Het begon zo veelbelovend. Heerlijk zonnig en vanwege de geringe (tegen)wind uitstekend fietsweer. Het lukte ons (m'n fietsmaat Han en ik) om zaterdag 13/6 klokslag 09.00 uur richting Arnhem te vertrekken. We begonnen met de LF4 om vervolgens in Arnhem met de LF3 te starten. De LF4 is een echte aanrader. Je fietst nagenoeg uitsluitend over de vele idyllische fietspaden door het Twentsche landschap. Vanwege de vele soorten, uit volle borst fluitende, (zang)vogels leek soms alsof we in een grote voiliére fietsten.
Ondanks de constant stralende zon was het niet te warm. Precies goed zelfs. Daardoor hadden we niet in de gaten dat we gaandeweg behoorlijk aan het verbranden waren. Toen we na 121,6 km!!
(ja, u leest het goed!) in Arnhem arriveerden hadden we allebei een behoorlijk rooie kop en dito gekleurde onderarmen. Gelukkig bleek de 'schade' mee te vallen. Een lekkere douche en wat verzachtende bodymilk deed wonderen.
Onderweg werden we nog getrakteerd op onvervalste Twentse humor! We haalden op het Buursezand bij Haaksbergen (zie foto hier rechtsonder) een groepje joggers in. Tijdens het passeren riep
één van die joggers: "
Kom op jong's. Een tandje d'r bie, anders schiet het n
iet op". Ik reageerde hierop door te roepen: "
Nou, we doen het rustig aan, want we moeten nog helemaal naar Maastricht". Hierop reageerde die jogger adrem met: "
Goa dan met de trein, want dan he'j nog wat aan de rest van de dag! ". Prachtige humor vinden we dat.
Deze fietsdag verliep dus prima. Ook het logeeradres waar we uiteindelijk arriveerden leek meer dan goed. Het betrof een prachtig appartement pal in het centrum van Arnhem. Vanuit de woonkamer bood het een prachtig uitzicht over de Rijn. Dat was dus allemaal prachtig, maar 's-nachts was het duidelijk minder fraai. Een herrie van jewelste dankzij bezopen cafebezoekers die al lallend en schreeuwend onder ons openstaande slaapkamerraam liepen. Verschillende zinnig geweldscenario's flitsten toen door m'n hoofd. Maar uiteindelijk won de vermoeidheid het van m'n ergenissen en werd ik 's-morgens toch nog redelijk fit wakker.
De zondag begon redelijk. Het was bewolkt en gelukkig (nog) droog. Alle weer-onderdelen vind ik prima, behalve regen!! Regen en een fietsende ten Voorde houden niet van elkaar. Dat zijn zelfs uitgesproken tegenpolen!
Natuurlijk wisten we van het neerslagrisico, maar toch hoopten we dat het zou meevallen. Soms moet je een gokje wagen niet waar :) Nou, dit gokje liep helaas verkeerd af. Het begon met een eenzame drup, maar al snel volgden er meer van die natte spelbrekers. Zoveel zelfs dat wij snel op zoek gingen naar een comfortabele schuilplaats. Die vonden we bij een café in het dorpje Pannerden. Het bleek een gemoedelijk familiebedrijf waar de vrouwelijke helft van de directie zelfs onze natte kleren in de wasdroger deed en een heerlijke uitsmijter serveerde. Daar waren we inmiddels wel aan toe.
Daar zaten we dan. In ons ondergoed in een Gelders café een uitsmijter te knagen. Ja, Je maakt wat mee tijdens zo'n fietstocht :)
Toen na enige tijd haar man verscheen, begrepen we meteen haar aanbod van de droger :):) Die man had duidelijk al heel wat culinaire hoogtepunten uit eigen keuken op smaak getest zal ik maar zeggen.
Ze was er duidelijk aan toe om weer eens de contouren van echte kerels te zien............:)
Na twee uren wachten heeft Marlies ons uit ons lijden verlost en reden we in onze droge kleren en de fietsen op de fietsendrager weer terug naar het inmiddels weer droge Twenteland.
Missie mislukt, maar voor mij toch ook weer geslaagd! Want ik denk dat er maar weinig kahlerpatiënten zijn die 121,6 km op één dag kunnen fietsen........
M'n persoonlijke missie is geslaagd!
Maarrrrr.....in september doen we nog een poging. De data liggen al vast in onze agenda's :)
