een week uit onze slaap houdt met z'n gekwaak. Dat beest kwaakt niet van 09.00 uur tot 17.00 uur, dus alleen tijdens kantoortijd, maar 24 uren per etmaal!
Daarbij is de vijver redelijk dicht bij onze slaapkamers gesitueerd, dus 's nachts lijkt het alsof er een eend bij het raam zit. Zo hard kwaakt dat beest.

Ik dacht dat het een zogenaamde brulkikker betrof, want die staan er om bekend dat ze behoorlijk luidruchtig kunnen zijn. Maar nee, het is een gewone volwassen groene kikker van 6 á 7 centimeter.
Maandag 8 mei jl. vonden we het mooi geweest met dat gekwaak. We werden er helemaal gek van en daarbij waren we hard toe aan een ongestoorde nachtrust.
Zondag had m'n buur al een vangpoging gedaan, maar het lukte hem niet om Kermit te pakken te krijgen. Nu zou ik een poging doen. Ik besloot tot een andere tactiek, namelijk door die decibelterrorist in z'n eigen habitat op te jagen. De vijver in dus.
Nou, dat bleek niet zo'n goed idee, want daarvoor was de vijver te groot. Kermit kon nog alle kanten op en op sommige momenten kon ik z'n schaterlach zelfs horen. Dat werkte dus niet.
We hebben'em nog steeds niet te pakken.

Maar zaterdag wordt dat anders. We hebben besloten om de vijver leeg te pompen. Haha! Dan kan Kermit geen kant meer op en is'ie voor ons.
Nee, hij gaat niet in de GFT-bak, maar in een vijver ver buiten Enschede.

Terwijl ik daar aan het zoeken ben, zat Kermit alweer aan de andere kant. Die beesten kunnen verdorie goed onder water zwemmen.
    

Daniël Lohues en Meivakantie

           
Daniël Lohues:
Vrijdagavond, 29/4, trad Daniël Lohues met zijn voorstelling 'Hout Moet' op in Enschede. En daarvan waren wij getuige. Naast ons kampeeravontuur hadden wij ook nog enkele theatervoorstellingen gepland. Wij zaten in het midden van de zaal recht voor het podium. Mooie plek. Het was een leuke avond met een afwisseling van de in het Drents gezongen teksten en droge humor. En die Daniël kan echt elk instrument perfect bespelen. Piano, gitaar (electrisch en akoestisch), trek- en mondharminica, panfluit, etc. Hij deed het perfect. Aan het applaus en de reacties te horen zaten er veel fans in de zaal. Naast mij zat er in ieder geval eentje.
Fans zijn prima. Niks mis mee. Alleen vind ik sommige fans vaak net iets te uitbundig. Te veel adoratie voor slechts één artiest of enig ander talent of overtuiging. Daarbij heb je fans op allerlei gebied: geloof, politiek, gezondheid enz. Ik vind het al snel opdringerige types. Daar kan ik niet goed tegen. Dan krijg ik op de gekste plekken jeuk.

Na de pauze wisselden Marlies en ik bij toeval van plek. Ik liep iets eerder in de rij naar onze plaatsen dan Marlies. Zo kwam ik naast een vrouw rond de 40 te zitten. Na opkomst van Daniël bleek al snel dat zij een enorme fan van hem was. Zij klapte lang en intensief alsof Daniël z'n performance al had gedaan., maar hij moest dus nog beginnen.
Vervolgens bleek ook dat zij de liedjes van Daniël helemaal te gek vond. Telkens als Daniël een liedje zong, ging zij meeneuriën. Als het een bekend nummer van een cd of van de radio betrof, bijv. 'prachtig mooie dag', dat nu bijna elke dag op de radio te horen is, ging zij dat meezingen !!!
Potverdorie. Ik zit in het theater om het live uit de mond van Daniël te horen. Schettert die steunkous met haar huishoudstem het liedje in m'n rechteroor. Gatver.
Tja, wat nu. Moet ik er iets van zeggen ? "Beste Truus. Ik vind het vervelend dat u meezingt".
De kans dat ik haar kwets is groot. Dan bederf ik haar avond met Daniël. Dat wil ik nu ook weer niet.
Maar ja, als ik niets zeg, zit ik met die meezingende jurk. Dan blijf ik met dit probleem zitten.
Maar ach, aan de andere kant is het natuurlijk leuk om te zien dat zij intens geniet van de artiest waarvan zij hoogstwaarschijnlijk meer droomt dan van haar man. Het kunstje dat hij wekelijks laat zien, kent zij inmiddels wel:):)
Ik heb besloten haar haar gang te laten gaan. Na enige tijd was ik er aan gewend en genoot ik van beiden :)

 Meivakantie:
Gisteren is de meivakantie anno 2011 van start gegaan. Een lange rij caravanners stond bij de receptie van 'onze' camping op hun beurt te wachten. En als je bij deze camping in de rij staat moet je geduld hebben, want elke gast wordt door de alleraardigste maar kordate beheerster persoonlijk naar z'n plaats begeleid. Niet jij, maar zij bepaalt hoe de caravan komt te staan! Dit om voor elke gast de optimale privacy en rust te garanderen. Zo wil zij niet dat gasten op korte afstand bij elkaar in de tent kunnen kijken.......mocht je dat al willen.
Maar gaandeweg stroomde de camping redelijk vol met nieuwe gasten. Dat is ook begrijpelijk, want de weersvooruitzichten zijn uitstekend. Een tikkeltje aan de koude kant, maar wel zonnig en droog.

Bij zoveel nieuwe caravanners zit er altijd wel eentje tussen die het opzetten van het geheel (nog) niet goed beheerst. Nu wil ik best de helpende hand bieden, maar dat doe ik pas als duidelijk is dat de betreffende kampeerder na verschillende pogingen een compleet andere voortent aan z'n caravan dreigt te plakken dan volgens de handleiding de bedoeling is. Ik wil niet de opdringerige buurman uithangen.
Een kampeerder, op twee plekken afstand van ons, had kennelijk een splinternieuwe caravan. Een sneeuwwitte die oogverblindend glom. Alles wat hij uit de caravan haalde zat nog in de originele verpakking.
Na het uitpakken van de tafels en stoelen was de luifel aan de beurt. Het campingstel had voor een zgn. dakluifel gekozen. Deze hing in een opberg- transportzak aan de zijkant van de caravan. Het zakje ging open en de luifel kwam te voorschijn. Vervolgens werden de luifelstangen uitgepakt.
Tot zover ging het allemaal nog goed.

Zoals u Erwin Krol hoogstwaarschijnlijk ook hebt horen vertellen, is het nogal winderig de komende dagen. Dat was gisteren ook al het geval. Daarbij zijn soms behoorlijke windvlagen en daar moet je als opbouwende caravanner terdege rekening mee houden.......U voelt' em al aankomen denk ik.
Juist op het moment dat de caravanmeneer de stangen onder de luifel had geplaatst, MAAR DEZE NOG NIET HAD VERANKERD!, stak er een flinke windvlaag op. Die pakte z'n nieuwe luifel en gooide de hele handel op het dak van z'n nieuwe aanwinst.
Nou, dan baal je behoorlijk kan ik u vertellen. Gelukkig viel de schade mee. Zover ik kon zien geen schade aan de caravan, maar wel enkele verbogen stangen.

Zo'n zelfde situatie hebben wij ook een keer gehad. In Frankrijk. Tijdens het opzetten van onze (ook)nieuwe voortent stak er ook uit het niets een fikse wind op. Weg voortent! Moesten wij het drie weken zonder voortent doen. Toch lastig bij een buitje.
Deze caravanner had een uitgebreide uitrusting, want hij had in plaats van een luifel ook nog een voortent ter beschikking. Die staat er nu strak en dubbel verankerd voor :) Ook zijn vakantie kan beginnen!             

Zondag 1 mei: Dag van de Arbeid