21 dec 2013

laatste blog

Lieve bloglezers,

Langs deze weg wil ik iedereen heel hartelijk danken voor de vele lieve en bemoedigende woorden na het overlijden van Jan. Het heeft me goed gedaan en troost gegeven.

Wat de meeste mensen zullen missen is zijn humor en optimisme.
Jan was een positief ingestelde man, een mensen-mens zoals iemand verwoordde in zijn/haar brief.

Tijdens de crematie van Jan heb ik de bezoekers een gift voor het KWF gevraagd in plaats van bloemen.
Dit heeft een mooi bedrag opgeleverd.
Ik heb besloten dat dit bedrag naar de CMWP gaat. Ik wil dat het bedrag wordt besteed aan de bijeenkomsten van de lotgenoten in de regio Twente/Apeldoorn.
Jan heeft zich, als contactpersoon van deze regio, altijd met hart en ziel ingezet voor deze lotgenotenbijeenkomsten. Twee maal per jaar troffen velen, met hun naasten, elkaar en voor iedereen waren deze ontmoetingen zeer waardevol. Uit de vele brieven blijkt dat Jan door zijn inzet, betrokkenheid en optimisme veel medepatiënten inspireerde.

Ik hoop dat het bestuur van de CMWP een goede opvolger vindt die in de lijn van Jan een vervolg geeft aan de contactdagen die erg stimulerend kunnen werken.

Nog een laatste foto en hiermee sluit ik de blog van Jan af.

Marlies.

3 dec 2013

helaas

Lieve bloglezers,

Helaas moet ik meedelen dat Jan gisteravond om half acht is overleden.

Afgelopen vrijdag is hij met de ambulance vanuit het ziekenhuis naar huis gebracht. Zoals jullie weten wilde Jan thuis afscheid nemen van zijn dierbaren. Dit is gelukt. Hoewel het veel van hem vergde heeft hij nog met zijn volle verstand met velen kunnen spreken.
Na het laatste bezoek op zondag was hij aan het einde van zijn latijn.

Toch gaf hij niet zomaar op. Hij heeft zijn ogen geen moment dichtgedaan en zijn hart maakte overuren.
We voelden dat hij nog zoveel wilde zeggen maar hij kreeg het niet meer voor elkaar.
Omdat Jan zondagavond erg onrustig werd, heeft hij 's nachts een slaapmiddel toegediend gekregen.

Maandag reageerde Jan  nergens meer op. Desondanks bleef zijn hart maar tekeer gaan en sloot hij zijn ogen niet. In overleg met de huisarts werd besloten om 's middags een morfinepompje aan te sluiten. Dit heeft Jan denk ik net over de streep getrokken. Rond half 8 ging hij opeens rustiger ademhalen, zijn ogen gingen eindelijk dicht en hij sliep rustig in.


Lieve mensen, hartelijk bedankt voor alle kaartjes, mailtjes, bemoedigende woorden, bloemen, brieven etc.
De meeste heeft hij zelf nog kunnen lezen, andere heb ik voorgelezen.
Een aantal mensen heeft mij gevraagd om nog  persoonlijke wensen of opmerkingen aan Jan door te geven. Dit heb ik gedaan voor zover dit nog mogelijk was.

Marlies