Als vanouds, Closet en afzuigkap

Als vanouds:
'k Zal er meteen maar mee beginnen. De uitslag van het bloedonderzoek was weer als vanouds. Goed dus! Alle waarden waren in vergelijking met de vorige onderzoeken ongewijzigd. Dus ook de voor mij zeer belangrijke waarde van het M-proteïne was gelijk gebleven: 2 mg/ltr.bloed. Op naar de volgende uitslag :)

Closet en afzuigkap:

In het vorige blogje gaf ik het al aan. Wij zijn de afgelopen weken behoorlijk druk geweest. Het is voorjaar en dan worden wij altijd getroffen door het enigszins ouderwetse schoonmaak- en opruimvirus. In de winter bepalen we onze doelen en in het voorjaar pakken we het aan. Deze keer vonden wij dat de keuken en de douche aan de beurt waren. De klus is bijna geklaard en we zijn tevreden over het resultaat. Toch wel lekker hoor. Zo'n spic en span keuken en douche!

Nog wel pech gehad met het wandcloset. Het ding moest van de muur. Dat was een mooie gelegenheid om het even goed schoon te maken op plaatsen waar je anders niet bij kunt. Maar ja, hoe plaats je nu zo'n stuk keramiek stabiel op de grond zonder het te beschadigen. Aha! Ik zet'em in een zo'n grote zwarte speciebak. In de speciebak doe ik een sopje en dan kan de schoonmaak beginnen.
Natuurlijk paste het closet er niet helemaal in. Grrrr!! Het closet was net iets te groot en bleef steken tussen de bovenrand van die bak. Ook goed. Doe ik het zo.
En ja hoor! Ben ik net klaar met het intensieve werkje. Glijdt het geval toch nog verder in die speciebak.

De rand van die bak en het closet waren glad geworden van het sopje en dat hielp nu een handje om het closet verder in die bak te doen zakken. Maar nu wel zonder mijn schadebehoedende begeleiding..... Pats!!........Ineens had ik twee halve closetpotten.

Dus met recht: Potverdepotver! Zoiets gebeurt altijd ná het schoonmaken. Nooit ervoor!!

Afzuigkap:

Onze keuken is evenoud als onze zoon Mark. 18 jaar dus. Kort voor z'n geboorte hebben we de keuken laten plaatsen. De keuken ziet er nog prima uit,...vinden wij. De apparatuur is nog nooit vervangen en heeft (inmiddels had) dus dezelfde leeftijd. Nou, dat was de laatste jaren ook wel te horen.

Als we de afzuigkap aanzetten, dan leek het alsof er een F16 opsteeg. Die kap had 5 standen, maar we gebruikten uitsluitend de standen 1, 2 en 5! Bij de standen 3 en 4 veroorzaakte die kap een bepaalde trilling, waardoor een deel van de keuken ging meetrillen. Dat veroorzaakte weer zo'n herrie dat gezellig keuvelen tijdens het koken onmogelijk was. Noodzakelijke communicatie over het kookproces deden we dan ook altijd via het schrijven van briefjes of door elkaar aan te stoten en te wijzen naar de inmiddels aangebrande speklappen.

Dat apparaat was dus duidelijk aan vervanging toe. Evenals de oven. Die vertoonde soortgelijke mankementen en bakte de broodjes en de appeltaarten alleen nog maar aan de linkerzijde gaar en bruin.

Inmiddels zit het nieuwe spul erin en tjonge......wat een rust zeg! En nog wel op alle standen!

Druk,druk,druk

Het voordeel van het aankondigen van een blog is dat trouwe lezers weten wanneer er weer iets nieuws op m'n blog verschijnt.
Het nadeel is, dat ik er dan ook voor moet zorgen dat die nieuwe blog erop staat!
Het wel of niet lukken ervan, is nogal wisselend. Regelmatig lukt het, maar soms ook niet. Vandaag had ik kennelijk m'n dag niet. Ik ben de afgelopen weken/dagen nogal druk geweest en kon daardoor de rust niet vinden om een blog te schrijven. 'k Heb wel verschillende pogingen gedaan, maar diet zitten allemaal al weer in de digitale prullenmand. De zinnen liepen niet, bij nader inzien bleek het onderwerp toch niet geschikt, dan was het verhaal weer te langdradig en onsamenhangend, enz. Ik kreeg het dus niet goed op papier.
Tja, dan zit er niets anders op dan de nieuwe blog uit te stellen. In de eerste helft van volgende week doe ik nog een poging.

Dan weet ik ook de uitslag van m'n tweemaandelijkse bloedonderzoek. Nu ik sinds februari jl. geen medicatie meer gebruik die mr. kahler koest houdt, is dat voor mij een spannend moment.
Stel je voor dat die kahler weer actief is geworden. Wat dan?!
Ja, dan is van alles mogelijk: Nog even afwachten op de verdere ontwikkelingen tot en met het weer ondergaan van nieuwe kuren en alles wat daar tussen zit. Het is helemaal afhankelijk van de mate waarin kahler (eventueel) weer actief is geworden.
Maar zover is het nog niet. Eerst maar even de uitslag afwachten. Daarna zien we wel weer verder. Ik voel me in ieder geval onverminderd goed. Dat is zeker niet verkeerd! :)

Amsterdam

Natuurlijk wisten wij, de ten Voordetjes het al, maar na het afgelopen weekeinde werd dat nog eens nadrukkelijk bevestigd: wij zijn tukkers in hart en nieren.
Tukkers houden niet van teveel sores en drukte. Niet van 4-baanswegen en dan nóg files. Niet van menukaarten in verschillende talen behalve Nederlands, niet van alleen maar kunnen staan in trein en metro en al helemaal niet van een stad waar je alleen op de heenreis van je radio en TomTom kunt genieten. Daarna is de kans namelijk groot dat die apparaten zijn gejat :)
Tukkers vind je in Twente en in Twente is het nog mogelijk om te leven zoals het leven bedoeld is: rust en ruimte met natuur op redelijke loopafstand van ieder huis.
Amsterdam is voor een weekeinde zeker de moeite waard, maar daarna weer rap op 't hoes op an.

U begrijpt het inmiddels al. In verband met de viering van de 25e verjaardag van ons huwelijk zijn wij afgelopen weekeinde met ons allen naar Amsterdam geweest. En ondanks het bovenstaande was het toch een heerlijk weekeinde. We hebben genoten. We willen er zeker niet wonen, maar om die drukke massa een keertje te bekiek'n was het, zoals ik al opmerkte, zeker de moeite waard.
Zaterdagavond hebben we psychiatrisch ADHD-patiënt 'Bert' in Carré bezocht. Vooral Mark, Jasper en Naomi (vriendin van Mark) hebben enorm gelachen om die mafkees. Ik heb veel respect voor Bert Visscher en ben zelfs een beetje jaloers. Hij doet het toch maar om met ruim 1 1/2 uur klinkklare onzin zoveel geld te verdienen. Ik 'verkoop' ook al jaren onzin, maar de hoeveelheid geld valt tot heden erg tegen :)

Zondag was het tijd voor de yellow bikes. Met de fel gele fietsen van deze organisatie hebben wij onder begeleiding van gids Thijs een drie uren durende tour door Amsterdam gemaakt. Als je zoals ons Amsterdam hoofdzakelijk kent van de vele liquidaties op het NOS-journaal en de kranslegging op de Dam, is zo'n tour een aanrader. Thijs vertelde boeiend over de ontstaansgeschiedenis van A'dam en liet verschillende markante en prachtige locaties en gebouwen zien. Toen zagen wij 'live' dat Amsterdam een enorme schatkist aan cultureel erfgoed is. Prachtig!.....Alleen jammer dat die massa's mensen constant in de weg lopen :) :)

Kiekje op een bruggetje bij de Amstel met op de achtergrond Carré

Marlies vertrokken

Gisteren, zaterdag 2 mei, is het er toch van gekomen. Marlies is er met onze buurvrouw Erna vandoor gegaan. Begin januari waren er al tekenen in die richting en vanzelfsprekend hebben hebben wij er daarna uitgebreid over gesproken. Uiteindelijk werden de tekenen concrete voornemens met het feitelijke vertrek als resultaat. Tja, wat moet je daar nu van vinden.
Nou, ik vind het meer dan prima!
Allebei waren ze toe aan een weekeinde even lekker ontspannen. Niets moeten en alleen doen waar je zin in hebt. Daarvoor heb ik onze caravan op een prachtige plek op een goed verzorgde camping in het natuurgebied Springendal te Ootmarsum gezet. Daar houden ze het de komende dagen wel uit. (Op de foto het uitzicht vanaf de kampeerplek)

Begin dit jaar werd het idee geboren en beide dames reageerden enthousiast.
Vandaag, zondag 3/5, zijn ze in Ootmarsum op safari geweest en hebben ze vervolgens een bijdrage geleverd aan de omzet van een knus eetcafé. Morgen trekken ze de wandelschoenen aan om te kijken hoe mooi het Springendal is. Dat is echt Twente, dus prachtig!

En ik?
Ik heb mij gestort op het schilderen/opknappen van de keuken.......Óók leuk...