Gezakt, Enkel en Kerst

Gezakt :(

Mark was hoopvol gestemd en zag het rij-examen met vertrouwen tegemoet. Ook zijn instructeur ging er vanuit dat het wel zou lukken. Tot nu toe ging het namelijk ook gesmeerd. Theorie (met slechts 2 fouten) gehaald en het examen voor de bijzondere verrichtingen ('k wist niet dat je daarvoor tegenwoordig apart examen moest doen) leverde ook geen problemen op. Stiekem heb ik Mark kort voor z'n praktijkexamen in onze auto op een verlaten industrieterrein laten sturen om nog even te oefenen. Nou, ik moet zeggen: hij deed het prima! Mark reed en schakelde als een ervaren chauffeur en zat ontspannen achter het stuur. Ook ik had er alle vertrouwen in dat het meteen de eerste keer zou lukken. Maar helaas. Mark nam een bocht te ruim en volgens de examinator hield hij in een andere bocht het koppelingspedaal ingetrapt. Dat mag kennelijk niet.
Maandag 12 januari a.s. krijgt'ie een 2e kans.

Enkel:
Marlies en ik keken al enkele dagen uit naar een prachtige voetbalwedstrijd die op donderdag 11/12 jl. gespeeld zou worden. Mark en Jasper zouden dan tegen elkaar uitkomen. Mark als rechtsback in het 3e elftal en Jasper op dezelfde plek, maar dan bij de tegenstander, het A1 elftal. Beiden van de voetbalvereniging Emos. Mark is de hazewindhond van de vereniging. Hij is verreweg de snelste van Emos. Tjonge wat kan hij lopen zeg! En Jasper is een kei in het geven van kansrijke voorzetten. Hij kan situaties en het spelverloop snel en goed inschatten. Jullie begrijpen dat wij hier even voor zijn gaan zitten. Prachtig!
In de 2e helft kreeg Jasper de bal vlak bij de goal voor z'n voeten en had daardoor een mooie gelegenheid om rechtstreeks naar het doel te rennen. Er stond tussen hem en het doel slechts één speler: de keeper. Een mooie goal was aanstaande. In m'n gedachten zag ik Jasper al scoren. Maar de keeper zag het gevaar aankomen en voorkwam een goal met een akelige tackle op de rechtervoet van Jasper. Krak!....en vervolgens viel Jasper kermend van de pijn op het veld.
We zagen aan Jasper dat het behoorlijk mis was. Hij piept niet zo snel, maar als'ie piept is het veelal serieus.
Hardlopen kan ik niet meer zo goed, maar toen wel! Ik was binnen 1 minuut bij hem en zag aan z'n gezicht dat het menens was. Van de combinatie pijn en schrik dreigde hij zelfs flauw te vallen......Nou, vallen dan niet, want hij lag al. Het bewustzijn verliezen zal ik maar zeggen.
Tja, dit betekende meteen het einde van zijn wedstrijd. Ook voor mij trouwens, want 20 minuten later zaten we in de wachtkamer van de eerste hulp op het ziekenhuis. Het bleek gelukkig mee te vallen. Behoorlijk opgerekte enkelbanden opgesierd met verschillende zwellingen en bloeduitstortingen. Daar kreeg hij een behoorlijk raar uitziend voetje van. Na een uur verliet Jasper met een strak omzwachtelde voet en twee krukken het ziekenhuis.
We zijn nu 10 dagen verder en Jasper rent alweer zonder krukken. 't Gaat nog niet helemaal top, maar er zit vooruitgang in. :)

Kerst:
Iedereen geeft zo z'n eigen invulling aan de komende feestdagen. Voor de een ligt de nadruk op datgene waar het voor bedoeld is: het hoogtepunt van de christelijke geloofsbeleving en bezinning. Voor anderen ligt die uitsluitend op het gezellig samenzijn en de speciale aandacht voor diegenen die hen dierbaar zijn. Gelukkig wordt vaak voor een combinatie van beiden gekozen. Anders wordt het wel erg saai als je principieel voor de eerste mogelijkheid kiest. :)
De ten Voordetjes hebben vanaf morgen allemaal vakantie en daardoor alle tijd voor elkaar om leuke en gezellige dingen te gaan doen. Daarnaast zullen wij ongetwijfeld, onder het genot van een glas heerlijke druivensap voor jongens en meisjes boven de 16, onze ervaringen van afgelopen jaren evalueren en ons bezinnen over de toekomst. Maar er is ook zeker ruimte voor ontspanning. Zo gaan wij in ieder geval naar de film 'Australia'. Lijkt ons een prachtfilm.

Wij wensen u ook fijne feestdagen en een zo gezond mogelijk 2009!

Wij zijn al helemaal in de stemming :)
wel even geluid aanzetten!

Hernia umbilicalis

Ik wist niet dat een navelbreuk óók een hernia genoemd wordt. Hernia Umbilicalis om precies te zijn. Het klinkt als de latijnse naam van een plant.
"Tjonge, wat een mooie hernia umbilicalis hebt u daar. En hij bloeit zo prachtig. Een echte blikvanger in de tuin".
Niks van dat alles. Het is dus een navelbreuk. En als die bloeit, is het tijd om te opereren.
Nou, bij mij bloeit'ie volop en moet ik er dus (weer) aan geloven.
Gisteren heb ik samen met Marlies m'n behandelend chirurg ( Dr. Gerritsen, zie foto) bezocht. Het bleek een echte kenner, want door m'n kleren kon hij al zien dat het niet goed zat.
"Laat uw buik meteen maar eens even zien, ". zei de chirurg met opgewekte stem.
Truitje, blousje en T-shirt omhoog en de chirurg kon aan z'n onderzoek beginnen. Dat onderzoek duurde kort, want onmiddellijk nadat de handel bloot lag, zei hij: "ja hoor, ik zie het al. Dat gaat niet goed zo. Dan moet ik nu maar een matje plaatsen", was zijn snelle diagnose.
"Matje plaatsen?", vroeg ik enigszins verrast. "Ik was in de veronderstelling dat er al een matje zat!!", merkte ik verbaasd op.
Dat bleek dus niet het geval te zijn. Bij de vorige operaties was de breukopening gesloten door de omliggende spieren aan elkaar te naaien. Het voordeel van deze methode is, dat je geen lichaamsvreemd materiaal in je lichaam hebt (het matje), maar het nadeel is, dat de kans op herhaling vrij groot is. Klopt helemaal.

Nu gaan opereren en het gebruiken van Velcade (mijn onderhoudsmedicijn) slecht samen. Nu bleek onlangs dat het gebruik van mijn onderhoudsmedicijn niet deze maand, maar pas in februari zal stoppen. Daarom stelde ik voor om de operatie daarna te laten plaatsvinden.
Dus ergens in maart gaat ten Voorde weer enkele dagen logeren in het Medisch Spectrum Twente. Tegen de operatie zie ik niet op, maar die paar dagen doorbrengen met snurkende en rochelende medepatiënten wordt weer afzien :(