29 aug 2012

Gezinsuitbreiding

   
Mark, onze oudste zoon, en z'n vriendin Naomi wilden graag 'gezins'uitbreiding en zondag 26/8 jl. is dat uitstekend gelukt
Nee, wij zijn geen Opa en Oma geworden. Dat zou leuk zijn geweest, maar Mark&Naomi willen eerst oefenen met een hond. Ze zijn nu de trotse opvoeders van een puppy. Een bijzonder lieve en rustige hond. Aandoenlijk om te zien.

Wij zijn eigenlijk niet zo van de honden, maar dit vinden wij toch wel een lief dier. Hij mag zelfs bij ons in de keuken scharrelen. Nou, dan heb je het als hond bij de Ten Voordetjes behoorlijk ver geschopt! In onze keuken ligt een gladde vloer en daar kan'ie, als'ie z'n poten tenminste op de grond houdt, geen schade aanrichten.

Maar Ryko (fonetisch is dat Raiko), zo heet de hond, heeft zich tot nu toe voorbeeldig gedragen en is mede daarom van harte welkom.
Het is een kruising tussen een Amerikaanse bulldog en een Australische Cattle Dog.........Nee, van een cattle dog hadden wij ook nog nooit gehoord. We moesten op internet zoeken wat voor een hond dat is. Och, het resultaat is best aardig. Leuk koppie heeft'ie. Volgens ons wordt het een behoorlijk stevig beest, want hij weegt met z'n 8 weken nu al 6 kg!!
Het is een reu

21 aug 2012

Geen onderwerp

   
Verdorie, daar heb ik het weer. Ik heb geen idee waarover ik het in deze blog moet hebben. Ik streef er naar om elke week een blogje te schrijven. Meestal is dat geen probleem. Onderwerpen zat en vaak weet ik wel iets te kiezen dat ik geschikt vind. Maar er komen weken voor dat ik dat moment niet heb. Nu dus! Hè, vervelend is dat.
Zoals gezegd onderwerpen zat, maar op de een of andere manier hapert het maken van een keuze. Alsof je voor een vitrine met schepijs staat, waarbij je door de veelheid aan ijssoorten niet kunt besluiten welke je moet kiezen. Je wilt namelijk uitsluitend de juiste keus maken. Alleen ijs waarvan je achteraf kunt zeggen dat het allemaal meer dan lekker was. Een bolletje waarvan de smaak tegenvalt devalueert meteen het genot van het hele ijsje.
Bij mijn blogjes werkt dat ook zo. Als ik de verkeerde keuze maak of het onderwerp verkeerd vertel, is de kans groot dat de kritische eindredactie (Marlies) mijn verhaal afkeurt of er een groot deel van schrapt. Dat heeft op mij bijna hetzelfde effect als dat verkeerde ijsbolletje. Mijn plezier in die blog is dan behoorlijk afgenomen.
Naderhand moet ik Marlies wel gelijk geven. Daarom ben ik ook reuze blij dat ze mijn eindredacteur is. Ook de taap- en typvouten haalt zij eruit.

Daarnaast wil ik met mijn keuze ook voorkomen dat ik steeds over hetzelfde onderwerp schrijf. Een paar keer vertellen dat wij een mooie fietstocht hebben gereden is misschien leuk. Fotootje erbij. Prachtig....denk ik. Maar na een paar van die verhalen hebt u het volgens mij wel gezien. Dan verslapt de aandacht van de lezer: "Nee hè, niet weer zo'n fietsverhaal in dat mooooie Twente". Dan gaat u afhaken en wordt mijn blog niet of minder gelezen. Als ik daar allemaal niet op let zit ik binnen korte tijd voor de kat z'n viool te typen! Dat moeten we natuurlijk niet hebben.

Maar oké, het is nog een behoorlijk verhaal geworden om u te vertellen dat ik deze keer dus geen onderwerp voor een blog heb. Volgende week hopelijk beter.

Nu ga ik weer verder met het boek 'zomerhuis met zwembad' van Herman Koch. Onlangs las ik voor het eerst een boek van hem. Helemaal top!
  

9 aug 2012

Stijldansen met paarden een olympische sport???

              
Mooi hoor, die Olympische Spelen. Kan er de hele dag wel naar kijken. Elke dag topsporters die allemaal hun ultieme droom willen waarmaken: een gouden olympische medaille.
Vanaf de openingsceremonie tot en met vandaag vind ik het een lust om naar te kijken. En die openingsceremonie is prachtig gemaakt! Typisch Engels met die droge humor erin verwerkt. Over kurkdroog gesproken. Zelfs de sympathiek ogende en altijd vrolijk kijkende Queen speelde er in mee! Wie had dat verwacht?! Als iemand in de voorbereiding met dat idee komt, denk je toch eerder aan een 'mission impossible' ?
En dan hebben die Engelsen eindelijk een prachtige mogelijkheid om een troonwisseling te forceren, gebruiken ze een stand-in bij het parachutespringen.....!!! Gemiste kans!
Maar verder is het een aaneenschakeling van mooi in beeld gebrachte topprestaties.
En dan onze atleten Epke, Ranomi, Marianne en al die anderen. Knap hoor. Diepe buiging!
Maar wat ik bij die olympische spelen vreemd blijf vinden zijn die hippische onderdelen. In 2008 schreef ik er ook al over. Het hekje springen en stijldansen met paarden.
Voor wie ervan houdt leuk om naar te kijken, maar geen sport.
Nee, dat vind ik geen sport en zeker geen sport dat op de olympische spelen thuis hoort. Op de olympische spelen gaat het om de menselijk fysieke prestatie. Niet dat van dieren. Ik vind het een dressuurnummer dat beter past in een circus of zoiets. Leuk vermaak, maar geen sport. Hoe moeilijk het ook is om zo'n prachtig dier zover te krijgen dat'ie over een balk springt en zijwaarts de foxtrot danst. Het lukt mij zelfs niet om een hond een poot te laten geven. 
Een knap kunstje vind ik het, maar geen sportieve-topprestatie.

En dan de prijsuitreiking! Niet het paard, maar de man of vrouw die erop zit krijgt de prijs! Ook dat nog! Een plak voor de berijder, niet voor het paard. Die krijgt waarschijnlijk een suikerklontje of (als het een schimmel is), een wortel :)
Waarom is er eigenlijk geen onderdeel hondendressuur of (nog beter) het menselijke stijldansen? Dat laatste is in ieder geval nog een fysiek menselijke aangelegenheid.
Nee, dat is kennelijk niet geschikt voor de olympische spelen, maar stijldansen voor paarden wel. Vreemd! Binnenkort toch eens bellen met Rogge.
   
Volgende week weer uitslag van m'n bloedonderzoek. Dat is weer heel iets anders en ook erg spannend!

Update 10 / 08/ 2012:
De uitslag is al bekend. Ze kunnen dat kennelijk steeds sneller :)
Nou, het is nog steeds onverminderd goed! Het M-proteïne is nog steeds minder dan 1 en de rest van de onderdelen doen ook nog steeds goed mee.
Vanavond maar'es een lekker glas op proosten ! :)